20 กุมภาพันธ์ 2554 15:01 น.
ศรีสมภพ
โรคเสรี
โลกเสรี.. อาละวาด ระบาดทั่ว
ช่างน่ากลัว ขั้วบวกลบ สยบแสยง
โลกาภิวัฒน์ ชัดเจนเห็นจะแจ้ง
สองขั้วแย้ง แก่งกั้น แบ่งชั้นชน
มนุษย์..เสมอมนุษย์ ทุกศาสน์สัจ
ยากจำกัด ตวงสัดส่วน ควรเหมาะสม
มัชฌิมาปฏิปทา น่านิยม
คลี่คลายปม ที่ถมทับนับสมัย
ตูนีเซีย อียิปต์ รีบเร่งรุด
ชนวนจุด ฉุดลิเบีย สูญเสียใหญ่
โดมิโน.. โย้ล้มตามสุดห้ามได้
ประชาธิปไตย อยู่ใต้ปืน ฝืนแหลกราญ !
โรคเสรี.. ระเบิด ระบาดแล้ว
ต่อทิวแถว แหงนหน้ามอง ต้องสะท้าน
ผู้ปกครอง ต้องออกไป ขับไล่มัน !
หมดเวลา ตีหน้าบาน..อมบ้านเมือง
18 กุมภาพันธ์ 2554 22:51 น.
ศรีสมภพ
พุทธทาส ..ไม่มีชาติภพ
พุทธทาส.. ทาสธรรม นำพ้น
คิดค้น กระพี้พุทธ สุดล้ำ
สวนโมกข์ สวนทาง สร้างธรรม
กอปรกรรม กอบกู้ สู้เหล่ามาร
..ตัวกู ใช่ตัวกู ผู้ดื้อด้น
ตัวตน ก่นว่ากู สู้ถือมั่น
เกิดตาย ว่ายวัตร วัฏสงสาร
ตถตา ว่ามันเป็น..เช่นนั้นเอง
ทุกข์..ทุกข์ทนยาก ยังอยากทุกข์
ฤาสนุก สุขใจ ได้เครียดเคร่ง
กงจักร ทักดอกบัว ไม่กลัวเกรง
อวดเบ่ง เก่งกล้า ท้าเวรกรรม
เห็นผิด.. ผิดก็ซ้ำ ตามไปผิด
เห็นถูก ยังฉุกคิด ผิดหรือนั่น
ขาวเป็นดำ ต่ำกลับสูง ฟุ้งตะบัน
ประตูสวรรค์ ลั่นดาล ..นิรันดร
ชาติหน้า ชาตินี้ มีหรือไม่ ?
ไม่เข้าใจ ในธรรม ตามคำสอน
ไม่ฝึก ใฝ่ศึกษา อนาทร
เร่าร้อน ร่ายรำ ตามโลกีย์ .
. สุดท้าย ตายพราก จากลับ
ร่างดับ เดียวดาย กลายเป็นผี
เวียนว่าย ตายวน ไม่พ้นสักที
ชั่วหรือดี มีหรือไม่.. สงสัยกัน !
วันวาร วันนี้ มีวันหน้า
ชาติหน้า ชาตินี้ มีแม่นมั่น
อย่าเอา เข้ามาเห็น เป็นแก่นสาร
ปัจจุบัน เป็นเหตุ..แห่งเจตนา
พุทธทาส..พุทธธรรม ไม่ข้ามภพ
ร่างเผา เถ้ากลบ ครบคุณค่า
คำสอน คงอยู่ คู่โลกา
รอผู้กล้า ศึกษาแจ้ง..แห่งพระธรรม
มาฆบุรณมีปูชา
18 กุมภาพันธ์ 2554 22:33 น.
ศรีสมภพ
ค่ำคืน..ข่มขืนปาย
ไปปาย..ปลายปีก่อน
หนีนครที่ร้อนพล่าน
ม็อบคนถนนบาน
ต้องกราบกรานผ่านออกเข้า
ตึกแซงแข่งขันสร้าง
ล้อมคอกขังช่างโฉดเขลา
ต้นไม้ไร้บังเงา
เหม็นกลิ่นเน่าเคล้าฝุ่นควัน
วีคเอ็น..เห็นโอกาส
ซื้อทัวร์จัดนัดแม่นมั่น
ไปปายให้เห็นกัน
.. แดนสวรรค์โลกลั่นลือ
สายธารเลาะผ่านป่า
ไพรพงหนาน่านับถือ
บริสุทธิ์สุดเลื่องลือ
นามระบือเชื่อถือจริง
หุบเขาและสายน้ำ
วัฒนธรรมสงบนิ่ง
ชนเผ่าเข้าพึ่งพิง
เชื่อมน้ำปิงและน้ำปาย
หมอกสานเป็นม่านฟ้า
ซ่อนผืนป่าภูผาใหญ่
ใฝ่ฝันบันดาลใจ
แห่แหนไปไต่ดงดอย
ตกคืนฝืนวิถี..
