22 เมษายน 2548 00:17 น.
ศศร
@ ชีวิตฉันเปรียบดั่งเช่น..ดอกหญ้า..
ลมพัดพาโอนเอนน่าใจหาย
ใบหมองช้ำแดดเผาเหมือนใกล้ตาย
ดอกสลายร่วงโรยเพราะแรงลม
@ คอยหยาดฝนโปรยปรายสักเพียงนิด
ชุบชีวิตดอกหญ้าขึ้นมาใหม่
ชโลมใบ ก้านดอกในวันใด
กลับคืนไปสู่ความฝันที่ต้องการ
@ ยามดอกหญ้าเบ่งบานหวานสดใส
ชูดอกใบตระการตาน่าฉงน
ไม่สำคัญหมายปองตามเด็ดชม
โรยร่วงหล่นเฉาเศร้าสู่พื้นดิน
@ หากว่าฉันเป็นเพียงแค่..ดอกหญ้า..
ไม่มีค่าเลิศเลออย่างที่ฝัน
เฝ้ารอวันก็ไร้ค่าห่างไกลกัน
อย่าเหยียบย่ำจมดินให้สิ้นใจ
ศศร
21 เมษายน 2548 20:50 น.
ศศร
@ รุ่งอรุณแลงามสว่างฟ้า
ทะเลครามสวยงามสะอาดใส
หาดทรายขาวแลละลิ่วเลิศวิไล
เสียงคลื่นไซร้ซัดฝั่งสาดกระเซ็น
@ ยามเช้าอาทิตย์ส่องทอดสาดแสง
เสียงคลื่นแรงกระหน่ำฝั่งสะอื้น
ทะเลยังร่ำหา ทุกวันคืน
พักชมคลื่นสิ้นอารมณ์ไร้คู่ใจ
@ ลมพัดมาพาใจลอยไปทั่ว
ไกลน่ากลัวรัญจวนชวนร้องไห้
คลื่นพาซัดพลัดพรากปวดฤทัย
คงด้วยใจไม่หวั่นพัดย้อนมา
@ ยามเย็นตะวันลาพามืดมน
ยอมสู้ทนรอพบวันสดใส
ดั่งกลางคืนไกลอาทิตย์การณ์ผ่านไป
เธออยู่ไหนสุดสายตาใจภวังค์
@ อาทิตย์ลับขอบฟ้าดวงดาวเด่น
สายลมเย็นพัดอ่อนอ่อนหวั่นถวิล
เยื่อใยรักผ่านพ้นน้ำตาริน
ชั่วฟ้าดินหัวใจฝันยังเฝ้ารอ
ศศร
6 เมษายน 2548 20:20 น.
ศศร
ดาวเดือน แลจันทร์ ฟากฟ้า
เวหา พราวพร่าง สดใส
ราตรี มีจันทร์ อำไพ
ไสว สว่าง วันคืน
จันทร์ฉาย ทอแสง แวววับ
เปรียบรัก หวานใด ฉ่ำชื่น
ชมดาว ลอยเด่น ค่ำคืน
ปลาบปลื้ม รื่นรมย์ ฤทัย
ยังเคลิ้ม สุดซึ้ง เสน่หา
กานดา ห่างไกล สิ้นหวัง
สุดคิด ฝืนใจ จีรัง
ใจสั่น แสงเดือน เลือนไป
ชะตา ชีวิต ลิขิต
หวนคิด ทุกข์ทน หม่นไหม้
กล้ำกลืน สุดคว้า อาลัย
โอ้ ใย เราดั่ง ฟ้า - ดิน
ศศร
3 เมษายน 2548 12:10 น.
ศศร
สกุณาท่องฟ้า...........สุขสันต์
ไกลห่างสุริยัน................ไขว่คว้า
หลงเริงร่าเพียงฝัน.........ลอยล่อง
หมายมุ่งสุดขอบฟ้า........ไม่สิ้นความหวัง
คิดถึงพี่ที่ร้าง..................รังนอน
พลบค่ำตะวันรอน............มืดฟ้า
ยามดึกจับเจ่าคอน..........คอยพี่
อรุณรุ่งส่งเสียงจ้า............กู่ก้องอาดูร
ศศร
1 เมษายน 2548 00:47 น.
ศศร
สุข..กับการละเลยเห็นคุณค่า
สุข..กับความอ่อนล้าหมดสิ้นหวัง
สุข..บนความเงียบเหงาเศร้าทุกวัน
สุข..ที่บอกลากันก่อนจะไป
สุข..ที่ห่วงหา อาทร อยู่เสมอ
สุข..กับความเหนื่อยหน่ายทอดทิ้งฉัน
สุข..กับความอ้างว้างใจเงียบงัน
สุข..ที่อยู่ลำพังไม่มีเธอ
สุข..ที่หัวใจเธอไม่ปรารถนา
สุข..กับความไร้ค่าผลักดันให้
สุข..กับความเจ็บช้ำสะอื้นใจ
สุข..กับความอ่อนไหวห่างไกลกัน
สุข..กับการทำร้ายปนน้ำตา
สุข..กับความทรมานใจสิ้นหวัง
สุข..กับการเฉยชาห่วงใยกัน
สุข..จนวันตาย ! ไม่กลับคืน
สุข..ที่ใจไม่ปรารถนา
ศศร
หน้าส่วนตัว
1852
