15 พฤษภาคม 2550 10:38 น.
ศรรกรา
เสื้อนักเรียนตัวใหม่มีให้เจ้า
ก็แลกเอาจากเหงื่อตามเนื้อหนัง
ขอให้เจ้าสวมใส่ให้ระวัง
เพราะสตังค์กว่าจะหาลำบากกาย
ทั้งตำราเครื่องเขียนที่มีให้
เจ้าจงใช้ให้คุ้มค่าอย่าให้หาย
กว่าจะหามาให้เจ้าใช่สบาย
เหงื่อโทรมกายมาเท่าไหร่กว่าจะมี
จงตั้งใจพากเพียรนะลูกรัก
พ่อแม่ยอมตรำงานหนักเพื่อเจ้านี่
เพียงเจ้าหมั่นขยันหาวิชามี
เหนื่อยกว่านี้ก็พลีได้เพื่อลูกยา
14 พฤษภาคม 2550 13:22 น.
ศรรกรา
แต่งไปตามความรู้ที่ต่ำต้อย
เรียนมาน้อยก็เลยด้อยร้อยภาษา
คำที่ใช้ไม่ไพเราะอักขรา
อาศัยพึ่งตำราว่าเป็นกลอน
รู้แค่เป็นวรรคสดับรับรองส่ง
เขียนให้ตรงสัมผัสตามอักษร
แม้ไม่เพราะแต่พอดูรู้ว่ากลอน
บ้างก็มองอักษรเขาแล้วเราตาม
แม้ความรู้ของเราเท่าหางอึ่ง
แต่ไม่ดึงเอางานใครให้เขาหยาม
ถึงภาษาไม่สวยสดหรืองดงาม
แต่นิยามไม่เคยหลอกลอกงานใคร
14 พฤษภาคม 2550 11:37 น.
ศรรกรา
พักนี้เป็นอะไรใยไม่ว่าง
เหมือนเป็นลางว่าไม่นานคงห่างเหิน
สบตากันทีไรได้แต่เมิน
พอฉันเดินเคียงข้างแกล้งห่างไกล
โทรศัพท์พักหลังชักไม่รับ
บอกโทรกลับก็เกเรทำเฉไฉ
อยู่ต่อหน้าพูดจ๊ะจ๋าโทรหาใคร
พอแค่ถามตวาดใส่ไม่แคร์กัน
อยู่กับฉันมันรำคาญวานบอกเถิด
อย่าทำเชิดเชยชาต่อหน้าฉัน
ที่เธอทำใจฉันขื่นขึ้นทุกวัน
แค่บอกว่าเบื่อหน้ากันฉันก็ไป
12 พฤษภาคม 2550 08:46 น.
ศรรกรา
อ้างเพราะเขาเข้ามาพาหวั่นไหว
อ้างเพราะใครยุยงพาส่งเสริม
อ้างว่ารักเราเก่าไม่เท่าเดิม
อ้างว่าเขาคนนั้นเพิ่มเติมสัมพันธ์
มีบ้างไหมที่โทษโกรธตัวบ้าง
มีแต่ขว้างสวะพ้นจากตนนั่น
มีแต่โทษใจไม่ซื่อกันและกัน
ทั้งที่จริงสันดานนั้นเธอมันเลว
เพียงแค่เธอซื่อตรงคงความรัก
และแน่นหนักรักคงไม่หล่นลงเหว
อย่าถามฉันหรือหนาว่าใครเลว
ตอบตรงตรงรักเราเหลวเป็นเพราะเธอ
11 พฤษภาคม 2550 10:33 น.
ศรรกรา
เปิดทีวีก็มีแต่หนังน้ำเน่า
เปิดเอฟเอ็มเพลงก็เศร้าเสียจริงหนอ
ชีวิตฉันมันก็เหงาเศร้าเกินพอ
ใยจึงพ้อแต่ความมืดชืดฤดี
พอจะอ่านข่าวดารายิ่งพาเบื่อ
น้ำเน่าเหนือนิยายวางขายนี่
ข่าวรักร้าวดาราขายดิบดี
หากเบนโลพ่อไม่มียิ่งฉาวดัง
ชีวิตหนอชีวิตมีแต่เศร้า
มันน้ำเน่าจริงจริงยิ่งกว่าหนัง
ช่างยุ่งเหยิงอีรุงและตุงนัง
หากได้ฮาสักหนึ่งครั้งมันคงคลาย