กลิ่นแก้วหอมกรุ่นตามลมหนาว ทุกภาพยังพราวพร่างไสว จรดลึกแนบแน่นมิเหินไกล โอบอุ้มอุ่นใจมิลืมเลือน
รอยสรวลแต่งแต้มสองมุมปาก หยั่งรากลงลึกในใจเหมือน แก้วขาวฝูมฟักมาแรมเดือน แย้มแยือนชูช่อไม่หมองคลาย
เจ้าเอ๋ย เจ้ารัก เจ้าดอกแก้ว รักแก้วจะแพร้วพร่างทอฉาย คลี่ผลิแย้มบานมิวางวาย เคียงอยู่ข้างกายดั่งสัญญา
ศิวสิโรมณิ Monday 9.22 p.m., January 18, 2016
ถึงพี่แก้ว...กลิ่นแก้วหอมกรุ่นตามลมหนาว ภาพเก่ายังพราวพร่างไสว จรดลึกแนบแน่นมิเหินไกล แม้ใจหวนไห้เกินหานทาน
มาเถิดมาหาอย่าไปไหน ได้โปรดฟังใจข้าเรียกขาน กลับมาชูช่อและเบ่งบาน เนิ่นนานงามงดเป็นปานใจ
เจ้าเอ๋ย เจ้ารัก เจ้าดอกแก้ว แม้แคล้วจากข้าไปหนไหน ใจข้าจะมีอยู่ไม่ไกล มอบให้แม้ใบจะโรยรา
ศิวสิโรมณิ Wednesday 10.58 p.m., January 13, 2016
Cotton candy cloudBlindly... sweet.. silky.. and tenderAll melts... into dreams..Thursday 4.32 p.m., May 5, 2014Le Bleu de Vénus --------------------------------------------------------------------------- ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แต่งกลอนเลยค่ะ ตอนนี้มาเรียนที่ Hokkaido University เลยถือโอกาศลงเรียน Poetry and Poetics มันอีกซักรอบ (รู้ว่าตัวเองขี้เกียจ ถ้าไม่มีอะไรมาบังคับ ผลงานอาจไม่บังเกิด...- -;) คราวนี้กลอนแรกที่เซ็นเซย์ให้แต่งเลยออกมาเป็นไฮกุค่ะ จำได้ครั้งสุดท้ายที่แต่งโน้นนน นานมากกกก ตั้งแต่ตอนเกรด 6 แหนะ สุดท้ายเลยเลยมาลงที่ Cotton candy cloud ค่ะ (คิดยังไงก็ไม่รู้ อยู่ๆบรรทัดนี้ก็โผล่ป๊อป! ขึ้นมาในหัว) ในห้องเซ็นเซย์ถาม กลอนนี้ต้องการสื่อถึงอะไร กลอนนี้สื่อถึงความรักค่ะ (พล่ามมาตั้งนานไม่ใช่อะไร กลัวคนอ่านอ่านไปแล้วนึกถึงแต่ขนม คนแต่งอาจเฟลได้) (ไร้สาระ) ...เรื่องยิ้มๆในคลาสเรียน 1. เซ็นเซย์คนสอนเป็นคนอังกฤษค่ะ (เป็นที่ล่ำลือในหมู่เด็กนานาชาติ ถึงความฮ็อตของพี่แก เพราะพี่แกดูไม่ค่อนข้างหนุ่ม หุ่นแบบนายแบบ บุคคลิกสุขุมนุ่มลึก ยิ้มทีโลกดูอ่อนโยนสว่างสดใส บวกกับเป็นคนสอนด้านกลอนโดยเฉพาะจาก Faculty of Letters... สาวกรี๊ดค่ะ แต่สาวญี่ปุ่นลงเรียนกันไม่ค่อยได้ เพราะพี่แกเล่นบอกไว้ด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนตั้งแต่คาบแรกตัดจำนวนเด็กเลย กลอนคือการใช้ภาษาขั้นสูง ถ้าคุณไม่ค่อยคล่องภาษาอังกฤษ อาจจะลำลาก... โหะ! โหดแบบยิ้มๆ! ตอนลงเรียนนี่โดนเพื่อน criticize ใหญ่ อ้าวเรียนเพราะอะไรหนะ ความจริงเรียนเพราะกลอนจริงๆค่ะ ไม่ใช่คนสอน เพื่อนๆที่นี่ไม่ค่อยรู้ว่าเราชอบแต่งกลอน 5555 ^^) 2. ตอนลุกขึ้นไปเขียนกลอนอยู่ๆก็หยิบช็อกสีชมพูขึ้นมาเขียนค่ะ (ทั้งกระดานใช้สีขาว) เซ็นเซย์ถาม นั่นจงใจป๊ะหน่ะ? 5555 3. คาบก่อนหน้า เรียน 'My Life had stood - a Loaded Gun' ของ Emily Dickinson ตอนแรกพวกเราตีความหมายกันแบบปรกติมากเล๊ยย พอเซ็นเซย์ตีความหมายปุ๊บ เด็กอ้าปากค้าง บร๊ะเจ้า! เห็นหน้าแบบนุ่มนวลแบบนี้ ตีออกมา hentai ซะ ช็อก...ตอนจบคาบเพื่อน เลยบอก ชั้นแต่งกลอนจะส่งคาบต่อไปได้และ 'Emily was right My life is the last stanza Unsatisfaction' - Lindsey Milliken
4. ยิ่งเรียน ยิ่งเห็นความ 'ว้าว' ของ William Shakespeare。。。 like IainTwiddy (he's the sensei that I've just talked about) once said... be careful when you read Shakespeare.. he's quite obsessed with pun... 5. ตอนนี้ที่นี่มีการแข่งขันไฮกุอยู่ค่ะ 19th International `Kusamakura` Haiku Competition รางวันที่หนึ่งจะได้ 50,000 เยน ปรกติชอบแต่กลอนแปดตามภาษา คนเยิ่นเย้อ เวิ่นเว้อ พล่ามได้เป็นหน้าๆแบบนี้ แต่งานนี้ไม่รู้ฝีมือจะรอดหรือเปล่า ถึงรอดหรือดีจริงก็ไม่รู้เค้าจะเลือกหรือเปล่า ยิ่งชาตินิยมนิยมอยู่ จะแต่งอะไรดี?!
ส่งบทเพลงล่องบรรเลงถึงดวงดาว ที่พร่างพราววาวระยับปลายลับฟ้า เปล่งทำนองแว่วหวานดุจวาจา เอ่ยเอื้อนมาแทนหัวใจไปให้ดาว... Monday 5.43 p.m., June 10, 2013ศิวสิโรมณิ
゜ﾟ･*:.｡.★ 。....................................................... 。★.｡.:*･゜ﾟ
Wednesday 11.19 p.m., March 20, 2013 The Words... Unsaid...
หน้าส่วนตัว
2965
