3 มีนาคม 2550 15:40 น.
ศรรกรา
เป็นแค่เด็กนักเรียนเพียงมอสอง
แต่กลับต้องถูกรองรับกับตัณหา
กับคนที่เธอเอ่ยชื่อเขาคือตา
แต่เหมือนว่าผีห่าสิงอยู่ภายใน
จากเรียงความความจริงจึงแจ่มชัด
สิ่งอั้นอัดต้องเผยเฉลยไข
อยากรู้หนาตาทำหนูได้อย่างไร
เด็กหญิงถามความข้องใจในความเรียง
****เมื่อวานดูข่าวตาข่มขืนหลานสาววัย 14 ปี รู้สึกเศร้าใจมาก ๆ ข่มขืนตั้งแต่อายุ 11 ปี รู้สึกแย่มาก ๆ แต่ยอมรับว่าเด็กหญิงมีความอดทนสูงในสถานการณ์ที่ถูกตาแท้ ๆ ข่มขืนได้ทุกวัน โดยไม่มีใครทราบ จนเธอเขียนเรียงความส่งครู ทุกอย่างจึงถูกเปิดเผยขึ้น นี่แหละความลับไม่มีในโลก คนทำความชั่วอีกหน่อยก็ต้องถูกชดใช้กรรม เพียงแต่จะช้าหรือเร็ว
2 มีนาคม 2550 10:24 น.
ศรรกรา
ก่......อนที่ฉันพบเธอเหมือนทุกสิ่ง
อ.......ารมณ์นิ่งไม่ไหวติงไม่อ่อนไหว
ง.......านที่ทำดำเนินอย่างไม่ตั้งใจ
กิ.......จกรรมทำไปไร้อารมณ์
ก....... ารที่ฉันพบเจอเธอคนนี้
ฉันรู้ดีนี่แหละเธอผู้เหมาะสม
ให้ชีวิตมีสีสันมีอารมณ์
ไม่ต้องจมความแน่นิ่งและเฉื่อยชา
*****ตอนนี้มีอารมณ์แต่งกลอนโดยอาศัยชื่อเพื่อน ๆ ในบ้านกลอน คราวนี้ใช้ชื่อคุณพี่ก่องกิกก่อน คราวหน้าใครจะเป็นเหยื่อรายต่อไป อิ อิ อิ
1 มีนาคม 2550 16:58 น.
ศรรกรา
สี่สองห้าอุ้ยอยากบ้าห่างไกลลิบ
อุตส่าห์หยิบเลขงามงามตามที่ฝัน
สามหนึ่งหกไหนเล่าเอาไงกัน
ทะลึ่งดันเป็นเลขอื่นขื่นอุรา
อุตส่าห์อดมื้อเที่ยงหวังเสี่ยงโชค
คงต้องโศกกินข้าวเย็นกับมาม่า
เอาเถอะนะงวดนี้ไร้ชะตา
รองวดหน้าคงต้องรวยหวยใต้ดิน
***หวยบนดินไม่มีจำหน่าย เลยอุดหนุนหวยใต้ดินไปพลาง ๆ ก่อน
1 มีนาคม 2550 11:13 น.
ศรรกรา
ยังรักอยู่หรอก
แต่เจ็บหยอกบอกเลยทนไม่ไหว
แม้รักมากแต่ถ้าหากลำบากใจ
ฝืนอยู่ไปก็ว่าใช่มันจะดี
ถามว่าเจ็บไหม......
แต่มัวโอยโอดโวยวายก็ใช่ที
เราจากกันฉันก็ยังแข็งแรงดี
ถึงจะมีน้ำตาบ้างนานก็ลืม
27 กุมภาพันธ์ 2550 13:10 น.
ศรรกรา
เมื่อเกิดมา เป็นคน ผจญโลก
คราวอับโชค ต้องฮึดสู้ ไว้ให้ไหว
อย่าวาดภาพ ความงดงาม ตามแต่ใจ
โลกกว้างใหญ่ ทางยังไกล ต้องก้าวเดิน
เมื่อเกิดมา เป็นคน กลต้องทัน
อย่ามัวหลง คนรำพัน และสรรเสริญ
ทั้งยศศักดิ์ ทรัพย์สิน ยิ่งอย่าเพลิน
อย่ามองเมิน ความประหม่า ค่าของคน