24 กรกฎาคม 2553 16:51 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ความเบื่อมันมักจะมาใกล้ชิดเราจนกระทั่งเรารู้ว่าเราเบื่อ แต่ทว่ากลับแปลกและแตกต่างกว่าเดิมอย่างมากมาย ที่เรากลับไม่รู้ว่าเบื่ออะไรกันแน่ ย้อนกลับไปในความทรงจำของสะพั่ง สะท้านไมภพ คืนก่อนหน้าจะออกปากว่าเบื่อ การเดินทางไปโคราช การเข้าพักโรงแรม ปัญจะดาราราย และได้เปิดโน๊ตบุคส์เพื่อเล่นเกมส์ยานอวกาศ จนผ่านด่านแปด แต่ยังไม่พ้นจากด่านเก้า ในค่ำคืนที่มีห้องเย็นเจี๊ยบ ไม่ได้นึกออกจะไปเที่ยวใดอีก เพราะอยากจะทำตัวเรียบๆ แต่ทว่าในคืนวันพุธ น้าโป๊ปเพื่อนของผมได้นัดให้ผมไป มันพาผมไปร้านดื่มสุราเมรัย ที่มีแต่พริตตี้เป็นเด็กเสริฟ ผมก็มองบ้าง และส่วนมากจะกร๊วบวายน์ พร้อมกลับแกล้ม รวมทั้งฟังโพ๊พคุยขโมงโฉงเฉงพร้อมออกแนวเหน็บแนมปนน้อยอกน้อยใจแบบหยิ่งๆ คืนนั้นลืมไปเผลอไผลพูดออกไปหลายอย่าง คืนต่อมาโพ๊พพาไปอีกร้านหนึ่ง ครานี้เพื่อนมากันเต็มร้านเลย ในร้านนี้ก็เกือบๆออกแนวพริตตี้ เพราะต้องมองซ้ำหลายครั้ง จำชื่อร้านไม่ได้อีกตามเคย แต่ทว่าตอนจบ เตียวเหลียงของรุ่นจัดเสื่อให้สำรับหนึ่ง ก็ว่าจะไม่แต่ทว่าการปฏิเสธมันคงไม่ดี และในค่ำคืนนั้น ลีลาดูเหมือนว่าจะมีความแตกต่าง นึกปร๊าดออกมาได้ว่า มิผิด และนึกขึ้นมาได้หลังจากจบเกมส์ว่า มันเป็นเพียงแค่การทำให้ร่างกายสดชื่นก็แค่นั้น
ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ เคยคิดแบบนี้ แต่ทว่าตอนที่เกิดความเบื่อ มันกลับคิดคิดและคิด โดยเฉพาะอะไรแน่ที่ทำให้เกิดความเบื่อแบบนี้
หรือว่าโดนของ
ย้อนกลับไปอีกราวสองสามวันก่อน การอยากเข้าไปดูโชว์อะโกโก้แบบเปลือยเปล่าผุดขึ้นในสมอง ก็ตัดสินใจไป มันเป็นการเพลิดเพลินเจริญใจอย่างยิ่งในขณะนั้น ขณะที่จะเอาอะไรไม่ฉุดก็ไม่อยู่ การตั้งใจครั้งแรกไม่ได้ทำให้เป็นไปอย่างที่คิด และก็เตลิดเปิดเปิงไปอย่างต้องปล่อยบังเหียน
มันเคลิบเคลิ้มจริงๆ แต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำก็ไม่เคยเอาเปรียบต่อใครตลอดชีวิต เผลอๆจะเป็นการชดใช้หนี้สินเสียด้วยซ้ำ
มาวันสุดท้ายของการท่องโคราช ไปวัดที่สรพงษ์สร้าง ไปทำบุญ และไปวัดหลวงพ่อคูณ ให้หลวงพ่อเคาะกระโหลกให้ แล้วก็คิดได้ว่า ที่เบื่อๆนี้ ก็เป็นเพราะขาดการทำบุญนี่เอง
ทำบุญกันเยอะๆนะครับ จิตใจจะได้ผ่องใส และไม่เคลิบเคลิ้มไปกับความชั่วได้อย่างง่ายๆ
ขอบพระคุณที่ติดตามผลงาน
5 กรกฎาคม 2553 20:51 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
สภาความมั่นคงแห่งชาติ สำนักข่าวกรองแห่งชาติ หน่วยงานด้านความมั่นคงภายในราชอาณาจักร ต่างก็มาสุมนาถ่มถุยในห้องแอร์เย็นฉ่ำ และแล้วบุรุษหนุ่มหน้าตาคมคายนายหนึ่ง นามว่าสะพั่ง สะท้านไมภพ ยกมือซะตรงดิ่งขึ้นไปบนอากาศแขนเหยียดตังแนบหูตามแบบฝึก เมื่อทุกผู้ที่มีเกียรติหันมามองสะพั่ง เริ่มส่องประกายฉลาดออกมา ขอเสนอความคิดเห็นครับ ประดาภัยที่ท่านได้กล่าวบรรยายไปทั้งหลายแหล่ ตัวกระผมเองกลับเห็นเป็นภัยคุกคามด้านเดียว ทุกคนต่างมองมาด้วยความเงียบ สะพั่งมองไปรอบทิศ แล้วก็กล่าวว่า ผมเห็นว่าเรื่องราวภัยคุกคามที่ว่าว่ามาที่สุดแล้วก็มีเรื่องเดียวเท่านั้นนั่นก็คือ เรื่องภัยคุกคามจากการคอรัปชั่นส์ ต้องอธิบายไหมครับ
