16 มีนาคม 2548 15:58 น.
ศศร
เพราะเธอคือ...พระจันทร์คืนหม่นหมอง
เพราะเธอคือ...ฝนละอองที่สดใส
เพราะเธอคือ...ท้องฟ้าเชื่อมสายใย
เพราะเธอคือ...ต้นไม้ให้พักพิง
เพราะเธอคือ...ดอกไม้หอมระรื่น
เพราะเธอคือ...ค่ำคืนยิ้มมาให้
เพราะเธอคือ...ความฝันซาบซึ้งใจ
เพราะเธอคือ...ดวงใจที่ซื่อตรง
เพราะเธอคือ...สายลมวันร้อนรุ่ม
เพราะเธอคือ...ไฟอุ่นวันเหน็บหนาว
เพราะเธอคือ...ทะเลเพียงสองเรา
เพราะเธอคือ...ดวงดาวคอยกล่อมใจ
เพราะเธอคือ...เวลาวันข้างหน้า
เพราะเธอคือ...หินผาที่กล้าแกร่ง
เพราะเธอคือ...สายน้ำมิเปลี่ยนแปลง
เพราะเธอคือ...ตะวันแสงร่วมทางเดิน
เพราะเธอคือ...อาทิตย์ส่องสว่าง
เพราะเธอคือ...น้ำค้างซึ่งอ่อนหวาน
เพราะเธอคือ...ลมหายใจไม่ร้าวราน
เพราะเธอคือ...ความรักที่มั่นคง
ศศร
12 มีนาคม 2548 18:23 น.
ศศร
@ พสุธากว้างใหญ่แลไพศาล
สุดขอบฟ้าเรียวรุ้งพิรุณใส
กระจ่างจิตพินิศเฉิดไฉไล
คล้องสายใยวาริธรเสมอมา
@ สรรพสิ่งในโลกย่อมแปรเปลี่ยน
แลหมุนเวียนดั่งเช่นกระแสสินธุ์
ดุจเกลียวคลื่นสาดซัดเป็นอาจิณ
ชุบชีวินเปี่ยมสุข นยนา
@ ครั้นชิงพลบ รุจีลับขอบฟ้า
สุริยาสาดแสงสีสดใส
คคนางค์อร่ามตาคลาไคล
ประทานไว้ อิสระภาพ...นิจนิรันดร์...
ศศร