8 พฤศจิกายน 2549 09:22 น.
ศรรกรา
คำว่ารักถ้าพูดไปมันไม่ยาก
ที่ลำบากคือสิ่งที่ทำให้เห็น
เวลาคือเครื่องพิสูจน์ความชัดเจน
ความคิดถึงคือจุดเด่นของหัวใจ
แม้จะมีอุปสรรคหว่างเราสอง
ก็จะต้องฟันฝ่าไปจนได้
หากมีเรื่องขัดข้องหมองหัวใจ
ก็อภัยให้กันได้ไม่ยากเย็น
7 พฤศจิกายน 2549 15:30 น.
ศรรกรา
ขอเวลาอยู่คนเดียวจะได้ไหม
อย่าเพิ่งกวนหัวใจกันเลยหนา
ขอฉันอยู่ลำพังกับน้ำตา
ไม่อย่าให้ใครเห็นว่าฉันงอแง
ขอฉันอยู่คนเดียวสักพักก่อน
ให้ฉันนอนเลียใจที่เป็นแผล
ขอเวลาเป็นยาใจให้ดูแล
พรุ่งนี้จะไม่งอแงเป็นคนเดิม
7 พฤศจิกายน 2549 13:43 น.
ศรรกรา
จะพูดเหน็บกี่ทีฉันไม่ว่า
จะดุด่าอย่างไรก็ไม่สน
จะตบตีกี่ครั้งฉันยังทน
จะพร่ำบ่นกี่หนทนทุกที
ฉันจะไม่ตอบโต้กับเธอหรอก
แม้ช้ำชอกก็จะฝืนอย่างเต็มที่
อย่าถึงคราวฉันบ้างจะโดนดี
จะเอายาถ่ายชั้นดีให้เธอลอง (วางยาซะเลย หมั่นไส้นัก)
7 พฤศจิกายน 2549 09:32 น.
ศรรกรา
อาจเป็นแค่ คนหนึ่ง ซึ่งเคยรัก
อาจเป็นแค่ คนรู้จัก เคยคบหา
อาจเป็นแค่ คนที่อยู่ ในสายตา
อาจเป็นแค่ คนมีค่า เคยสำคัญ
อาจเป็นแค่ คนดี ที่เคยเอ่ย
อาจเป็นแค่ คนเชยเชย น่าขบขัน
อาจเป็นแค่ คนที่เคย ผูกสัมพันธ์
ก็เป็นเพียง แค่เท่านั้น สำหรับเธอ
6 พฤศจิกายน 2549 16:26 น.
ศรรกรา
เพียงแค่เขา สบตา เพียงเท่านั้น
ใจก็สั่น ระรัว ระทวยไหว
เพียงแค่เขา พูดด้วย ไม่เท่าไหร่
ใจเอ๋ยใจ เต้นติกตัก ผิดทำนอง
อยากจะบอก ความนัย ใจฉันว่าง
ให้ช่วยวาง หัวใจ ไร้เจ้าของ
มาซุกไว้ ในใจ ให้เธอครอง
แค่เป็นสอง ของตัวเลือก ก็ยินดี