ในระดับแอดแวนส์ไดนามิคส์แล้วไม่ต้องอธิบายกันแล้วครับ เมื่อก่อนเป็นการคอร์รัปชั่นเชิงนโยบาย แต่ปัจจุบันอาจสามารถเรียกได้ว่าเป็นการคอร์รัปชั่นแบบบูรณาการ นับว่าเป็นภัยคุกคามที่รุนแรงที่เป็นรากฐานของภัยคุกคามทุกอันที่ปรากฏในโลก และเกี่ยวพันไปถึงภัยคุกคามที่เกิดจากธรรมชาติด้วย เงินทองของผมของทุกคนที่ถูกนำเอาไปใช้อย่างหน้าตาเฉยสบายใจไร้ความรับผิดชอบ ซึ่งต้องเข้าใจว่าตอนที่เสียภาษีทีไรก็แทบจะไม่มีเงินไปเสียภาษีเพราะว่าจำนวนที่มากมายเหมือนซื้อมอร์เตอร์ไซด์หรือรถมือสอง ดังนั้น การคอร์รัปชั่น หากใครพบก็ต้องช่วยกันไม่ให้เกิด ตัวอย่างหนึ่ง กองทัพยกไปรบกับข้าศึก เมืองหลวงส่งเสบียงอาหารไปช่วยกองทัพในแนวหน้า แต่ทว่าส่งออกมาเพียงร้อยละห้าสิบ นอกจากนี้แล้ว กองทัพในแนวหน้ายังแต่งกองโจรมาปล้นเสบียงตนเองอีกจนไม่มีเสบียงอาหารส่งไปถึงกองทัพในแนวหน้า ดังนี้ พอจะเห็นแนวๆภัยคุกคามแล้วหรือยังครับ
5 กรกฎาคม 2553 20:31 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
วันหนึ่งหลังจากตอนเลิกงาน กลับมาบ้านแล้วก็จัดแจงบรรเลงทำกับข้าวมื๊อเย็นให้กับครอบครัว หลังจากทำต้มจืดผักกวางตุ้งใส่หมูบะช่อแล้ว ทำผัดถุงงอกเต้าหู้ อุ่นแกงเก่า และทำน้ำปลาพริกป่นมะนาว ทุบน้ำแข็งใส่กระติกแล้วใส่น้ำกรอง เรียบร้อย
เมื่อเมียและลูกกลับมา ก็นั่งกินข้าวกันพร้อมหน้า เมื่อรับประทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว ผมก็ขึ้นเต๊ง แต่ก่อนขึ้นได้ถอดชุดกางเกงจับหมูที่ได้ทำกับข้าวรวมทั้งเสื้อยืดขาวที่เป็นเสื้อในในตอนไปทำงาน เอาแต่เพียงผ้าขุนหนูสีแดงผืนโปรดห่อกายและเข้าห้องนอน เปิดแอร์ เปิดไฟ แล้วก็มานั่งเปิดเว็บเช่าจตุคามรามเทพ ซึ่งก็อดใจไว้ไม่เคาะซื้อแม้จะชอบด้วยความงดงามของพุทธศิลป์ แต่ทว่าเมื่อเสาร์อาทิตย์ที่แล้วเมียทักว่าซื้ออีกแล้วหรือ จิ้งจกทักยังฟัง นี่ ผบ.ทบ.ทักไม่ฟังก็คบไม่ได้แล้ว ตัดใจเปลี่ยนมาแต่งเว็บเพจ www.1935.in.th ซึ่งก็ได้นั่งทำเรื่องข้อมูลในเว็บเพจ และเมื่อจับเอาแฟลชใส่เข้าไปในบอร์ด phpbb สำเร็จตามที่คิดไว้ตอนเย็นก็หัวเราะเคี๊ยกๆ ขณะนั้นภรรเมียก็นอนหงายดูหนังอยู่บนเตียงแล้ว ผมก็เลยอรรถาธิบายให้สุดยอดนับถือของผมให้ฟังว่า
สิ่งที่ผมทำก็เหมือนกับแคทเทลเลคอมทำ โดยให้ชาวเกาหลี มาอธิบายให้ฟังว่าทำไมจะต้องเก็บข้อมูลไว้ในเว็บสตอเรจ เพราะข้อมูลสำคัญอาจสูญหายได้ หากเก็บไว้เอง แต่ทว่าผมกลับหัวเราะผมสร้างโฮมเพจเอง บนโฮมเพจเป็นเว็บบอร์ด มิใช่ให้คนอื่นใส่อย่างเดียวแต่ตนเองก็สามารถใส่ข้อมูลของตนในเรื่องต่างๆทั้งเรื่องการทำงาน เรื่องส่วนตัว และเรื่องประชาสัมพันธ์ตนเองยังได้เลย ระหว่างที่กำลังฝอยเป็นควุ้งเป็นแควอยู่นั้น ผมก็สังเกตเห็นว่าภรรยาผมมองตรงแต่สายตาต่ำกว่ามายังที่ผมนั่ง แล้วยิ้มๆ
ผมหัวเราะเคี๊ยกๆ สิ่งที่เธอสนใจไม่ใช่เรื่องเว็บเพจซะแล้ว แต่คงเป็นเว็บโผ่ มากฝ่า
Lovers
0 คน เลิฟสะพั่งสะท้านไมภพ
Calendar
หน้าส่วนตัว
1607
