30 มีนาคม 2548 18:19 น.
ศศร
@ เธอกับฉันวันนี้ที่แตกต่าง
เธออยู่อย่างชื่นสุขสนุกสนาน
ฉันซิอยู่อย่างทดท้อทรมาน
อยู่กับความร้าวรานและซานซม
@ ขณะที่หัวใจเธอไร้ทุกข์
เธอมีแต่ความสนุกกับสุขสม
ส่วนฉันอยู่ในโลกอย่างโศกตรม
ร้าวระบมทุกห้องของหัวใจ
@ ขณะเธอสุขสันต์กับคนรัก
มีวงพักตร์ยิ้มแย้มอย่างแจ่มใส
พร้อมกับเสียงหัวเราะดังกว่าใคร
อย่างคนที่มีชัยไร้กังวล
@ แต่ฉันซิเธอจ๋าเวลานี้
ในฤดีมีแต่ครองความหมองหม่น
ถึงเจ็บปวดชอกช้ำก็จำทน
ยอมเพื่อคนที่เคยรักด้วยภักดี
@ จงสุโขสุขีเถิดที่รัก
จงตวงตักสุขไว้ให้เต็มที่
ขอจงครองรักมั่นให้นานปี
อย่าได้มีอุปสรรคพรากรักไกล
@ นี่คือพรจากคนที่ไม่มีค่า
มีเพียงหยาดน้ำตาพร่ารินไหล
กับความรักที่มีมากจากดวงใจ
จึงขอให้คำอวยพร..ก่อนฉันตาย..
ศศร
29 มีนาคม 2548 12:08 น.
ศศร
เรียวรุ้งรอบขอบฟ้า
ชื่นชีวาใยคงมั่น
วาบหวามยามตะวัน
เติมความฝันอยู่ภายใน
เจ็ดสีรุ้งสดใส
งามวิไลพลันสิ้นสูญ
เลือนรางเศร้าอาดูร
มลายสูญมาเปลี่ยนแปลง
สรรพสิ่งเลิกไหลหลง
ฟ้าหลังฝนโลกสดใส
ทุกสิ่งเคลื่อนคล้อยไกล
ต้องสลายไม่คงนาน
แสงทองผ่องอำไพ
เติมแรงใจไม่อ่อนล้า
ฟากฟ้างามไกลตา
เหมือนเริ่งร่ากลับกลายคืน
ศศร
26 มีนาคม 2548 18:42 น.
ศศร
@ สรวงสวรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์.................ผ่องประภัสร์พลอยหาวพราวเวหา
พริ้งไพเราะเสนาะกรรณวรรณนา..........นามสมญาแห่งสวรรค์ชั้นกวี
@ อิ่มอารมณ์ชมสถานวิมานมาศ...........อันโอภาสแผ่ผายพรายรังสี
รัศมี มีเสียงเพียงดนตรี........................ประทีปฑีฆะรัสสะจังหวะโยน
@ คิดถึงเราเถิดหนาคราเพื่อนทุกข์......แม้นยามสุขเราสุขจิตไม่อิจฉา
รักของเรามีต่อกันสุดพรรณนา...............ดั่งทิวาคู่ราตรีไม่มีเลือน
@ สุดขอบฟ้าพาใจให้คิดถึง....................มั่นตราตรึงถึงเธออยู่มิรู้หาย
คิดถึงวันเคยอยู่ใกล้ให้เสียดาย..............ยังมั่นหมายว่าสักวันคงหันคืน
@ ลมดึกหวิวพลิ้วผ่านจากม่านฟ้า..........คิดถึงคราอยู่ใกล้โอ้ใจหาย
จำใจพรากจาก ลามาเพียงกาย...............ใจยังหมายแนบชิดสนิทเธอ
