คนข้างบ้าน

สนสามใบ

มีสามีภรรยามาอยู่ใหม่
แถมลูกชายวัยซนอีกคนหนึ่ง
ได้มาอยู่บ้านข้างเสียงตังตึง
เสียงเอ็ดอยู่อื้ออึงทุกวันคืน

โดยเฉพาะก่อนนอนเสียงอ้อนดัง
จากลูกชายจอมพลังเสียงสะอื้น
ขอกินนมของแม่ให้เต็มกลืน
จึงจะนอนเต็มตื่นได้ทุกวัน

ส่วนแม่นั้นรำคาญเป็นยิ่งนัก
เพราะลูกรักเกินวัยให้สังสรรค์
หากปล่อยให้ดึงดูดรูดเมามัน
นมแม่นั้นคงอานยานโตงเตง

วันต่อมาจึงหันหน้าหาข้างบ้าน
มาประสานปรับทุกข์ลูกข่มเหง
กับแม่บ้านข้างเคียงเสียงคร่ำเคร่ง
หาวิธีจะเร่งลูกอดนม

ส่วนเพื่อนบ้านผู้ผ่านประสบการณ์
จึงไปเก็บเถาวัลย์ก้านเรียวกลม
ชื่อบรเพ็ชรไม่เผ็ดแต่รสขม
ใช้ทานมชะโลมก่อนลูกกิน

ถึงคราที่ลูกอมปมหัวถัน
ความหวานมันจะหายมลายสิ้น
รสของนมจะขมหากอมกิน
ติดปลายลิ้นไม่จางจะร้างไกล

ไดัของดีเดินกลับสุดปราบปลื้ม
จนเกือบลืมทานข้าวตอนสายสาย
ปล่อยให้ลูกวิ่งเลื้อยจนเหนื่อยกาย
ลูกจะได้เหนื่อยอ่อนนอนแต่วัน

พอตกเย็นอาบน้ำแต่หัวค่ำ
พร้อมทั้งนำบรเพ็ชรเช็ดหัวถัน
หวังให้ลูกดูดกินจนลิ้นพัน
ตัวลูกนั้นก็จะขมเลิกนมไป

อนิจจามัวช้าเพราะอาบน้ำ
ท่านลูกชายตัวดำจึงหลับไหล
เพราะวิ่งเล่นทั้งวันจนมันใจ
เลยนอนหลับเป็นตายสบายอุรา

จึงผ่านพ้นเลยไปให้ถึงเช้า
เสียงพ่อบ้านบ่นเบาเบาไม่มุสา
ว่าเมื่อวานไม่รู้ทานอะไรมา
จึงขมคอเป็นบ้าไม่รู้คลาย  ฯ