28 พฤศจิกายน 2554 14:23 น.
ศรีสมภพ
เห็นน้ำตา..ยังบ่าไหลในน้ำกว้าง
เห็นเยี่ยงอย่าง ไม่อยากเห็นแต่เป็นได้
เห็นความเขลาเบาปัญญา คนหน้าใหญ่
เห็นความร้ายในความดี ..วิถีคน
เห็นความต่างที่ต่างตอบชอบฝั่งฝ่าย
เห็นความพ่ายในที่ต่ำ น้ำหลากล้น
เห็นจอข่าว ความร้าวร้ายใส่ผู้คน
เห็นแห่งผล ความจนตรอก ออกหน้าจอ
เห็นความแพ้ ในชนะ ยังฉะฉาน
เห็นก๋ากั่น บั่นธรรมา หน้าไม่หงอ
เห็นความเปลี่ยนเวียนเสริม ยังเติมต่อ
เห็นความพอ ไม่อยากพอ ล่อหลอกกัน
เห็นน้องน้ำย่ำย่าง ทุกทางถิ่น
เห็นจนชิน จนใจชามหามหันต์
เห็นตอผุดหลุดจากโผ ขุดโชว์กัน
เห็นไฟผลาญราญรอนไหม้ฟ่อนฟาง
เห็นคำตอบ ที่ชอบไม่หลายคำมั่ว
เห็นความกลัวในความกล้า ตั้งท่าขวาง
เห็นความดีมีน้ำใจ ไม่หยุดยั้ง
เห็นความว่างในร่างนิด ..จิตอาสา
เห็นเภทภัยพิบัติ น้ำจัดหนัก
เห็นความรัก ว่ารักสุดไม่ผุดหน้า
เห็นเล่ห์เหลี่ยม เสี้ยมเขาควายให้บีฑา
เห็นความบ้ากล้าถือดี ..วิถีพาล
เห็นน้องน้ำ ใกล้อำลา กล้าจะฝาก
เห็นกองซาก หนักและเน่า ทุกเหย้าย่าน
เห็นวิกฤติ..เป็นโอกาส ปัดกวาดบ้าน
จึงไหว้วาน น้ำพาส่ง ..ลงทะเล !
28 พฤศจิกายน 2554 09:45 น.
ศรีสมภพ
รำลึกก่อน..ย้อนหลังในครั้งนั้น
พม่าโหมโรมรันประจันหน้า
ทัพใหญ่พร้อมล้อมตี ศรีอยุธยา
ทั่วพาราระส่ำระสาย เลือดไหลริน
พม่าจับขับเข็นข่มเช่นทาส
ไล่ต้อนกวาดคัดค้นปล้นทรัพย์สิน
เหยียบย่ำใจใคร่ข่มขืนผืนแผ่นดิน
เห็นทีสิ้น ถิ่นสุด.. อยุธยา !
บางระจัน..บ้านสิงห์ไม่นิ่งน้อม
ทุกคนพร้อมหลอมรวมใจไล่ฟันฆ่า
ทิ้งคมเคียวมือเกี่ยวดาบปราบผู้มา
หักหาญกล้าพม่าสยบ พบคนจริง !
นายแท่น นายอิน นายโชติ นายเมือง
พร้อมพันเรือง เคืองแค้นแทนคนสิงห์
มึงเป็นใคร ? ทำไมใจร้ายจริง
เด็กผู้หญิง นิ่งเห็นไม่เว้นวาง
กูขอสู้.. อยู่หรือตายไว้ลายชื่อ
ให้เขาลือว่าชาวบ้าน หาญขัดขวาง
กองทัพใหญ่ที่ใครยอมพร้อมเปิดทาง
น้ำน้อยกร่างกล้าดับไฟใจทระนง
ไอ้ทองเหม็น ไอ้ดอก กรอกปืนใหญ่
ยิงเข้าไปให้มันรู้กูประสงค์
ข้ามศพกู ผู้พร้อมยอมปลดปลง
ให้เลือดไทยไหลหลั่งลง..ชโลมดิน
มาคำนึง..ถึงสมัยในวันนี้
ว่าความรักสามัคคี มีหรือสิ้น ?
ไม่สืบสาน ต้านหรือต่อ ก่อหรือกิน ?
ทั่วธานินทร์ จึงสิ้นสุข ลุกเป็นไฟ !
