****เรื่องความรักบอกไม่ใจก็รู้ ปิดประตูกลอนใจยังไหวหวาม ยิ่งหลีกลี้หนีไกลเหมือนไล่ตาม ทุกโมงยามความรักปักเต็มทรวง
เหมือนกับฉันรักเธอเพ้อตลอด ดั่งมืดบอดรักผุดสุดแหนหวง แม้ปากบอกออกว่าไม่ใจกับทวง เดินก้าวล่วงห้วงรักหนักเต็มเปา
ฉันรักเธออย่างจังยั้งไม่ไหว ต่อนี้ไปใจมิอาจจะลืมเขา ปฏิเสธไม่ได้ใจของเรา หลีกหนีเงา(รัก)เท่ากับลี้หนีหัวใจ
ชื่อว่ารักยังไงก็ใช่รัก เพิ่งรู้จักเพ้อพกอกสั่นไหว มิอาจจะปฏิเสธเหตุหัวใจ ยิ่งห่างไกลเหมือนยิ่งย้ำยังรักเธอ ****หมายหัว..อุ้ยม่ะช่าย..หมายเหตุ ไม่ได้ร้องเพลงเปล่งเสียงชวนน่ารำคาญให้ฟังนานแล้ว เลยขอร้องเสียหน่อย เผื่อมีคนคิดถึง ....เพื่อนพ้องน้องพี่กรุณาหาสำลีปิดหูแล้วกันนะคะ เดี๋ยวจะหาว่าคนสวยไม่เตือน ฮ่ะๆๆๆๆ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****ใบหน้าเธอเจอทุกทีมีรอยยิ้ม สองแก้มพริ้มยิ้มพราวคราวสดใส แม้สำเนียงเสียงซึ้งยังตรึงใจ เพียงแค่เงาเห็นเท่าไหร่จำได้ดี
ณ เก้าอี้ตัวนั้นเคยนั่งข้าง บัดนี้ร้างว่างลงตรงที่นี่ เพลงเก่าเก่าเราเคยร้องคล่องอย่างดี แต่บัดนี้มันผันผวนมิหวนคืน
มิเคยคิดแม้ผูกพันถึงวันห่าง ความสุขมีจำต้องจางอย่างขมขื่น จำต้องซุกทุกข์โถมต้องยอมกลืน ความสุขถูกตีคืนพร้อมคำลา
ทั้งที่เรายังกุมอุ้มมือไว้ มิทันไรก็จากพรากแล้วหนา ได้แต่มองเพียงผ่านม่านน้ำตา กับใบหน้าตราไว้ให้จดจำ
แม้เราจะจากกันในวันนี้ ทุกนาทีมีค่าน่าเก็บงำ เมื่อมีพบจบด้วยจากใจระกำ ขอจดจำเธอไว้ไม่ลืมเลือน (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****หกสิบปีที่พ่อตรำทำงานหนัก หกสิบปีมิเคยพักเลยสักหน หกสิบปีที่พ่อทำเพื่อปวงชน หกสิบปีที่ดั้นด้นเพื่อคนไทย ทุกถิ่นที่พ่อย่างสร้างความหวัง ทุกหยาดเหงื่อของพ่อหลั่งดั่งน้ำใส ทุกเขตคามที่พ่อเยือนเหมือนอุ่นไอ ทุกรอยเท้าที่ก้าวไปไทยร่มเย็น คือร่มไทรให้เงาคราวอ่อนล้า คือเทวามาบรรเทาความทุกข์เข็ญ คือน้ำฝนหล่นผ่านซ่านกระเซ็น คือน้ำเย็นแก้กระหายกลายชื่นใจ ลูกมีสุขทุกวันนี้เพราะมีพ่อ ลูกมิท้อเพราะพ่อสร้างทางสดใส ลูกยิ้มออกเพราะพ่อหลวงทรงห่วงใย ลูกกินอิ่มนอนหลับได้ใต้บารมี ร้อยความดีเป็นมาลัยให้พ่อหลวง ร้อยหัวใจไทยทุกดวงเป็นสักขี ร้อยชีวิตอุทิศให้กายยอมพลี ร้อยใจภักดิ์พระภูมีองค์ภูมิพล
