13 สิงหาคม 2548 10:42 น.

๏ ๏ ๏ สวนห้อมล้อมดาว ๏ ๏ ๏



ดื่นดาว
สายลมวูบผ่าวแล้วพัดผ่าน
หลบเมืองเริงร่ามาสำราญ
เยี่ยมบ้านแวะเยือนเพื่อนพ้องเรา

วังน้ำเขียว
หนทางเลาะเลี้ยวหลากเรื่องเล่า
ใครแซงอวดซ่าแกล้งท้าเอา
บ่นบ้ายินเบามาแบ่งฟัง

ทับลาน
ขับขานเพลงไพรอยู่คับคั่ง
ผืนป่าเข้มเขียวเคี่ยวพลัง
สรรพเสียงแซ่ดังยินระงม

สวนห้อม
หมายเมฆมาล้อมเหมือนผ้าห่ม
ดอกไม้เบ่งบานผ่านตาชม
หวานขมยิ้มเศร้าคละเคล้าปน

ดื่นดาว
พริบพราวพลันลับกับฟ้าหม่น
สุขทุกข์ธรรมดาประสาคน
หัวใจตอบตนเพื่อเติมเต็ม...