แย่งกันใหญ่ ขายขี้หน้าบ้าดีเดือด
ไม่มีเลือด บางระจัน อันยิ่งใหญ่
แบ่งพวก แบ่งกลุ่ม สุมฝักฝ่าย
น่าอับอาย ผู้วายชนม์ คน..บางระจัน !
เอาชนะคะคานกัน ..สนั่นเมือง
24 พฤศจิกายน 2554 11:32 น.
ศรีสมภพ
ซากกองสุม คลุ้มคลั่งหลังเรื่องยุ่ง
กลิ่นสาบคลุ้ง ควันชังหลังเผาผลาญ
เสียงสวดส่ง ปลงผู้สิ้นสืบวิญญาณ
ร่ำไห้กัน.. กลั้นสะอื้น ฝืนบรรเทา
ข้างสองฟาก..ซากเคยอยู่ของผู้แพ้
เหลือเพียงแค่ แลร้างความว่างเปล่า
บ้านร่วมอยู่ อู่อิงอุ่นนอนหนุนเกล้า
ถูกสองเรา เผาผลาญคืนผ่านมา
ไฟโกรธา.. แผดเผาเราน้องพี่
โหมความดี ที่เราเฝ้าก่อกล้า
เคยเกี่ยวก้อย คอยช่วยกันฝ่าฟันมา
สร้างหลังคา คลุมดินถิ่นแม่พ่อ
ไฟโลภหลง..ปลงปลด หมดสายเยื่อ
ไม่มีเหลือ เชื้อตระกูลคุณเคยก่อ
เป็นศัตรูไม่รู้ตัว กลัวไม่พอ
ซ้ำเติมต่อ พ่อแม่ยั้ง..ไม่ฟังกัน !
ช่างน่าเศร้า.. ต่างเผาบ้านอนันต์อนาถ
เข้าฟันฟาดประกาศศึก ฮึกเหิมลั่น
เลือดพี่น้องผองเผ่า เราขาดกัน !
ต่อนี้นั้น บ้านจะพังช่างหัวใคร
รวมเพื่อนกล้า.. ถาโถมโรมรันสู้
ถ้ากูอยู่ มึงอย่าอยู่ ..จงรู้ไว้
เร็วพวกเรา ! เผาเข้าไป ให้วอดวาย
เอาให้ตาย ต้องชนะ ฉะพวกมัน !
เห็นกองซากยากกอบกู้..จะอยู่อย่างไร ?
เหลือเศษไฟไหม้ดำ ช้ำโศกศัลย์
เหลือเเต่เราและเถ้ากลบ หลบตากัน
พร่ำรำพัน ฝันหรือจริง นิ่งงงงวย
ใครชนะ..หรือใครแพ้.. ก็แค่นี้
หลงตนดี หลงตัวไปใครจะช่วย
บ้านมอดไหม้ ใครหลายคนก็มอดม้วย
หวังใครช่วย ร่วมด้วยกันเผาบ้านเอง..
เป็นซากเศร้าแห่งเราสอง เคยมองแย้ง
ก่อนแยกแบ่งอุดมการณ์ ..รานข่มเหง
ชิงความใหญ่ ชัยชนะ ฉะกันเอง
หลงบรรเลง บทเพลงพ่าย ..ให้กันฟัง !
23 พฤศจิกายน 2554 12:02 น.
ศรีสมภพ
โนห์ มู เฮียน อยู่หรือตายไม่ต่างกัน !
จากดิน..เดินสู่ฟ้า มุ่งมั่นกล้าฝ่าอุปสรรค
ยากจนข้นแค้นนัก มุเรียนหนักรักก้าวหน้า
เติบใหญ่ใช้เงินน้อย ไม่ท้อถอยคอยศึกษา
กฎหมายได้เรียนมา เลี้ยงชีวาใช้ว่าความ
เฟื่องฟูสู่การเมือง นับต่อเนื่องเลื่องลือขาม
เต้าไต่ทนายความ กระโดดข้ามตามเส้นทาง
ผู้นำ..แห่งแดนโสม ลอยไม่จมโถมถีบร่าง
หัวโขนหลายคนหวัง สวมหัวกร่าง อย่างทระนง !
