23 สิงหาคม 2547 23:25 น.
สนธยา
ฉันเฝ้ารอรถเมล์คันเก่าที่แล่นผ่าน
รอ..ว่าสักวันเธอจะก้าวลงจากรถมา
รอ..ที่ถนนสายเก่าที่เราเคย....เคยพบกัน
รอ..วันแล้ววันเล่า....รอมานานหลือเกิน
รอ...แล้วก็ไม่เจอ...ฉันกำลังรออะไรอยู่
รอ...ใคร....รอ...ทำไม....เพื่ออะไร
14 สิงหาคม 2547 23:07 น.
สนธยา
กี่คืน กี่วัน กี่เดือน กี่ปี
นานเท่าไหร่แล้ว....ที่เราไม่เคยได้เจอ
นานเท่าไหร่แล้ว....ที่เราต้องจากกัน
นานเท่าไหร่แล้ว....แต่ฉันก็ไม่เคยลืม
และอีกนานเท่าไหร่...จะได้พบ..จะได้เจอ..
อีกนานมั้ย...นานเท่าไหร่..บอกฉันที
เรากลับมารักกันได้มั้ย...
กลับมาเป็นคนเดิม...มาหาฉัน
มาหา..เพื่อให้ฉันยังมีลมหายใจอยู่ต่อไป
กลับมาได้มั้ย....กลับมา
หน้าส่วนตัว
1792