****อยากให้เธอรับฟังคำฉันบ้าง อย่าปล่อยคว้างอย่างนี้เลยได้ไหม โปรดพินิจคิดตรองเรื่องของใจ อย่าทิ้งไว้ให้รู้สึกนึกไปเอง
เอาเหตุผลระคนปนความรัก มันล้านักคลับคล้ายกลายข่มเหง เสียงรอสายทิ้งให้ดังฟังทั้งเพลง มันบรรเลงจนสามารถบาดถึงใจ
หากเธอคิดเปลี่ยนใจให้บอกหน่อย อย่าให้ปล่อยจะแย่จงแก้ไข รักหรือหน่ายทำบ่ายเบี่ยงเลี่ยงห่างไกล คนอย่างฉันไม่เข้าใจอะไรเลย
ฉันโทรหามาเท่าไหร่ก็ไม่รับ ทั้งข้อความไม่ส่งกลับซ้ำนิ่งเฉย ก็ยังคงโทรหาเหมือนอย่างเคย ฟังฉันเอ่ยเพียงสักครั้งก็ยังดี
ถ้ามีใครได้ยินโทรศัพท์ วานบอกเขาเข้ามารับอย่าทำหนี อย่าทิ้งไว้ให้มันดังนานเต็มที ถ้าเซ้าซี้ก็ขอโทษโปรดรับฟัง (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****เปรียบนารี แสนสวย ด้วยดอกไม้ มาลีใด งามสม ภิรมย์หนา ทั้งเจ็ดคน ต่างคัดสรร พันธุ์มาลา แทนสุดา แต่ละนาง ช่างเด็ดดวง
หญิงมือสอง น้องพลัดถิ่น ดินแดนไกล ขอเป็นช่อ กล้วยไม้ ในเมืองหลวง ด้วยเปลี่ยวเหงา เศร้าใจ ไร้คู่ควง จนเลยล่วง เวลามา เนิ่นนาน
ช่อดอกแก้ว กลางป่า ส่งกลิ่นหอม แมลงตอม ล้อมชม อยากดมหวาน ใจถึงใจ จึงได้ ให้ชื่นบาน ส่งดวงมาลย์ ให้ถึง จิตรำพัน
แลเด่นสวย สดใส ในเมฆหมอก ดูแข็งนอก อ่อนใน ช่างชวนฝัน ฝิ่นดอกนี้ งามดี มณีจันทร์ พิษหล่อนนั้น ใครหลง คงตรมตรอม
ดอกหญ้าขาว ปลิวว่อน ร่อนพริ้วลม กลิ่นเชยชม ดมได้ ไร้ความหอม ดอกเกยดิน คนเหยียบย่าง จนนางตรอม ยาแก้ปวด ดอกปลอม ยอมปล่อยวาง
กลิ่นไม่เลิศ หรูล้ำ คำปุ้นจู้ ดอกขึ้นอยู่ ทั่วไ ป ไม่กีดขวาง ใช้ไหว้ครู ผู้รู้ เหมือนปูทาง อาราเล่ เห่อ้าง สร้างความดี
งามโสภา หน้าวัว ชวนหัวเราะ ชื่อมิเพราะ แต่ก็สวย ด้วยหลากสี ทั้งสวยสด งดงาม ดั่งมณี เปรียบสตรี ที่ชื่อ ศรรกรา
ดอกราตรี ขาวล้วน เย้ายวนดอม น่าถนอม หอมไกล ชื่นใจหนา กลิ่นกำจาย หวานซึ้ง ตรึงอุรา เปรียบประหนึ่ง ลักขณา ป้ารพี
มวลดอกไม้ เบ่งบาน สะคราญช่อ ใช่หมายล่อ ภู่ผึ้ง ทึ้งศักดิ์ศรี หอมอันใด ไหนเล่า เท่าความดี เจ็ดพันธุ์ไม้ ทั้งมวลนี้ พลีบูชา ****จากผู้หญิงทั้งเจ็ด ยาแก้ปวด อาราเล่ จิตรำพัน มณีจันทร์ ใบตอง ศรรกรา ผู้หญิงมือสอง (¯`°.¸♥♥¯`° ผู้หญิงทั้งเจ็ด °´¯♥♥¸.°´¯) <
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
Lovings
ศรรกรา เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1139