อำนาจฉกาจกล้า แต่ภรรยา ..ดูท่าหลง
สินบน โดนใจจง รับได้ลงคงไม่รู้
เรื่องแดงตำแหน่งดับ น่าอายอับรับไม่อยู่
เขียนโน้ตจดหมายรู้ ตายหรืออยู่ ค่าคู่กัน !
ทิ้งร่าง..ลงจากผา จบชีวาไร้ค่านั้น
ไม่คิดทำผิดมัน คอรัปชั่น ! ภรรยาทำ
สปิริต จิตละอาย พร้อมยอมตายไม่กลืนกล้ำ
ยิ่งใหญ่ในสัจธรรม เป็นผู้นำ ทำเยี่ยงอย่าง
ตราไว้ให้บทเรียน โนห์ มู เฮียน จุดเทียนหวัง
ดิ่งดับลับลาร่าง เป็นแบบอย่าง..คนหลังเรียน !
.....................................................................................................................
๒๓ พ.ค.๕๒
เกาหลีใต้ช็อก ! ชี้อดีตปธน.ฆ่าตัวตายเพราะจิตสำนึกบาป และความเป็น
นักการเมืองที่มีสปิริตสูง ..ซึ่งหายากยิ่งในยุคนี้
เอเอฟพี - คนใกล้ชิดเผย ...อดีตผู้นำเกาหลีใต้กระโดดลงเขา และ
ทิ้งจดหมายลาตายไว้ ขณะที่อดีตผู้นำเพื่อนสนิทระบุเพื่อนรักอาจสำนึกบาป
จากกรณีคดีคอร์รัปชั่นอื้อฉาว ที่ภรรยาหลงกระทำโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ท่ามความความตกตะลึงของประชาชนทั่วประเทศกับการจากไปที่ไม่มีใคร
คาดคิดถึง .....อดีตประธานาธิบดีโนมูเฮียนวัย 62 ปี ฆ่าตัวตาย เขากระโดด
จากหน้าผา หลังจากที่เขียนจดหมายลาตายไว้
นั่นคือเรื่องจริงเมื่อ ๒ ปีก่อน ที่เกาหลีใต้ แต่เมืองไทยไม่น่าจะมี ! ...อิอิ
21 พฤศจิกายน 2554 11:17 น.
ศรีสมภพ
ฝั่งฝัน..จินตนาการจะสรรค์สร้าง
เพื่อวาดหวังสร้างสรรค์ในบ้านเก่า
ต่อเติมนิด ติดนั่นนี่ไม่มีเป้า
เรื่อยๆ เบาๆ ไม่เร้าเร่งไม่เกรงใคร
อาจดูรกรุงรัง ..ไม่ได้ดังคิด
แต่ลิขิตชีวิตจริง ที่ยิ่งใหญ่
พอดีพอเพียง ไม่เกี่ยงอะไร
แค่พอใจไปถึงฝัน..แค่นั้นเอง !
เก็บของเก่า เต้าแต่งแบ่งเป็นฉาก
ปลุกฟื้นซากถากเหลา ให้เงาเช้ง
ต่อติดปะคละผสม ชมตัวเอง
เป็นช่างเก่ง เล็งปะแล้วละเลย
ทุกสิ่งสรรพ นับค่าเมื่อตาเห็น
ตรงประเด็นเป็นเฉพาะเหมาะเฉลย
จะเก่าใหม่ไร้ค่าก็น่าเชย
มันก่ายเกยเผยพร้อมน้อมติชม
ห้องรวมกิจ ชีวิตฉันความฝันพร้อม
สิ่งรายล้อมน้อมเอาเข้าผสม
แสงแดดส่อง ต้องกลิ่นอายของสายลม
ทั้งหวานขมกลมกลืน ไม่ฝืนใจ
โลกส่วนตัว ไม่กลัวเกรงไม่เร่งร้อน
นั่งแต่งกลอน ร่อนอ่านผ่านเว็บไซด์
ย่อโลกกว้างวางตรงหน้าตาเห็นได้
เป็นโลกใหญ่ ในห้องนิดชีวิตจริง
ฝั่งฝัน..จินตนาการสานสู่ฝั่ง
สร้างพลังหวังคาด ไม่ขาดทิ้ง
ร้อยโลกฝัน พันโลกนี้ ที่โลกจริง
คือทุกสิ่ง..คือฝั่งฝัน ของฉันเอง !
หน้าส่วนตัว
1005
