25 กรกฎาคม 2550 20:45 น.
ศุภศรา
ว่าฝากเตือนใจใครคนหนึ่ง....
วันนี้จึงคืนย้อนมาเตือนใจฉัน
กรีดกระทบรอยเก่าเศร้าจาบัลย์
คงถึงวันวินาศขาดรักไป..........
จึงต้องเก็บกลอนเก่าเราเคยแต่ง
เพื่อแสดงเตือนจิตคิดสงสัย
เก็บไว้อ่านวันที่เขาทิ้งเราไกล
จะร้องไห้ทำไมเสียดายน้ำตา...
Tue Jul 24, 2007 10:13 pm
25 กรกฎาคม 2550 20:42 น.
ศุภศรา
...ไม่มีใครไม่เคยเจ็บเพราะความรัก
ไม่มีใครไม่อกหักรักเป็นแผล
ไม่มีใครไม่พลาดหวังโดนรังแก
ไม่มีใครไม่อ่อนแอแพ้พ่ายใจ
ไม่ใช่คุณคนเดียวที่อกหัก
ไม่ใช่คุณไม่รู้รักเป็นเช่นไหน
ไม่ใช่คุณที่อ่อนแอจนเกินไป
ไม่ใช่คุณเคยร้องไห้เพียงคนเดียว
ยังมีใครหลายคนที่ผิดหวัง
ยังมีใครที่ยังคงเปล่าเปลี่ยว
ยังมีใครอีกนับล้านใช่เพียงเสี้ยว
ยังมีใครที่โดดเดี่ยวเกินเยียวยา
อย่าคิดว่าคนอื่นไม่แพ้พ่าย
อย่าคิดว่าคุณร้องไห้แล้วหยุดฟ้า
อย่าคิดว่าคนอื่นไม่เจ็บช้ำรอยน้ำตา
อย่าคิดแค่เพียงว่าจะ ฆ่าตัวตาย
Thu Jul 19, 2007 1:58 pm
25 กรกฎาคม 2550 20:37 น.
ศุภศรา
หยาดน้ำรินหยดน้ำตาค่าสูงนัก
อย่าให้รักคอยปั่นทอนกร่อนใจเหงา
ทิ้งให้เป็นประสบการณ์สอนใจเรา
อย่าได้เอาปัญหามาสุมทรวง
อันใดหนักแบกไว้ก็ใช่ที่
วิโยคมีแตกดับกลับกลายสรวง
สงบได้หากใจไร้กิเลสลวง
หลุดพ้นบ่วงความรักหักอาลัย
น้ำตารินอาบทาใบหน้าเจ้า
เพื่อลบเอารอยอดีตอันหมองไหม้
ล้างภาพช้ำความทรงจำที่ฝั่งใจ
ปล่อยน้ำตารินไหลมาให้พอ
Sat Jul 14, 2007 3:44 pm
25 กรกฎาคม 2550 20:34 น.
ศุภศรา
บนวิถีทางรักชักหนักอก
จะหยิบยกประเด็นใดมาไขขาน
รักครั้งเก่าบอกรักเรา "ตลอดกาล"
แต่ไม่นานเขาทิ้งไปไม่ใยดี
ประโยคหวานซ่านฤทัยบรรลัยสิ้น
เมื่อได้ยินคำร่ำลาในวันนี้
ไม่เหลือแม้ความผูกพันที่เคยมี
ร้าวฤดีหักหทัยในความรัก
สายลมครวญหวนไห้ใครรับรู้
บาดอาดูห้วงฝันวันอกหัก
หยาดน้ำรินท่วมใจอาลัยนัก
นี้ฤารัก...นี้ฤาฝันวันของเรา...
Wed Jul 18, 2007 6:58 pm
25 กรกฎาคม 2550 20:30 น.
ศุภศรา
...วาดวิมานสานรักถักทอไว้
วาดดวงใจสองใจให้คงมั่น
วาดความรักครองคู่นิจนิรันดร์
วาดความฝันกลับมลายมาหายไป
ดับสิ้นแล้วแก้วใจไม่หวนกลับ
ดับสิ้นดับสิ้นแสงแห่งสดใส
ดับสิ้นสูญสิ้นสลายตายจากใจ
ดับสิ้นไฟสิ้นรักหักวิญญา
มิเหลือใยให้หวนชวนวาดฝัน
มิเหลือวันคืนดีดีที่มีค่า
มิเหลือรักเหลืออาลัยให้กลับมา
มิเหลือหยาดน้ำตาให้หลั่งริน
เพราะมันไหลจนหมดหยดสุดท้าย
เพราะละอายหัวใจเลยหมดสิ้น
เพราะมันแรงจนไม่อยากจะได้ยิน
เพราะความรักมันกัดกินจนกร่อนใจ
เหลือเพียงความปวดใจในคืนนี้
เหลือเพียงซากรักที่คอยผลักไส
เหลือเพียงรอยซอกซ้ำกล้ำฤทัย
เหลือเพียงไฟล้างแค้นแทนศรัทธา
หมดแรงดึงรั้งใจให้หวนกลับ
หมดแรงรับรู้ซึ่งถึงปัญหา
หมดแรงต้านหัวใจไร้เยี่ยวยา
หมดแรงกล้าคว้าใจให้เธอคืน....
Wed Jul 25, 2007 8:16 pm
หน้าส่วนตัว
907
