24 ตุลาคม 2550 21:59 น.
ศาลาไทย
กี่ครั้งแล้วร่ำไห้หัวใจเจ็บ
น้ำคำเธอเหน็บแสนหน่วงหนัก
สบตาถามใจ ใช่คนรัก ?
คล้ายเราไม่รู้จักบนความจริง
ทางเดินทอดยาวร้าวและล้า
สู้ถนอมคุณค่ามาทุกสิ่ง
เคยร่วมแบ่งปันวันพักพิง
ยินยอมทอดทิ้งทั้งยากเย็น
เมื่อไม่เหลือความดีการมีอยู่
ก็จะเลิกฝืนสู้ฝ่าทางเข็ญ
เมื่อไม่เหลือเยื่อใยอย่างใจเป็น
ก็จะเลิกรู้เห็นเช่นก่อนมา
เมื่อจงใจไม่ถนอมพร้อมทำร้าย
ก็อย่าหมายพบกันในวันหน้า
เธอย่อมรู้เงื่อนไขที่ค้างคา
เหลือเพียงรอยน้ำตา ลา - เลิกกัน
กี่ครั้งแล้วร่ำไห้หัวใจเจ็บ
น้ำคำเธอเหน็บ รักหรือนั่น ?
ใครและใครอีกบ้างบนทางนั้น
หนึ่งคนไม่สำคัญ ฉันหรือเธอ ?