26 กันยายน 2548 01:06 น.
สบัดปลาย
ตะวันลอนอ่อนแสงสิ้นแรงล้า
เตรียมจะลาลับลงตรงเหลี่ยมเขา
แสงสลัวดูเลือนลางและบางเบา
ไม่เร่งเล้าแสงกล้ามาท้าทาย
ตะวันเลือนลาลับลงตรงเหลี่ยมโลก
ลมโชนโบกโกรกกราวพราวผันผาย
ลมพัดแรงแสงลมมาพรมหราย
แสงตะวันพลันหายจากชายดง
รัตติการม่านหม่นเริ่มล่นรับ
มิรู้หลับวันเวลามิลืมหลง
ตะวันดับดาวเดือนเป็นคู่คง
มิลืมหลงคงอยู่ตลอดกาล
เป็นคู่เคียงเรียงสลับกันรับเริ่ม
ตะวันเติมยามเดือนตกระหกเหิร
ตะวันมาดาวเดือนดับรับรอยเดิม
ต่างสานเสริมเติมต่ออย่างเที่ยงตรง
ตะวันจ้าฟ้าจัดจ้านเริ่มวันใหม่
ความสดใสตะวันเตือนมิเลื่อนหลง
จิตที่หวังยังรอคอยยังมั่นคง
ยั่งยืนยงรัก...เธอมั่นนิรันดร
หน้าส่วนตัว
962