แต้มแสงสีที่ถดถอย
วัฒนธรรมคนต่ำถ่อย
แปดเปื้อนดอยปล่อยประจาน
ปล่อยลีลาท่ารำร่าย
เละหลากหลายไม่สะท้าน
บาร์ผลับนับประมาณ
เสียงดังลั่นยันฟ้าสาง
สัจจธรรมนำเปลี่ยนถ่าย
ต้องหดหายไปตามอย่าง
ธรรมชาติมัดตราสังข์
คนมัดกร่าง..นั่งชมชื่น
สงบสยบหาย
นี่หรือปาย ? ที่ใครตื่น
หลั่งไหลไปค้างคืน
ถลกผืน..ข่มขืนปาย !
ไม่ปายปาย (อีกแล้ว)
17 กุมภาพันธ์ 2554 07:31 น.
ศรีสมภพ
กฎหมายท่วมหัว เอาตัวรอด !
แม่บท..แห่งกฎหมาย
รัฐธรรมนูญไทยได้ปรากฏ
กฎหมายลูก ถูกกำหนด
อ้างอิงบท กฎแม่ไว้
กฎหมายมีหลายบท
จำไม่หมดกำหนดใช้
สังคมสุขสมได้
ถ้าหลากหลาย..เข้าใจมัน !
กฎหมายไม่ศักดิ์สิทธิ์
คนคอยคิดจะผิดผัน
บังคับปรับไม่ทัน
ตีความกั้น.. กันตัวเอง
กฎหมายใช่กฎหมู่
หวังเรียนรู้ ขู่ข่มเหง
กฎหมู่ สู้ไม่เกรง
เหมือนร้องเพลง ให้ควายฟัง !
กฎหมายออกหลายล้น
ไหลท่วมท้น จนเกินยั้ง
มาตราประดาประดัง
มันไม่ขลัง..ทำอย่างไร ?
กฎหมายใช่กฎกู !
ใช้กฎหมู่..ตู่แก้ไข
แก้มั่วกลัวไม่ได้
ลาภหลั่งไหล..ให้ตัวเอง
อยู่หอคอย จะงอยช้าง
ทำตัวกร่าง อ้างตัวเก่ง
ไอ้บ้านนอก ! คอกนักเลง
มาอวดเบ่งเก่งกฎกัน
แค้นเคือง เรื่องทะเลาะ
เผลอโดนเจาะเยาะเย้ยหยัน
ร่างกฎ มากดดัน
มากล้นลั่น..จนโลกลือ !
ฟ้องความ ตามแก้กัน
ท่วมศาลชั้น..ลั่นป้องชื่อ
ตัดสิน หมิ่นเชื่อถือ
ถกเถียงอื้อ..เชื่อถือไม่ !
ปัญญาน้อย คอยสร้างกฎ
แล้วรอดลด หดตัวหาย
พร้อมพวกสะดวกสบาย
ทิ้งกฎหมาย..ไว้ก่ายกอง
จะร่างสร้างทำไม ?
แล้วแก้ใหม่..ให้พวกพ้อง
อีกพวก คอยจวกจ้อง
รวมกันฟ้อง..ร้องประท้วง !
กฎดี..มีศีลพุทธ
บริสุทธิ์.. สุดโชติช่วง
กฎธรรม นำพ้นบ่วง
กฎหมายลวง..พวกถ่วงเมือง !
17 กุมภาพันธ์ 2554 07:19 น.
ศรีสมภพ
อาลัยโดม ..อาลัยบุษยา
โดมในดวงใจ สั่งไทร อาลัยร่มพฤกษ์
ร่ายระทึกนึกถึงเพลงบรรเลงแล่น
ขับสำเนียงเสียงเศร้าหวานใครปานแทน
ช่างไพเราะเสนาะแสนถึงแก่นใจ
กระซิบสวาท..บาดบั่นขั้นจะขาด
โสตประสาทชัดสะอื้นจะฝืนได้
ลึกและเร้าเคล้าสวาทเกินปัดไป
กล่อมทรวงในใสเสนาะเพราะเสียงเธอ
รังสีทอง ส่องพิสุทธิ์ บุษยารังสี
เปล่งประกายในฤดีนี้เสมอ
พรแสวงแห่งสวรรค์นั้นเลิศเลอ
แก้วเสียงเธอ ปานระฆังกังสดาล
ขอฝากหมอน..นอนหนุนไว้อิงไออุ่น
ฝากกลิ่นกรุ่นละมุนละไมได้ขับขาน
เป็นปรากฏบทเพลงแห่งวันวาน
สอดประสานสนั่นเสนาะ เพราะจับใจ
น้ำตาดาว..พราวพร่างเหมือนสั่งฟ้า
แดนนภา ลาภูพิงค์ ยิ่งจะใช่
ลอยทะเลเห่ให้ฟัง ฝั่งหัวใจ
เพียงสิ้นกายใช่สิ้นสุด..บุษยา !
ร่วมรำลึก และอาลัย..บุษยา รังสี ๑ ปีที่จากไป
๑๕ ก.พ.๕๔
หน้าส่วนตัว
1258
