28 พฤศจิกายน 2550 20:29 น.
ว.เวคินน์
เธอ อยู่ไกล
ห่างไกล
ฉัน ระลึกถึง
ความดีงามของเธอ
เหมันต์ นั้นหนาวเหน็บ
ฤดูกาล หมุนเวียนเปลี่ยนไป
แต่ใจนี้ คงมั่นไม่ผันแปร
21 พฤศจิกายน 2550 17:57 น.
ว.เวคินน์
เรื่อยไหล หล่อเลี้ยง ผืนดินแหลมทอง เนิ่นนาน
กาลก่อน งามล้ำ ธรรมชาติ โอบกอดไทย มิให้อาทร
วันนี้...ลมหายใจ เจ้าพระยา นั้น แคลนคลอน
อัสสุชล อาบล้น ท้นท่วมใจ เจ้าพระยา.......
17 พฤศจิกายน 2550 19:20 น.
ว.เวคินน์
คืนนี้ ชลธี มีแสงส่อง
มวลเมฆฟ่อง ฟ้า มีจันทร์ฉาย
ห้วงนภา เบื้องหน้า มีดาวราย
เป็นธารสาย พรายพร่างพราว