24 พฤศจิกายน 2550 11:29 น.
ศรรกรา
****กระทงน้อย ลอยไป ในธารกว้าง
เด็กนั่งข้าง ริมคู ดูความหวัง
มีกระทง ใบไหน ใส่สตังค์
จะเก็บไป ใช้ประทัง เลี้ยงชีพตน
คนเอาทุกข์ ซุกใส่ อยู่ในนี้
หากไปใช้ ทุกข์ทวี อาจมีผล
แต่พวกหนู ใกล้อดตาย แทบวายชนม์
ด้วยความจน ข้นแค้น แสนสากรรจ์
เรียนเจ้าของ กระทง จงอย่าว่า
แม่คงคา เมตตา อย่าเดียดฉันท์
คิดว่าเป็น เศษทาน ท่านแบ่งปัน
ต่อชีวัน เด็กน้อย คอยการุณ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
23 พฤศจิกายน 2550 18:40 น.
ศรรกรา
****สองแขนคุณ อุ่นสอด และกอดรัด
หายใจพัด สองปราง ช่างหวามไหว
สองดวงตา กล้าแรง ดั่งแสงไฟ
อาจหลอมใจ ให้ละลาย ง่ายดายเลย
ยินคารม ลมปาก จากคุณนี้
ฟังกี่ที มิมีหน่าย พี่ชายเอ๋ย
จุมพิตแผ่ว แถวแนวผาก ยากลบเลย
ความผูกพัน อย่างคุ้นเคย เลือนหรือคุณ
สิ่งที่เอ่ย คงเป็นแต่ แค่ความฝัน
ไม่มีวัน คุณจะเอื้อ และเกื้อหนุน
ไร้รอยกอด สองแขน แสนละมุน
ฉันยังรอ ความเจือจุน ถ้าคุณมี
ไม่รู้ฝัน ฉันมี จริงไหมหนอ
ฤๅแต่รอ ขอเมตตา จากคุณนี่
มองตาเศร้า หวังแขนอุ่น เท่าคุณมี
แค่รอยกอด เพียงสักที มีไหมคุณ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
22 พฤศจิกายน 2550 17:36 น.
ศรรกรา
****ถึงแม้ว่า โลกกว้าง สักปานไหน
ก็มิกว้าง เกินใจ จะไปหา
มีอุปสรรค มาขวาง ทางอุรา
ยังสามารถ ฟันฝ่า ปัญหาใจ
ขอแค่มี ความรัก สลักแน่น
แม้ห่างแสน ล้านกิโล ก็หาไม่
เป็นปัญหา ถ้าจะรัก ปักฤทัย
ทางที่ไกล ใกล้เพียงนิด ใจชิดกัน
ถึงขอบฟ้า หามี ที่สิ้นสุด
อาจจะหยุด ตรงที่ มีเธอฉัน
ใจสองดวง รวมเป็นหนึ่ง บินถึงจันทร์
อาบแสนนวล ชวนกัน สร้างฝันเรา
มหาสมุทร สุดหล้า หลายหมื่นโข
แผ่นดินโต โผล่ผุด ดุจขุนเขา
เพียงแค่นั้น ฤๅจะขวาง ทางรักเรา
ก็แค่เท่า ขี้ผง ตรงนัยน์ตา
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
21 พฤศจิกายน 2550 16:58 น.
ศรรกรา
*****สักวากลอนหวานบ้านกลอนเพียบ
ช่างหวานเจี๊ยบเสียยิ่งจริงพี่จ๋า
หนุ่มคนโน้นอ้อนสาวนี้ตามติดมา
จำนรรจาน่าอิจฉาเสียจังเลย
ศรรกรา คนนอก อยากบอกทัก
เกรงว่าจัก กอขอคอ น่ะพ่อเอ๋ย
อยากแสดง ความคิดเห็น เหมือนเช่นเคย
โปรดอย่าเปรย ทำรังเกียจ เดียดฉันใด
ก็อยากเขียน กลอนหวาน ปานตาลเฉาะ
มันไม่เหมาะ เพราะรู้ซึ้ง ถึงนิสัย
อาจเป็นสาว ห้าวแสบ แปลกกว่าใคร
จะเขียนหวาน สักปานใด มีเปรี้ยวปน
ขออย่าหน่าย กันเลย หากเอ่ยทัก
เพียงคิดว่า ให้คึกคัก แค่สักหน
สาวแสบเซี้ยว เปรี้ยวซ่า และซุกซน
อยากจะด้น กลอนบ้าง อย่าว่ากัน
สักวา บ้านกลอน ตอนนี้เปลี่ยน
คนอิจฉา พาวิงเวียน เจียนโศกศัลย์
ก็เพียงแค่ คนบ่น ทนแล้วกัน
ก็อิจฉา ตาเป็นมัน เท่านั้นเอย
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
21 พฤศจิกายน 2550 00:53 น.
ศรรกรา
****ในวงจร ชีวิตเรา ก็เท่านี้
ทั้งเวลา และนาที มีพลิกผัน
หากทิ้งไว้ ให้กาลผ่าน จนนานวัน
ชีวิตเรา เท่ากับสั้น ลงทันตา
ยิ่งชีวิต ผ่านไป ไร้ความรัก
มิหวังตัก ตวงไว้ ยิ่งไร้ค่า
มีความรัก สุมทรวง ถ่วงอุรา
ยังดีกว่า หมดรัก ที่ปักใจ
หากชีวิต คิดว่า จะเป็นหนี้
ขอให้มี หนี้รัก สักได้ไหม
ดอกเบี้ยเกิด คือความสุข ผุดภายใน
หล่อเลี้ยงใจ ได้กำซาบ อาบสุคนธ์
ตะวันรุ่ง พรุ่งนี้ จะบรรเจิด
ดอกรักเกิด เพริศพราว ราวทุกหน
แสงจันทร์ดับ อับแสง แห่งกมล
ดั่งเหมือนคน สิ้นรัก ที่ปักทรวง
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)