25 พฤษภาคม 2549 00:10 น.
สร้อยแสงแดง
อยากเป็นกระเป๋าเก่าๆใบนั้น
เพราะที่รักของฉันกอดมันไว้
จะนั่งรถลงเรือขึ้นเหนือไต้
เธอก็กอดมันไว้อย่างแนบแน่น
ฉันจึงคิดวิปริตอยากเป็นกระเป๋า
เพราะโฉมเจ้ารักมันแน่นแฟ้น
เธอรักมันกว่าฉันที่เป็นแฟน
ฉันจึงแค้นโกรธากระเป๋าเธอ
แค่รักฉันเพียงครึ่งของกระเป๋า
ฉันคงเบาใจนักเพราะรักเสมอ
แค่กอดฉันเท่ากระเป๋าฉันคงเพ้อ
ว่ารักเธอ รักเธอ ทุกเวลา
22 พฤษภาคม 2549 17:07 น.
สร้อยแสงแดง
อยากจะรักอีกสักครั้งก็ยังยาก
เหมือนขว้างสากใส่เมฆาฮากันกลิ้ง
เหมือนกับควักกะปิไล่ฝูงลิง
ไม่เห็นหญิงคนใดเห็นใจเรา
เพราะหน้าดำหงำเหงือกเหมือนเกือกเก่า
รูปทรงเราดูไม่จืดชืดจนเหงา
แถมบ่จี๊ต้องเขินเดินตัวเบา
แล้วใครเขาจะมองลองคิดดู
21 พฤษภาคม 2549 00:32 น.
สร้อยแสงแดง
ถ้าจะบอกว่าชังคงฟังผิด
บอกว่ารักนิดๆแค่คิดถึง
บอกว่าชอบหน่อยๆค่อยคำนึง
แค่ขอซึ้งคนเดียวแก้เปลี่ยวใจ
เมื่อครั้งแรกบอกกันอย่างนั้นแน่
ต่อๆมาเชือนแชต้องแก้ไข
รู้ว่าเขามีแฟนแสนเศร้าใจ
เหมือนมดไต่มะม่วงร่วงลงดิน
แค่คิดถึงกลับคิดสนิทนัก
ใจเผลอรักเข้าแล้วคงแคล้วสิ้น
ที่เคยหวงห่วงหาเป็นอาจินต์
ต้องพังภินท์หายวับไปกับลม
บอกฉันหน่อยได้ไหม ให้ความหวัง
อย่าให้นั่งเพ้อฝันมันไม่สม
ว่าวันหนึ่งที่หมายจะได้ชม
ที่ตรอมตรมจะได้หายสลายพลัน
รักคนมีรักแล้วเหมือนแก้วขุ่น
ขัดให้วุ่นก็ไม่ใสเหมือนใจฉัน
ได้แต่หวังโหยหาว่าสักวัน
คงสุขสันต์สมปองนะสองเรา
13 พฤษภาคม 2549 23:28 น.
สร้อยแสงแดง
เชื่อไหมว่าฉันเหงา ถึงจะเศร้าก็ยิ้มให้
เข้าใจหน่อยเป็นไร จะดีใจที่ได้เจอ
รู้ไหมว่าคิดถึง ปักใจตรึงอยู่เสมอ
รู้ไหมว่ารักเธอ รักเสมอไม่เปลี่ยนใจ
เชื่อไหมว่าฉันเหงา ถึงจะเศร้าก็ยิ้มให้
เข้าใจหน่อยเป็นไร จะดีใจที่ได้เจอ
รู้ไหมว่าคิดถึง ปักใจตรึงอยู่เสมอ
รู้ไหมว่ารักเธอ รักเสมอไม่เปลี่ยนใจ
เชื่อไหมว่าฉันเหงา ถึงจะเศร้าก็ยิ้มให้
เข้าใจหน่อยเป็นไร จะดีใจที่ได้เจอ
รู้ไหมว่าคิดถึง ปักใจตรึงอยู่เสมอ
รู้ไหมว่ารักเธอ รักเสมอไม่เปลี่ยนใจ
เชื่อไหมว่าฉันเหงา ถึงจะเศร้าก็ยิ้มให้
เข้าใจหน่อยเป็นไร จะดีใจที่ได้เจอ
รู้ไหมว่าคิดถึง ปักใจตรึงอยู่เสมอ
รู้ไหมว่ารักเธอ รักเสมอไม่เปลี่ยนใจ
เชื่อไหมว่าฉันเหงา ถึงจะเศร้าก็ยิ้มให้
เข้าใจหน่อยเป็นไร จะดีใจที่ได้เจอ
รู้ไหมว่าคิดถึง ปักใจตรึงอยู่เสมอ
รู้ไหมว่ารักเธอ รักเสมอไม่เปลี่ยนใจ
เชื่อไหมว่าฉันเหงา ถึงจะเศร้าก็ยิ้มให้
เข้าใจหน่อยเป็นไร จะดีใจที่ได้เจอ
รู้ไหมว่าคิดถึง ปักใจตรึงอยู่เสมอ
รู้ไหมว่ารักเธอ รักเสมอไม่เปลี่ยนใจ
13 พฤษภาคม 2549 13:22 น.
สร้อยแสงแดง
อยากจะเด็ดดอกหญ้าในป่าโปร่ง
เอื้อมมือโหย่งจับก้านก็พาลหมอง
เพียงดอกหญ้าหม่นๆคนยังครอง
แค่หมายปองต้องช้ำระกำใจ
ก็แค่หวังอยู่เคียงเพียงดอกหญ้า
ยังถูกกีดกันท่าน่าสงสัย
ฤาว่าเราสิ้นคิดสิ้นจิตใจ
ฤาสิ้นความเป็นชายไปเสียแล้ว
เคยผูกมั่นสัญญาว่ารักกัน
เคยสร้างฝันเพ้อพร่ำรำพันแจ้ว
รอจนกลีบโรยราหามีแวว
ก็ยังแห้วถูกเขาเอาคืนกรง
นี่แค่เป็นดอกหญ้าราคาต่ำ
ยังระกำอดสูสู้ประสงค์
ถ้าเธอเป็นดอกฟ้าสง่าทรง
เราก็คงกลั้นใจตาย สบาย (ไปนานแล้ว) เชียว
หน้าส่วนตัว
1226
