31 สิงหาคม 2555 11:46 น.
ศรีสมภพ
ธรรมชาติ.. จัดแจงแบ่งที่อยู่
สัตว์ต่างรู้สัญชาตญานแห่งย่านถิ่น
อยู่โดดเดี่ยวหรือรวมฝูงมุ่งหากิน
ป่าปกดิน ดินสร้างป่ามาช้านาน
ป่าผืนกว้าง..ฝั่งด้านตะวันตก
มรดกโลกประกาศ จัดประสาน
ด้วยเหตุผลเป็นต้นน้ำแหล่งลำธาร
ความหลากหลายในพืชพันธุ์ตระการตา
สัตว์หายากหลากพันธุ์ผสานผสม
แหล่งอุดมกลมกลืนเต็มผืนป่า
ธรรมชาติจัดแบ่งเขต นิเวศวิทยา
สัตว์และป่า..จึงอาศัยได้เหมาะควร
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
ผืนป่าแห่ง..ทุ่งใหญ่นเรศวร
อนุรักษ์พืชและสัตว์จัดจำนวน
ชีวมวลล้วนหลากหลายให้ยั่งยืน
ธรรมชาติสัตว์และป่า ..บริสุทธิ์
แต่มนุษย์ ! มิหยุดยั้งยังฝ่าฝืน
เข้ารุกล้ำธรรมชาติสัตว์สะอื้น
วิ่งแตกตื่น สาดปืนใส่ไม่นำพา
เขาและเราเหล่ารวมเพื่อนร่วมโลก
ร่วมสุขโศกอกเดียวกันนั่นแหละหนา
ต่างรักตัวกลัวตายวายชีวา
ล้วนมีค่า ทั้งสัตว์คน..ทุกตนตัว !
ห้วยขาแข้ง แหล่งบ้านสืบ ผู้สืบสาน
เจ้าตำนานคนรักป่า กล้าสู้ชั่ว
ปลิดชีพตนเพื่อผลชาติไม่ขลาดกลัว
ยอมดับตัว เพื่อยังป่า..อย่างกล้าหาญ
หนึ่งกันยา.. ทุกปี มีรำลึก
เมื่อหวนนึกเสียงปืนก้องต้องสะท้าน
ปลุกผืนป่า ปลุกประชาอย่าช้าการ
ทุนสามานย์ผลาญรุกป่า ..กล้าป้องไพร !
ร่วมสืบทอดเจตนา..ผู้กล้าแกร่ง
พลีชีพให้ห้วยขาแข้งแหล่งป่าใหญ่
๒๒ ปี อุดมการณ์สานสืบไป
จะต่อยอดแตกกิ่งใบไปนิรันดร์....
................................................................................
๑ ก.ย.๕๕ ร่วมรำลึก ๒๒ ปี
...การจากไปของ สืบ นาคะเสถียร
ร่วมสืบทอดเจตนานักอนุรักษ์ผืนป่าทั้งกายและใจ
ด้วยบทเพลงอมตะของคาราบาว
http://www.youtube.com/watch?v=8LED77if1mM
31 สิงหาคม 2555 02:27 น.
ศรีสมภพ
พรุควนเคร็ง ..คนเส็งเคร็งบรรเลงล้าง
ไฟไหม้ฟางครั้งแล้วก็ครั้งเล่า
มีอะไรในควนเคร็งเกรงใจเขา
จึงถูกเผาข่าวครึกโครมล้มควนเคร็ง
สงสารป่ากว่าเติบกำเริบร่าง
วิถีทางธรรมชาติมิอาจเร่ง
ใช้เวลากว่าจะผ่านการข่มเหง
นับต้นเก่ง เป็นต้นใหญ่จนไฟเผา
โอ..มนุษย์หยุดเถิดเตลิดล้ำ
อย่าก่อกรรมธรรมชาติด้วยขลาดเขลา
กวางกินใบให้เสือรู้อยู่ใต้เงา
ตกเป็นเหยื่อเพราะโง่เขลาเข้าตาจน
แสวงหาอันใดมากมายหนอ
จิตละโมบโลภเกินพอต่อเหตุผล
กินแล้วถ่าย ใจยังงกว่ายวกวน
กิเลสล้นพาจนอับดับปัญญา
พรุควนเคร็ง..หนึ่งบทเพลงบรรเลงจบ
ไฟชั่วช้ามันกล้ากลบสยบป่า
ดับไฟโลภใจคนก่อนจะร้อนกล้า
เป็นไฟป่าที่บ้าคลั่งพลังแรง
พรุควนเคร็ง.. คนเส็งเคร็งอวดเก่งกาจ
เผาป่าชาติเป็นป่าโทรมถาโถมแย่ง
หายนะไม่ละวางยังตะแบง
ไฟโลภแรงจะเผาไหม้ใจมันเอง !
