6 กุมภาพันธ์ 2549 13:02 น.
สร้อยแสงแดง
อยากเก็บดาวมาฝากจากฟากฟ้า
เกรงนภาจะมัวสลัวแสง
อยากเอื้อมคว้าจันทรก็อ่อนแรง
ด้วยจันทร์แฝงเมฆานภามล
อีกปุยเมฆมือครึ้มดูซึมเซา
เห็นฟ้าเศร้าเหงาฉ่ำด้วยน้ำฝน
อยากฝากกายมอบใจหมายมายล
แต่โดนฝนปิดบังพรางฤดี
เมื่อใดฟ้ากระจ่างสว่างหนอ
ปล่อยข้ารอขอแสงสุริย์ศรี
เมื่อใดหนอจะได้เอ่ยเผยวจี
ชั่วชีวีไม่หน่ายคลายรักเธอ
6 กุมภาพันธ์ 2549 00:20 น.
สร้อยแสงแดง
ผมเคยตกงานมานานทีเดียว
อดทำอดเที่ยวหน้าเซียวอยู่บ้าน
ปีใหม่ไม่ต้องคิดจะจัดงาน
แค่นอนฝันหวานก็พาลสบาย
อยากส่งการ์ดให้เพื่อนๆ
ติดตรงทรัพย์เลือนใจหาย
เลยเอากระดาษขาวมาสาธยาย
เขียนขยายบทความสามร้อยใบ
"กระดาษเปล่าส่งให้ใช่ของเล่น
อยากจะเห็นอะไรก็ได้เห็น
อยากจะเป็นอะไรก็ได้เป็น
ใช่ของเล่นเพียงเตือนใจปีใหม่เอย"
ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะ
4 กุมภาพันธ์ 2549 21:53 น.
สร้อยแสงแดง
ขอขอบใจที่ให้เวลารัก
ให้สมัครสำราญสมานฉันท์
ให้โอกาสไกล้ชิดสนิทกัน
ให้ความฝันบรรเจิดเลิศเลื่อมลาย
แม้เวลาเร็วกว่าฟ้าพยับ
เธอเรียกเวลากลับฉันใจหาย
ได้แค่จำเวลามาแนบกาย
แม้ชีพวายไม่คลายคิดถึงเธอ
.........................
ที่ห่างไปใช่ห่างเพราะร้างรัก
กายห่างใจยังภักดิ์รักเสมอ
แต่ห่างไปจะได้ลืมละเมอ
นอนพร่ำเพ้อแต่เธอไม่เว้นวาร
เพียงรู้ว่าสุขีก็ดีใจ
รู้ว่าสุขสบายหายฟุ้งซ่าน
รู้ว่ารักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน
พอได้กาลจะมาพบซบตักเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2549 21:39 น.
สร้อยแสงแดง
ฝนเอยฝนพรำ
เมฆลอยคล้อยต่ำด้วยฉ่ำฝน
ฟ้าแลบแปลบปลาบทาบสกนธ์
รังสีสุริยนก็เขินอาย
ลมเย็นพัดเย็นยะเยือกยิ่ง
เมฆน้อยลอยกลิ้งเป็นสายสาย
ฝนกระหน่ำระส่ำพรรณราย
ดั่งจะหมายทำลายปฐพี
ครั้นเมฆสลายหายวับกับลมฝน
ตะวันหม่นก็เริ่มส่งสุรีย์ศรี
ดั่งชีวิตของเราก็เท่านี้
มีทั้งร้ายทั้งดีทุกชีวา
4 กุมภาพันธ์ 2549 11:45 น.
สร้อยแสงแดง
ถามว่าคิดถึงไหมใจไม่ตอบ
ถามว่าชอบเขาไหมใจฉงน
ถามว่ารักเขาไหมใจไม่ทน
ด้วยเพราะเขาไม่สนจึ่งจนใจ
ขอเพียงแต่คิดถึงตรึงดวงจิต
ขอแอบชอบลอบคิดผิดหรือไม่
ขอแอบรักข้างเดียวไม่เกี่ยวใคร
จะมีใจให้หรือไม่ใช่พะวง