23 ธันวาคม 2549 08:48 น.
ศรรกรา
เสียงครืนครืน คลื่นโถม โหมบ้าคลั่ง
ทุกอย่างพัง เป็นราบ ซ้ำสาบสูญ
ทุกสิ่งดิ่ง พร้อมกับ ความอาดูร
หลายชีพสูญ หลายแสนดับ กับคลื่นเล
สึนามิ วิกลคลื่น กลืนชีวิต
วิปริต แปรปรวน และผวนเผ
กวาดทุกอย่าง ลงคืน สู่พื้นเล
เหมือนดั่งเท ทิ้งแต่ความ พินาศลง
**** รำลึก 26 ธันวา เหตุการณ์สึนามิ ครบ 2 ปี
22 ธันวาคม 2549 16:35 น.
ศรรกรา
ฉันแอบดู เธออยู่ เธอรู้ไหม
ฉันแอบคิด มีใจ รู้ไหมหนา
ฉันแอบจ้อง หวังแค่เธอ มองสบตา
ฉันแอบพร่ำ ภาวนา ให้มีใจ
คงแค่คิด เท่านั้น ฉันก็รู้
คงแค่ดู เท่านั้น ที่ทำได้
คงแค่จ้อง แต่มิกล้า ทำอะไร
น้องเมียขืน ทำไป ตายแน่ตู
22 ธันวาคม 2549 10:35 น.
ศรรกรา
เพียง สบตา ก็พา ให้ใจเพ้อ
เพียง เห็นเธอ เท่านั้น ใจสั่นไหว
เพียง แค่บอก หยอกเย้า ไม่เท่าไหร่
เพียง แค่ไหน แค่ใจเต้น เป็นรัวกลอง
พลิ้ว ปลิวใจ ให้เขารู้ ดีเปล่าหนอ
พลิ้ว ไปรอ ขอให้ใจ เขาได้ต้อง
พลิ้ว ลมปาก เอ่ยคำรัก เป็นทำนอง
พลิ้ว เราสอง ให้อยู่ คู่นิรันดร์
22 ธันวาคม 2549 08:55 น.
ศรรกรา
ตอนนี้เธอ อยู่คนเดียว คงเปลี่ยวเหงา
ไม่มีเขา อยู่ข้าง ว้างใจไหม
ฉันอยู่นี่ คงไม่ทำ ลำบากใจ
หากรำคาญ กันเมื่อไหร่ ให้ว่ามา
อยู่ลำพัง นั่งคุย แค่เราสอง
ต่างคนจ้อง ต่างมองกัน ประจัญหน้า
ฉันอยู่ด้วย คิดว่าช่วย ฆ่าเวลา
หากเขามา หาเมื่อไหร่ ฉันไปเอง
21 ธันวาคม 2549 16:51 น.
ศรรกรา
เธอมองฉัน เพียงหางตา ก็พอแล้ว
แม้มีค่า แค่หางแถว มีความหมาย
ทำไม่สน ก็พอทน ไม่เสียดาย
ขอแค่ชาย ตามองบ้าง ก็ยังดี
รักเธออยู่ รู้ไหม แม้ไม่ปลื้ม
ถึงต้องดื่ม รสขื่นขม ตรมเต็มที่
ขอแค่เพียง อย่าบอก ออกวจี
ว่ารำคาญ ฉันสิ้นดี ไปไกลไกล