10 พฤษภาคม 2550 14:24 น.
ศรรกรา
แม้จะมีรอยยิ้มพริ้มเต็มหน้า
แต่น้ำตากลับเอ่อล้นท้นใจฉัน
แม้ปากบอกว่ายินดีที่จากกัน
แต่ในใจไม่วายสั่นอาลัยลา
ถึงเราจะจากไปไม่ค่อยสวย
แต่ก็ช่วยเก็บรู้สึกที่มีค่า
ถึงแม้ห่างด้วยปัญหาที่ค้างคา
แต่ดีกว่าชังน้ำหน้ายามใกล้กัน
9 พฤษภาคม 2550 09:01 น.
ศรรกรา
พอสิ้นเดือน เหมือนสิ้นใจ เสียให้ได้
ซ้ำรายรับ กับรายจ่าย ไม่เหมาะสม
ลูกคนเล็ก ยังเด็กไป ไม่หย่านม
ส่วนคนโต ค่าขนม ก็ต้องมี
ส่วนเมียรัก ก็ต้องพัก เพราะใกล้คลอด
เงินเดือนเรา แถมต้องจอด อยู่กับที่
ค่าห้องที่ ค้างเขา เราไม่มี
ส่วนโอที วิกนี้งด เพราะหมดงาน
กลางเดือนนี้ ก็ต้องหา ค่าเล่าเรียน
ทั้งเครื่องเขียน ชุดนักเรียน ลบคูณหาร
คิดกี่ครั้ง ยังติดลบ ปวดกบาล
พึ่งสถาน ธนานุบาล จำทีวี
เดือนนี้งด การ์ตูน นะลูกรัก
ว่างก็พัก อยู่กับบ้าน ของเรานี้
ติดละคร มากนัก มันไม่ดี
เดือนหน้ามี (เงิน) พ่อจะไถ่ ทีวีคืน
8 พฤษภาคม 2550 15:34 น.
ศรรกรา
เข้าบ้านกลอนไม่ลงกลอนใส่เข้าบ้าน
ดั่งศิษย์ไม่ส่งงานที่จารย์สอน
เข้าทีไรไม่วายให้ต้องใส่กลอน
ร่างอักษรเพื่อแลกเปลี่ยนเวียนกันไป
ฉันเขียนกลอนส่งให้เธอได้อ่าน
เธอก็เขียนส่งผ่านบ้านกลอนให้
แลกกันอ่านแลกกันเขียนเวียนกันไป
กลอนบทไหนโดนใจให้โพสท์ลง
มีเพื่อนมากหลากหลายวัยในบ้านกลอน
ทั้งจิ๊ดจ๊าดวัยละอ่อนชวนให้หลง
หรือจะครึมอย่างผู้ใหญ่วัยใกล้ปลง (ศรรกไม่ได้ว่าใครนะ กลอนมันพาไป อิ อิ)
เพียงแค่ตรงมาที่บ้านไทยนั้นมี
7 พฤษภาคม 2550 11:59 น.
ศรรกรา
อยากจะแต่งกลอนเป็นเด่นอย่างเขา
แต่ว่าเราเขลาภาษาที่สะสวย
อยากมีกลอนที่จังหวะงามระรวย
แต่ก็เป็นแค่กลอนห่วยช่วยยังไง
ขอโทษนะถ้าสาระหาไม่มี
เพราะปัญญาก็เท่านี้คิดแก้ไข
ไม่ดีเด่นวานให้ท่านนั้นเห็นใจ
จงอภัยนักเขียนน้อยด้อยปัญญา
อยากจะเป็นนักเขียนขั้นเซียนครู
แต่ความรู้เราก็เลวเหลวภาษา
เป็นนักเขียนผู้น้อยคอยเมตตา
ที่มีใจรักอักขราภาษากลอน
5 พฤษภาคม 2550 09:29 น.
ศรรกรา
มาจะกล่าวบทไป.....
ถึงวีรชนคนไทยใจหาญ
ยอมแดดิ้นเพื่อสิทธิถูกรุกราน
ถูกประหารเพียงแค่ต้านคนอัปรีย์
ฝนตะกั่วรัวเร็วร่างล่วงหล่น
วีรชนมอดม้วยด้วยศักดิ์ศรี
เลือดเนืองนองทั่วถิ่นอนุสาวรีย์
เสียงปืนถี่แทนเพลงกล่อมเดือนพฤษภา
หน้าส่วนตัว
1081
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
