ราตรี ณ ราตรี บ่มิมีจะขาดหอม
แม้ชายตระกองดอม สุภเจ้าก็พรั่งพราย โชยกลิ่นระริ้วเรื่อย ดุจเลื้อยผสานสาย ติดต้องกระทบกาย กระอุร้อนระลวงหา ล่วงเข้า ณ ราตรี ระก็รวยแตะนาสา ราตรีชะโชยมา หฤหรรษ์หทัยทาน ชายใดชะชมชื่น รติรื้นเกษมศานต์ ต้องมนต์ ณ กลกาล รมเยศระราตรี
ยามลูกร้างห่างไกลไออกอุ่น กลิ่นละมุนหอมหวลชวนฝันหา ครุ่นคะนึงถึงคำหวานจากวาจา โอลูกยาโอละเห่โอ้เห่นอน ยามลูกล้าแม่ยื่นตักให้แนบหนุน ให้อิงอุ่นอิงแอบยิ่งกว่าหมอน แต่ยามนี้ลูกจำใจไกลจากจร สุดอาวรณ์อุ่นไอมิไครครา
เช็ดน้ำตาหยดสุดท้ายให้เหือดแห้ง เก็บเรี่ยวแรงรอวันพรุ่งมุ่งศึกษา ความผิดหวังฝังไว้กับเวลา แล้วก้าวไปข้างหน้าอย่างท้าทาย เมื่อวันนี้ยังอยู่สู้ชีวิต อย่ามัวคิดท้อถอยคอยความหมาย ค่าของคนอยู่ที่ตนเรื่องง่ายดาย จงเฉิดฉายเช่นตะวันอันร้อนแรง