..๏ ซ้ำ(ที่)ซาก
อัลมิตรา
..๏ เถอะมาฟังเรื่องราวอันเศร้าสร้อย
ทบทยอยความรันทดเก็บกดกลั้น
ล้วนบทเรียนชอกช้ำมารำพัน
หลังเสียขวัญหลงคว้างทางมืดมน
ที่ผิดพลาดเหตุเพียงไร้เดียงสา
เปลืองเวลาจมกับความสับสน
จากเด็กสาวซื่อใสเชื่อใจคน
จึงทุกข์ท้นแทบบ้าทุกนาที
หลงยึดถือศรัทธาคำว่ารัก
มารู้จักใจชายเมื่อหน่ายหนี
พอร่างสาวถูกตรารอยราคี
คำหวานที่ลวงล่อก็ร้างไกล
เขาเชยชมจนหนำย่ำยีสาว
ผ่านชั่วคราวชั่วมื้อ(รักหรือใคร่)
ฉันกลับมอบทั้งตัวและหัวใจ
สมควรไหมที่ต้องน้ำนองตา
จากเก็จแก้วกลับกลายแค่ทรายหยาบ
ซ้ำมีคราบอัปยศจนหมดค่า
ถูกผู้คนคอยหมิ่นคอยนินทา
ไม่เมตตายังทำเหมือนซ้ำเติม
ฉันเหมือนเจ็บไม่จำผิดซ้ำซาก
เพราะ