4 กุมภาพันธ์ 2549 21:53 น.
สร้อยแสงแดง
ขอขอบใจที่ให้เวลารัก
ให้สมัครสำราญสมานฉันท์
ให้โอกาสไกล้ชิดสนิทกัน
ให้ความฝันบรรเจิดเลิศเลื่อมลาย
แม้เวลาเร็วกว่าฟ้าพยับ
เธอเรียกเวลากลับฉันใจหาย
ได้แค่จำเวลามาแนบกาย
แม้ชีพวายไม่คลายคิดถึงเธอ
.........................
ที่ห่างไปใช่ห่างเพราะร้างรัก
กายห่างใจยังภักดิ์รักเสมอ
แต่ห่างไปจะได้ลืมละเมอ
นอนพร่ำเพ้อแต่เธอไม่เว้นวาร
เพียงรู้ว่าสุขีก็ดีใจ
รู้ว่าสุขสบายหายฟุ้งซ่าน
รู้ว่ารักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน
พอได้กาลจะมาพบซบตักเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2549 21:39 น.
สร้อยแสงแดง
ฝนเอยฝนพรำ
เมฆลอยคล้อยต่ำด้วยฉ่ำฝน
ฟ้าแลบแปลบปลาบทาบสกนธ์
รังสีสุริยนก็เขินอาย
ลมเย็นพัดเย็นยะเยือกยิ่ง
เมฆน้อยลอยกลิ้งเป็นสายสาย
ฝนกระหน่ำระส่ำพรรณราย
ดั่งจะหมายทำลายปฐพี
ครั้นเมฆสลายหายวับกับลมฝน
ตะวันหม่นก็เริ่มส่งสุรีย์ศรี
ดั่งชีวิตของเราก็เท่านี้
มีทั้งร้ายทั้งดีทุกชีวา
4 กุมภาพันธ์ 2549 11:45 น.
สร้อยแสงแดง
ถามว่าคิดถึงไหมใจไม่ตอบ
ถามว่าชอบเขาไหมใจฉงน
ถามว่ารักเขาไหมใจไม่ทน
ด้วยเพราะเขาไม่สนจึ่งจนใจ
ขอเพียงแต่คิดถึงตรึงดวงจิต
ขอแอบชอบลอบคิดผิดหรือไม่
ขอแอบรักข้างเดียวไม่เกี่ยวใคร
จะมีใจให้หรือไม่ใช่พะวง
3 กุมภาพันธ์ 2549 17:29 น.
สร้อยแสงแดง
ว่าจะลบจากใจลบไม่ออก
เหมือนลิ่มตอกตรึงแน่นบนแผ่นหิน
อยากจะลืมก็ไม่เลือนเหมือนเตยชิน
หวลถวิลคนึงหาทุกคราคราว
ว่าจะลบจากใจลบไม่ออก
เจ้าความหลังมาหลอกให้อื้อฉาว
เกาะติดใจแน่นกว่านานากาว
ดั่งหมู่ดาวเกาะนภาเป็นอาจินต์
ฤาเพราะใจบอกให้ไม่ต้องลบ
ฤาเพราะใจสยบลบไม่สิ้น
ฤาเพราะใจมุ่งหมายได้ยลยิน
จึงไม่สิ้นฝันเพ้อละเมอครวญ
3 กุมภาพันธ์ 2549 16:48 น.
สร้อยแสงแดง
When someone asks me how I am I answer them:
As long as I can breathe Ill live
As long as I can live Ill survive
As long as I can survive Ill fight
As long as I can fight Ill stand
As long as I can stand Ill walk
As long as I can walk Ill run
As long as I can run Ill reach the goal
As long as I can reach the goal Ill stop
As long as I can stop Ill rest
As long as I can rest Ill stay happy
As long as I can stay happy Ill have enough
As long as I can have enough Ill retire
As long as I can retire Ill be happy
As long as I can be happy Ill breathe