4 ธันวาคม 2550 17:39 น.
ว.เวคินน์
ชมอุษาแสงรวียามอรุณ ละอองอุ่นไอหมอกมวลเมฆงาม
สวนบัวตองดั่งทองเหลืองอร่าม เป็นทิวตามห้วยน้ำรินถิ่นสายธาร
ภูผาหินตั้งทอดยอดเคียงฟ้า เสียงปักษาเพรียกพงไพรสะท้าน
สวงสวรรค์สุขสรรค์เหมันต์กาล สนุกสนานเพลินใจไม่ลืมเลือน
2 ธันวาคม 2550 21:38 น.
ว.เวคินน์
๐ โบกบิน...ผินมา
ด้วยใจพี่นี้...มิมีคลาย
ไม่มี...ใจวกวน
* ใจคง...ดื่มด่ำ...ดีวันดีคืน ชื่นบาน
นี้...คือความหวังดี
๐ กี่ปี...ไม่มี...รักที่บั่นหัวใจ
รักไม่เคยจาง
* บนทางแห่งรัก...ที่รอ...พี่มี ให้เธอ...ให้เธอ...เป็นคนดี(แต่งตามทำนองเพลงจีน เพลงหนึ่งของเติ้งลี่จวิน)
1 ธันวาคม 2550 13:16 น.
ว.เวคินน์
ล๊อคเป้าหมาย นับถอยหลัง...9 8 7 6 5 4 3 2 1 ...
จุดประกายพลัง เดินเครื่อง พุ่งทะยาน..................
ฝ่าบรรยากาศ...เสียงหวีดหวิว แสงโชติช่วง
เร็ว...เร็วขึ้น....เร็วขึ้น...เร็วขึ้นไปอีก
โลกเล็กลง...เล็กลง...เล็กลง... เป็นดาวสีฟ้า
เร่งความเร็ว จี๋ จี๋ จี๋...เข้าใกล้ความเร็วแสง
อีกเพียง 10 วิ ตัวเราจะหายวับไปในทันใด
1 2 3 4 5 6 7 8 9...วับ!