30 ธันวาคม 2545 11:00 น.
ศิริลฤณ
เคราะห์กรรมของฉัน
ซึ้งแล้วหนอดวงกมลใครคนนั้น
ถ้อยจำนรรจ์เรื่องราวที่กล่าวไว้
เหมือนลงทัณฑ์โทษาฆ่าให้ตาย
ซ่อนพิษร้ายแฝงมาไร้ปรานี
คิดว่าเธอคือคนดีที่ฉันรัก
เชื่อลมปากมอบชีวิตไม่คิดหนี
กลับตอกย้ำซ้ำเติมเพิ่มราคี
ทำเช่นนี้เธอมีสุขฉันทุกข์ใจ
หรือเพราะฉันมีกรรมมาตามย้อน
เธอจึงสอนบทเรียนนี้เอาไว้
หากว่าเธอทำแล้วทุกข์เบาคลาย
ขอชดใช้หนี้เวรเป็นส่วนบุญ
จากนี้ไปขอให้เธอเป็นสุข
หมดสิ้นทุกข์พร้อมรับความอบอุ่น
ขอเธอจงมีจิตคิดการุณย์
หมดเรื่องขุ่นหมองไหม้ไปเสียที
ปิดฉากลงตรงที่เธอมีเขา
แต่กลับเอาใจฉันมาขยี้
หัวใจนั้นแหลกสลายไม่มีดี
หมดศักดิ์ศรีฉันตรมเธอสมใจ