6 มกราคม 2550 10:39 น.
ศรรกรา
เสียงระเบิดตูมตามสงครามเมือง
ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าเสียจริงหนอ
อีกไม่กี่เวลาที่เฝ้ารอ
ก็จะพ้อปีใหม่ไม่เท่าไหร่
วันเคาท์ดาวน์แต่เขาดิ้นหลังสิ้นเสียง
ร่างนอนเรียงแสนทุรนทนไม่ไหว
สามชีวิตปลิดด้วยมือคนจัญไร
เป็นเหยื่อให้คนคิดร้ายต่อแผ่นดิน
***ขอไว้อาลัยแด่ดวงวิญญาณของผู้บริสุทธิ์ทุกดวง และขอประฌามคนชั่วที่กระทำเช่นนี้ พวกเราเชื่อว่าคนพวกนั้นไม่ใช่คนไทยอย่างแน่นอน เพราะคนไทยย่อมไม่ทำร้ายคนไทยด้วยกัน
(ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย หากใช้ภาษาไม่เหมาะสม)
6 มกราคม 2550 08:31 น.
ศรรกรา
ลำพังแค่พ่อแม่ก็แย่แล้ว
ใยลูกแก้วจึงทำได้อย่างไรหนอ
ตรำทำงานเช้ายันค่ำแทบไม่พอ
เรื่องหวังรอขอแต่เจ้าไม่สักครา
ไอ้น้ำพักน้ำแรงแหมชักน้อย
มันเริ่มถอยลงไปแล้วนะลูกจ๋า
กี่ปีแล้วที่ลูกแก้วไม่กลับมา
คอยตั้งตารอแต่เจ้าเงาไม่มี
ลำพังแค่พ่อแม่ก็แย่หนัก
ใยลูกรักจึงกระทำกันเช่นนี้
เรื่องเงินทองไม่ต้องการเลยสักที
กลับใยมีลูกทิ้งไว้ให้ดูแล
ไอ้ภาระที่ทิ้งให้ไม่เท่าไหร่
แต่หนักใจตรงที่เจ้าไม่แยแส
สงสารหลานตัวน้อยร้องงอแง
คงหิวแย่กินน้ำข้าวต่างน้ำนม
ปู่กับย่ามีปัญญาเพียงเท่านี้
หลานคนดีเจ้าอย่าอ้อนวอนขอหนม
ลำพังมีอิ่มท้องบ้างยังตรากตรม
เรื่องของอมของหวานอย่าหวังเลย
5 มกราคม 2550 17:08 น.
ศรรกรา
ศรรกรารายงานตัวแล้วคุณพี่
หายข้ามปีจะลืมกันเหรอเปล่าหนอ
จากสี่เก้าเป็นห้าศูนย์น้องยังรอ
หวังคุยจ้ออ้อล้อพี่ทุกวี่วัน
ศรรกรารายงานตัวแล้วคุณน้อง
มาถึงจ้องเข้าหาคอมกันเลยนั่น
จะลืมพี่เหรอเปล่าหนอน้องนวลจันทร์
ใจยังสั่นกลัวลืมกันนะกานดา
***สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังทุกคนเลยค่า......ศรรกอยู่กรุงเทพ (เป็นคนกรุงเทพเลยไม่รู้จะไปไหน จริง ๆ อยากเป็นคน ตจว.มากกว่าจะได้กลับบ้านกับเขาบ้าง)