ราตรี ณ ราตรี บ่มิมีจะขาดหอม
แม้ชายตระกองดอม สุภเจ้าก็พรั่งพราย โชยกลิ่นระริ้วเรื่อย ดุจเลื้อยผสานสาย ติดต้องกระทบกาย กระอุร้อนระลวงหา ล่วงเข้า ณ ราตรี ระก็รวยแตะนาสา ราตรีชะโชยมา หฤหรรษ์หทัยทาน ชายใดชะชมชื่น รติรื้นเกษมศานต์ ต้องมนต์ ณ กลกาล รมเยศระราตรี
หน้าส่วนตัว
987
