25 ธันวาคม 2551 14:58 น.
ศรรกรา
.....โอ้ลันล้า ปีใหม่ ใกล้ถึงแล้ว
ไอ้เพื่อนแก้ว ไปไหน ใคร่อาสา
จะขึ้นเหนือ ล่องใต้ ให้บอกมา
ศรรกรา ตามไปด้วย ช่วยช่วยกัน
เรื่องค่ารง ค่ารถ ไม่ต้องบอก
ไม่มีดอก เพื่อนจ๋า อย่าถามฉัน
เรื่องที่นอน หมอนมุ้ง มุ่งสำคัญ
เบียดเบียดกัน ฉันไม่ถือ คือของฟรี
เรื่องอาหาร หวานคาว ทานทุกอย่าง
จะเป็ดย่าง หมูหัน ฉันไม่หนี
ซดเหล้าปั่น พั้นซ์เย็น เห็นจะดี
ถ้าหากมี ดีไม่หยอก บอกขอบคุณ
ถึงเวลา ขากลับ รับกลับด้วย
ถือว่าช่วย อีกสักนิด อย่าคิดฉุน
รบกวนส่ง ตรงรั้วบ้าน หากการุณ
มีพระคุณ จุนเจือ เผื่อแผ่มา
เที่ยวที่ไหน ไม่มี ใครไปด้วย
มีตัวช่วย ไปเที่ยว เดี๋ยวอาสา
มิต้องเกรง ใจดอก วอนบอกมา
ศรรกรา หน้าทะเล้น เป็นเพื่อนคุณ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
26 พฤศจิกายน 2551 19:05 น.
ศรรกรา
..........หัวใจฉัน ผ่านพ้น จนมันด้าน
มิคิดสาน รักใหม่ ให้หม่นหมอง
เธอเข้ามา สร้างความหวัง ดั่งลุกพอง
จนต้องลอง รักครั้งนี้ ถ้ามีจริง
สร้างความหวัง จนฉัน ฝันพร่ำเพ้อ
แท้ที่เธอ หยิบยื่นให้ คือไฟผิง
ใจช้ำหนอง ต้องศรรัก เธอปักยิง
เจ็บเสียยิ่ง สิ่งเธอทำ ช้ำอกเรา
ทั้งที่รู้ รักแค่ไหน ไยมองข้าม
ไม่ขอถาม ความจริง สิ่งโง่เขลา
รักของเธอ ไม่เคยพอ ใช่ขอเดา
เธอถึงเอา รักฉันเล่น เป็นเศษเดน
อาจเคยทำ บาปหนัก ต้องรักเขา
หรือว่าเรา ต้องรับทุกข์ สุดยากเข็ญ
จำต้องฝืน กลืนน้ำตา ชำระเวร
รักคนด้าน แสนชาเย็น คนเช่นเธอ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
28 สิงหาคม 2551 15:50 น.
ศรรกรา
..........วิ่งตาเหลือก เสือกสน พ้นปากเหยี่ยว
คิดว่ารอด แน่เชียว เสียวจริงหนอ
เดิมงุ่มง่าม ตามซอย คอยเหลียวคอ
เหมียวซุ่มรอ หวังขย้ำ ดับชีวี
จะเดินต่อ ก็กลัว ตัวไม่รอด
คงต้องจอด ตรงมุม ซุ่มหลบหนี
เป็นน้องหมา มาเจอแมว แจวทุกที
อายสิ้นดี ที่เป็นหมา ใจปลาซิว
ตัวหนูจ้อย น้อยกว่าเหมียว เสียวนี่หน่า
คงตั้งท่า หนีตาตั้ง แมวจอมหิว
ใส่เกียร์หมา หน้าทู่ หูลู่ปลิว
ใจของน้อง แค่สองนิ้ว เท่านี้เอง
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราน่าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
27 มิถุนายน 2551 12:06 น.
ศรรกรา
******สุดระบม ตรมอุรา ดั่งฟ้าแกล้ง
ใจเจ็บหนัก รักทิ่มแทง แรงแทบถอย
คนมาหลัง ไร้ค่า น้ำตาปรอย
แม้แต่คอย ความหวัง ยังไม่มี
หรือเกิดมา อาภัพ กับรักแท้
หวังเพียงแค่ คนจริงใจ ยังไกลหนี
ฉันคงสร้าง บาปหนัก รักอัปรีย์
อยากบวชชี หนีรักแย่ แค่ภาพลวง
อยากจะเจอ คนจริงใจ แบบใครบ้าง
โดนทิ้งขว้าง คว้างให้ ใจเจ็บหน่วง
ถูกตอบกลับ รับมา เจ็บทั้งทรวง
น้ำตาร่วง กลืนก้อนทุกข์ ซุกภายใน
ต้องยอมรับ กับชะตา ฟ้าลิขิต
มิมีสิทธิ์ ทวงถาม ความสงสัย
ก้มหน้ารับ กับความทุกข์ จนสุดใจ
หวังเพียงว่า เกิดชาติใหม่ ได้รักจริง
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราคนเดิม°´¯♥♥¸.°´¯)
14 พฤษภาคม 2551 12:23 น.
ศรรกรา
******จะคว้าดาว มาร้อย เป็นสร้อยสวย
ประดับด้วย จี้จันทร์ จรัสแสง
เป็นสร้อยงาม ยามใด ไม่เปลี่ยนแปลง
ประกายแรง แข่งแสงจ้า ของตะวัน
สร้อยเส้นนี้ เป็นของขวัญ วันพิเศษ
มอบด้วยเจตน์ จำนงให้ จากใจฉัน
ร้อยด้วยสาย ใยรัก ที่ให้กัน
เป็นเส้นสาย ความผูกพัน ฉันให้เธอ
หวังเธอจะ รับไว้ ไม่ขัดข้อง
อกคงสุข ลุกพอง ต้องเสนอ
สิ่งที่หวัง ดั่งใจ ใช่ละเมอ
คงได้เจอ รักครั้งนี้ ไม่มีลวง
เจ็บครั้งก่อน ตอนนั้น ฉันกระอัก
ไปหลงรัก คนเลือดเย็น ถูกเซ่นสรวง
เพราะหวั่นไหว ใจง่าย ในภาพลวง
มิกล้าทวง เรียกร้องสิทธิ์ ผิดที่ใจ
นับจากนี้ ค่อยค่อยไต่ ไปช้าช้า
ขอเวลา มาพิสูจน์ จะได้ไหม
จะเร่งรัด ตัดตอน เพื่ออะไร
ขอแค่ใจ เป็นเครื่องชี้ แค่นี้พอ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกรา°´¯♥♥¸.°´¯)