6 มกราคม 2550 11:34 น.
ศรรกรา
น้ำแข็งไส คงสดใส ในวันนี้
ในวันที่ ครบขวบปี แล้วนี่หนอ
ให้มั่งมี ทรัพย์สิน มากเกินพอ
คิดสิ่งใด ก็ให้ขอ ได้ดั่งจริง
****แฮปปี้เบิรธ์เดย์น้องน้ำแข็งไส และเพื่อน ๆ ทุกคนที่เกิดวันนี้จ้า
6 มกราคม 2550 10:39 น.
ศรรกรา
เสียงระเบิดตูมตามสงครามเมือง
ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าเสียจริงหนอ
อีกไม่กี่เวลาที่เฝ้ารอ
ก็จะพ้อปีใหม่ไม่เท่าไหร่
วันเคาท์ดาวน์แต่เขาดิ้นหลังสิ้นเสียง
ร่างนอนเรียงแสนทุรนทนไม่ไหว
สามชีวิตปลิดด้วยมือคนจัญไร
เป็นเหยื่อให้คนคิดร้ายต่อแผ่นดิน
***ขอไว้อาลัยแด่ดวงวิญญาณของผู้บริสุทธิ์ทุกดวง และขอประฌามคนชั่วที่กระทำเช่นนี้ พวกเราเชื่อว่าคนพวกนั้นไม่ใช่คนไทยอย่างแน่นอน เพราะคนไทยย่อมไม่ทำร้ายคนไทยด้วยกัน
(ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย หากใช้ภาษาไม่เหมาะสม)
6 มกราคม 2550 08:31 น.
ศรรกรา
ลำพังแค่พ่อแม่ก็แย่แล้ว
ใยลูกแก้วจึงทำได้อย่างไรหนอ
ตรำทำงานเช้ายันค่ำแทบไม่พอ
เรื่องหวังรอขอแต่เจ้าไม่สักครา
ไอ้น้ำพักน้ำแรงแหมชักน้อย
มันเริ่มถอยลงไปแล้วนะลูกจ๋า
กี่ปีแล้วที่ลูกแก้วไม่กลับมา
คอยตั้งตารอแต่เจ้าเงาไม่มี
ลำพังแค่พ่อแม่ก็แย่หนัก
ใยลูกรักจึงกระทำกันเช่นนี้
เรื่องเงินทองไม่ต้องการเลยสักที
กลับใยมีลูกทิ้งไว้ให้ดูแล
ไอ้ภาระที่ทิ้งให้ไม่เท่าไหร่
แต่หนักใจตรงที่เจ้าไม่แยแส
สงสารหลานตัวน้อยร้องงอแง
คงหิวแย่กินน้ำข้าวต่างน้ำนม
ปู่กับย่ามีปัญญาเพียงเท่านี้
หลานคนดีเจ้าอย่าอ้อนวอนขอหนม
ลำพังมีอิ่มท้องบ้างยังตรากตรม
เรื่องของอมของหวานอย่าหวังเลย
5 มกราคม 2550 17:08 น.
ศรรกรา
ศรรกรารายงานตัวแล้วคุณพี่
หายข้ามปีจะลืมกันเหรอเปล่าหนอ
จากสี่เก้าเป็นห้าศูนย์น้องยังรอ
หวังคุยจ้ออ้อล้อพี่ทุกวี่วัน
ศรรกรารายงานตัวแล้วคุณน้อง
มาถึงจ้องเข้าหาคอมกันเลยนั่น
จะลืมพี่เหรอเปล่าหนอน้องนวลจันทร์
ใจยังสั่นกลัวลืมกันนะกานดา
***สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังทุกคนเลยค่า......ศรรกอยู่กรุงเทพ (เป็นคนกรุงเทพเลยไม่รู้จะไปไหน จริง ๆ อยากเป็นคน ตจว.มากกว่าจะได้กลับบ้านกับเขาบ้าง)
28 ธันวาคม 2549 09:28 น.
ศรรกรา
(ลูก) วันหยุดยาว คราวนี้ ขอกลับบ้าน
กราบเท้าท่าน พ่อแม่ ที่แก่เฒ่า
ป่านฉะนี้ คงชะแง้ แลดูเรา
คอยนั่งเฝ้า ที่หน้าบ้าน รอฉันมา
หอบหิ้วของ สองมือ ถือมาฝาก
ไม่ยุ่งยาก นักหรอก หนูพอหา
อยากได้ไร ให้บอกเถิด จัดหามา
ทั้งเสื้อหนา ผ้าห่ม หนูก็มี
(พ่อแม่) ลูกเอ๋ยลูก ไม่ต้องหิ้ว ลำบากหรอก
แค่เจ้าบอก ความห่วงใย ก็สุขี
เพียงเดินทาง ให้รอด ปลอดภัยดี
คงเท่านี้ ที่พ่อแม่ นั้นต้องการ
ทั้งเสื้อหนา ผ้าห่ม ที่เจ้าฝาก
คงยุ่งยาก ยามหอบหิ้ว ขึ้นโดยสาร
พ่อแม่มี มากพอ เกินต้องการ
มันจะพาล ให้เจ้าเหนื่อย เมื่อยเกินไป
วันหยุดยาว คราวนี้ ลูกกลับบ้าน
ขอบนบาน การงานเจ้า ให้สดใส
และหลุดพ้น ภยันตราย จงแคล้วไป
จงเดินทาง กลับปลอดภัย สวัสดี
หน้าส่วนตัว
808
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
