15 มิถุนายน 2545 08:45 น.
ศาลาไทย
๏ พระราชวังเอกอ้าง.................บางปะอิน
คือเกาะบางเลนยิน.....................แต่เบื้อง
อยุธยารัตนโกสินทร์...................สืบต่อ
พระที่นั่งโรจน์รุ่งเรื้อง.................เสกสร้างรังสรรค์ ๚
๏ ไอสวรรย์ทิพยอาสน์ ล้ำ......ทรงไทย
ปราสาทโถงเลิศวิไล..................เลื่องแล้
จตุรมุขเด่นไสว.........................กลางสระ
ยึดเยี่ยงอย่างบุราณแท้..............ครบถ้วนทิพย์สถาน ๚
๏ วโรภาสพิมาน มิ่งแม้น........ประดับเมือง
ศิลปะตะวันตกเรือง....................จรัสด้าว
ตึกแบบฝรั่งมลังเมลือง...............ยามเพ่ง พิศแฮ
ริมฝั่งน้ำเด่นอะคร้าว..................แค่ครั้งเคยชม ๚
๏ พราวพรมรุกขชาติรื้น............มนเทียร
ยล อุทยานภูมิเสถียร..............พรั่งพร้อม
เถาวัลย์เวี่ยวนเวียน..................วางสลับ
เรือนสวิสหมู่ไม้ล้อม..................พร่างพื้นพรรณราย ๚
๏ หลากหลายสถาปัตย์ล้วน.......จีนผสม
เวหาศน์จำรูญ รมย์.................เจตน์จ้า
เยือน วิฑูรทัศนา ชม..............ฉายชัด
ปีนป่ายหมายเอื้อมฟ้า................ใช่เอื้อมเอาถึง ๚
๏ คำนึงยามเริดร้าง...................แรมเรือน
พระราชวังติดเตือน....................ก่อนครั้ง
บางปะอินปะมิตรเหมือน............มั่นกระชับ
หายห่างหากจิตรั้ง......................รักรู้นิรันดร์สมัย ๚ะ๛
10 มิถุนายน 2545 08:14 น.
ศาลาไทย
เตรียมสะตอหน่อเหรียงลูกเนียงหมาน
จัดใส่จานใบบัวบกไม่ตกหล่น
จิ้มน้ำชุบแมงดาประสาจน
เถิดหน้ามนรสมือน้องใช่รองใคร
ตักน้ำฝนมาต้อนรับดับกระหาย
เชิญหญิงชายพักก่อนจะร่อนไหน
รสเผ็ดหน่อยหรอยจังหูรู้เคล็ดไว้
สำรับใต้อย่าเพิ่งเมินเชิญลองแล...
6 มิถุนายน 2545 08:33 น.
ศาลาไทย
ทะเลงามยามหัวใจไม่หม่นหมอง
เคยนั่งมองคลื่นซัดสาดหาดทรายขาว
เขียนผืนภาพอาบไอฝันอันทอดยาว
เป็นเรื่องราวของความหลังยังหวามใจ
ไม่มีดอก...ทะเลใดจะไร้คลื่น
ระลอกผืนน้ำพลิ้วเป็นริ้วไหว
แดดสะท้อนแสงทองละอองไอ
ทาบทอในดวงจิตสนิทนาน
ไม่มีดอก...ทะเลใดจะไร้คลื่น
ทุกวันคืนยังซัดซ่าอย่างกล้าหาญ
ด้วยพลังถั่งโถมโหมใจจาร
คือคลื่นขานท่วงทำนองของชีวิต!