@ อันคดอื่นหมื่นคดกำหนดแน่.............เว้นเสียแต่ใจมนุษย์สุดกำหนด
ทั้งลวงล่อ งอเงี้ยวทั้งเลี้ยวลด..................ถึงคลองคดก็ยังไม่เหมือนใจคน
@ คือความรักเส ลากลางเงามืด.............คือความจืดจางรสรักหมดหวัง
จากชื่นชมสมใจมาหน่ายชัง...................หัวใจยังอยากสู้ไม่รู้พอ
@ เป็นคนดีก็เป็นได้แต่ไม่กล้า............พอจะลาเลิกกระทำกรรมที่ก่อ
หัวใจด้านเกินต้านใจให้รีรอ.................ซ่อมแซมถ่อแพกามตามลมแรง
@ เดือนอะคร้าว ดาวอะเคื้อเอื้อไออุ่น....เหมือนเจือจุนหัวใจคนไร้ค่า
หนาวน้ำค้างหนาวน้ำคำหนาวน้ำตา........หลังปีศาจเสน่หาก้าวมาเยือน
@ อันดวงจันทร์บังแสงแห่งอาทิตย์........มืดสนิทสักพักจึงสว่าง
อันสิ่งร้ายคลุมชีวิตเข้าปิดทาง.................คงแรมร้างเพราะความดีที่กระทำ
@ ชีวิตคนวุ่นวายในสายสิน..................ทุกชีวิตนั้นแน่มีแปรผัน
ดุจอาทิตย์แจ้งส่องหมองมือพลัน..............รสพระธรรมควรใฝ่ใจสุขเอย
19 มีนาคม 2548 17:56 น.
ศศร
@ ความผูกพัน ห่วงใย ที่เคยมี
คนคนนี้ ใจพร่ำ ครวญคร่ำหา
ใจรำพึง ถึงเธอ ทุกเวลา
เพียงหลับตา ครั้งใด ใจตรงกัน
@ ป่านฉะนี้ คนดี อยู่ที่ไหน
ติดตามไป ใกล้ชิด ในความฝัน
ระยะทาง มาพราก จำไกลกัน
นอนหลับฝัน ใจใกล้ ทุกวันคืน
@ อยากจะบอกเธอว่า รัก....
เธอคงซึ้ง คำนี้ ดีเท่าฉัน
สิ่งเดียว ที่ฉันให้ เป็นรางวัล
คือหยุดพัก ใจนั้น ไว้เพียงเธอ
@ เป็นไปได้ โอบเธอ ไม่หลีกหนี
ขอเพียงเธอ มีใจ ที่ใฝ่ฝัน
สักกี่ปี กี่เดือน หรือกี่วัน
เธอมีฉัน ฉันมีเธอ ในหัวใจ
ศศร
19 มีนาคม 2548 00:39 น.
ศศร
@ ทางชีวิต เปรียบดั่ง เช่น น า ว า
ธรรมชาติ สร้างมา เป็นกฎสิ้น
มีสติ ปัญญา คู่ชีวิน
มลายสิ้น หากขาด นายท้ายเรือ
@ ส ติ ประหนึ่ง ดั่ง...ห า ง เ สื อ...
ยามครั้นเรือ โคลงเคลง ควรยึดมั่น
หากเรือรั่ว ช่วยวิดน้ำ ร่วมใจกัน
เรือมุ่งมั่น สง่างาม สู่ทะเล
@ ช่วยคัดท้าย เรือชีวิต ไม่ให้ล่ม
ทาง..ลม..อย่าละเลย มาทิศไหน
สามัคคี ประคับ ประคองใบ
มรสุม ! ผ่านได้ ไม่กล้ำกราย
@ นาวาชีวิต สองเรา จะราบรื่น
ฝ่าลมคลื่น เรือกางใบ ไม่หยุดนิ่ง
อุปสรรค !! พ้นผ่าน สุขแท้จริง
พร้อมทุกสิ่ง มีทุกอย่าง เรือสำราญ
ศศร