...........................................................................................
ไฟป่าพรุควนเคร็ง...ฝีมือมนุษย์-ภัยธรรมชาติ ปัญหาซ้ำซาก...
ถึงเวลาล้อมคอกเอาจริงหรือยัง??
พบไฟใต้ดินป่าพรุควนเคร็ง เกือบ 2 พันไร่
28 สิงหาคม 2555 12:34 น.
ศรีสมภพ
ผาซ่อนแก้ว.. ซ่อนอะไร !
กลางป่าใหญ่ใคร่ค้นหา
ช่างท้าทายอยากไปสักครา
อะไรกันหนา? ซ่อนในนั้น
มองภาพเด่นเห็นความชัด
งดงามจัดอุบัติสวรรค์
ดุจเทพสร้างกลางป่านั่น
อเนกอนันต์ตระการตา
เนินสล้างต่างต่ำสูง
ชวนใจจูงมุ่งค้นหา
พิมานแมนแห่งแดนฟ้า
สงบสง่าน่าเยือนยล
กอปรเก็จแก้วงามแวววับ
ประดาประดับระยับผล
หลากหลายสีมีมากล้น
เปะปะปนชวนค้นคิด
ปริยัติ-ปฏิบัติ-ปฏิเวธ
แบ่งขอบเขตพิเศษสิทธิ์
มีเทวดานางฟ้านิรมิต
สถานสถิต ปลิดกิเลสเจตนา
ธรรมภูมิ ภูมิธรรมย้ำแจ้งแล้ว
สติปัฏฐานสี่ ที่ผ่องแผ้วแกล้วกล้า
สลัดล้างจนว่างชัดจากอัตตา
สู่มรรคาเบื้องหน้า..นิรพาณ
ผาซ่อนแก้ว.. ซ่อนธรรมสัจ !
ฝึกปฏิบัติสติปัฏฐาน
พุด พัดชา.. อยู่มานาน
ยังเบิกบาน ชวนผ่านเยือน..
shambhala ชัมบาลา แดนดินแห่งสวรรค์...!
25 สิงหาคม 2555 11:56 น.
ศรีสมภพ
อาลัย.. อังคาร ปรมาจารย์กวี
ศิษย์ศิลป พีระศรี สุนทรียะศิลป์
ศิลปินแห่งชาติ ผู้เปรื่องปราชญ์ไทยถิ่น
วรรณศิลป์ ทัศนศิลป์ จิตรกรกวี
ควงปากกาพู่กัน สร้างสรรค์งานมากมี
ฉีกแนวสู่เสรี สู่วิถีปณิธาน
รูปแบบแนวคิด สอดใส่จิตวิญญาณ
อิสระเบิกบาน ผลงานตระการไทย
ยอดกวีนิพนธ์ ยอดคนศิลป์ร่วมสมัย
หนึ่งกวีซีไร้ท์ หนึ่งหัวใจใฝ่ธรรมา
ปณิธานกวี.. ที่ประเสริฐเลิศค่า
ข้ามภพสยบมรรคา ข้ามฟ้าท้ายุคใหม่
อาลัยท่านอังคาร สู่สถานพิมานไสว
ปลดเยื่ออย่าเหลือใย หลับสบายอาลัยลา..
ข้าน้อยฯ ..ศรีสมภพ ขอน้อมนบและวันทา
คารวะ ณ เพลา ...ด้วยศรัทธาปรมาจารย์
.............................................................................................................
ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร
แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง
สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง
ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกัน
เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ
โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสวรรค์
มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์
แม่แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลี
แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า
เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี
ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี
เสียศรีสวัสดิ์ค่าแท้วิญญาณ
สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้
ควรที่สำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล
อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าไว้ตลอดกาล
เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัล
ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย
เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์
เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น
มดแมลงนานพันธุ์ทั้งจักรวาล
เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย
เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร
ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน
หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัย
ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า
เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่
แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป
มอบใจแด่ปฐพีทุกชีวีวาย
จะไม่ไปแม้แต่พระนิรพาน
จะวนว่ายวัฏฏะสังสารหลากหลาย
แปลค่าแท้ดาราจักรมากมาย
ไว้เป็นบทกวีแด่จักรวาล
เพื่อลบทุกข์โศก ณ โลกมนุษย์
ที่สุดสู่ยุคสุขเกษมศานต์
วานนั้นฉันจะป่นปนดินดาน
เป็นฟอสซิลทรมานอยู่จ้องมอง
สิ้นเสน่ห์วรรณศิลป์ชีวิตเสนอ
ละเมอหาค่าทิพย์ไหนสนอง
อเนจอนาถชีวีทุกธุลีละออง
สยดสยองแก่ถ่านเถ้าเศร้าโศกนัก
แล้งโลกกวีที่หล้าวูบฟ้าไหว
จะไปรจนารุ้งมณีเกียรติศักดิ์
อำลาอาลัยมนุษย์ชาติน่ารัก
จักมุ่งนฤมิตจิตรจักรวาล
ให้ซึ้งซาบกาพย์กลอนโคลงฉันท์
ไปทุกชั้นอินทรพรหมพิมานสถาน
สร้างสรรค์กุศลศิลป์ไว้อนันตกาล
นานช้าอมตะอกาลิโก
ปณิธานกวี - อังคาร กัลยาณพงศ์
http://www.youtube.com/watch?v=ts7CAzw2pAc
24 สิงหาคม 2555 12:30 น.
ศรีสมภพ
ข้าคือ.. มัจจุราช
ไม่เคยพลาดฆาตกรรม
โหดร้ายและใจดำ
พร้อมคำรามกระหน่ำยิง
ข้าคือ.. มัจจุราช
กล้าประกาศในความหยิ่ง
เล็งเป้าพร้อมเอาจริง
ไม่เคยทิ้งความเถรตรง
ข้าคือ.. มัจจุราช
มีเกลื่อนกลาดตลาดโถง
ซื้อง่ายได้ครองคง
ทุกยามโมงส่งถึงมือ
ข้าคือ.. มัจจุราช
ผู้ถึงฆาตมิอาจยื้อ
ด่าวดิ้นสิ้นคามือ
นั่นนะหรือ ? คือผลงาน
ข้าคือ.. มัจจุราช
ที่เด็ดขาดจะซัดผลาญ
เลือดเนื้อและวิญญาณ
ทะลุผ่านหากกั้นกาง
ข้าคือ.. มัจจุราช
ข้าสังกัดผู้กว้างขวาง
พร้อมระเบิดเพื่อเปิดทาง
ให้นายกร่าง ทระนง !
ข้าคือ.. มัจจุราช
ใครข้องขัดตัดสินส่ง
เหนี่ยวไกให้ดังโป้ง
ก่อนล้มลงตรงหน้าข้า..
ข้าคือ.. มัจจุราช
เต็มตลาดอย่าพลาดหนา
น้อยนิดคิดราคา
แต่มากกว่าราคาคน
ข้าคือ.. มัจจุราช
ใครขี้ขลาดลงถนน
หลบหน้าไปเสียให้พ้น
พวกข้าล้นเต็มเมืองไทย !
..................................................................................................................
ไทยเป็นประเทศที่มีคดีฆาตกรรมด้วยอาวุธปืนสูงที่สุดในทวีปเอเชีย ถึงแม้จะมีการกำหนดโทษสูงสุดสำหรับการครอบครองอาวุธปืนผิดกฎหมายเอาไว้ถึงขั้นประหารชีวิตก็ตาม
ไม่แต่เพียงเท่านั้น ในสายตาของต่างประเทศยังระบุด้วยว่า ไทยเป็นประเทศที่มีการค้าอาวุธปืนผิดกฎหมายมากที่สุด
กันโพลิซีระบุด้วยว่า จำนวนปืนที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายในประเทศไทยนั้นมีอยู่ประมาณ 3,870,000 กระบอก แต่หากประเมินจำนวนอาวุธปืนในการครอบครองของประชาชนทั้งหมดแล้วไม่น่าจะกว่า 10 ล้านกระบอก
ยังไม่นับอาวุธปืนของเจ้าหน้าที่ทหารและตำรวจอีกเกือบ 3 ล้านกระบอกด้วย
หน้าส่วนตัว
2712
