4 กันยายน 2545 15:10 น.
ว.ลักษณ์
น้ำใส ใหลเอื่อล้น อาบกาย เราเอย
ใสซื่อ ซ้ำใจพ่าย ยิ่งแพ้
ฉันรัก จึ่งใจง่าย มิแล
รักทุ่ม หยั่งรักแท้ สุดท้าย พ่ายรัก
บางครั้ง...ความเงียบ มันทำให้ฉันต้องร้องไห้
บางครั้ง...การคิดถึงเขา น้ำตามันก็คลอเบ้า
บางครั้ง...การได้สัมผัส มันก็ทำให้ตื้นตันใจ
บางครั้ง...แค่ถ้อยคำเพียงเอ่ย น้ำใส ๆ ก็พรั่งพรู
บางครั้ง...ความเข้าใจหรือเหตุผล มันอาจทำให้ซาบซึ้งจนล้นปรี่
บางครั้ง...การบอกเลิกรัก น้ำตาสักหยดกับไม่มี
ไม่ว่าสักกี่ครั้ง สักกี่หน ความทรงจำแห่งช่วงเวลา ที่เธอและฉัน
ได้ใช้ร่วมกัน จะอยู่ในสายใจแห่งรัก
เฉกเช่นนี้ชั่วนิรันดร.............................................................
4 กันยายน 2545 07:18 น.
ว.ลักษณ์
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งพลังทั้งปวง
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความสุข
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งทุกข์
รัก...... คือ ต้นแหล่ง แห่งการหวง
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความหวัง
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งการให้
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความฝัน
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความสามัคคี
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความสำเร็จ
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความหมั่นเพียร
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งความอดทน
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งอนาคต
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งอดีต
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งอารมณ์
รัก.......คือ ต้นแหล่ง แห่งการเสียสละ
รัก.......คือ คำคำนี้ เกินจะบรรยาย.............
จะกี่ต้นแหล่ง.... แห่งรัก... ขอเพียง คุณ-ฉัน ใจตรงกันก็พอ...........
3 กันยายน 2545 14:01 น.
ว.ลักษณ์
อ้อนอยากช่วยคลายเหงา ให้คุณหาย...........
ให้มลาย ให้พบพาน ความสดใส
เพื่อนนี้ไซร้ จะคลายเหงา ให้สุขใจ
ทุกดวงใจ thai poem คอยช่วยคุณ..........
3 กันยายน 2545 00:29 น.
ว.ลักษณ์
ในยามราตรี ค่ำฟ้า ณ ราตรี
ดาวทุกดวง ทอแสงฉาย.....เปร่งประการงามหล้า..
หากพลิกผืนทั่วฟ้าและไขว่คล้าเอื้อมหยิบดาว
จะนำหยิบร้อย คล้องสร้อยสายใจโซ่ ชายนั้นไว้.....
เปร่งประกาศอวดศักดา ทั่วทิวาราตรี ว่า.....
เขามาอยู่ในอุ้งมือฉัน
เขาคือฝันและสิ่งมหรรศจรรย์
ชั่วกาลนาน.................
3 กันยายน 2545 00:10 น.
ว.ลักษณ์
ฝนจ๋า.....ได้โปรดเถอะนะ........หยุดตกเถอะจ๊ะ...........
ฉันหนาว..... เธอแกล้งฉันใย.......
ฟังเสียงซิ......เสียงฝนไง........เธอร่ำไห้....หรือไซร้จะแกล้งฉัน
ยามนี้ฉันไร้ใคร.....เขาจากไป...ไม่กลับคืน...
วันนี้หรือมะรืน...คงไม่ชื่นดังวันวาน....
ฝนจ๋า....เธอยิ้มรื่น...เธอไม่ฝืน...เช่นดังฉัน
รักเราต้องจบพลัน กลางสายฝนนั้น จำได้ไหม
วันนั้นฉันบอกลา....ต้องตัดลาจากเขาไป.........
เขาเจ็บเสียกะไร.........ฉันหมดใจมอบแก่เขา..
เขาหลอกและโกหก ทั้งโป้ปดและมุสา.....
เขาบอกว่า หัวใจเขา..ไม่มีใคร....นอกจากฉัน....
คืนนั้นฉันแอบเห็น เขากลับเป็น.....ไม่ดั่งพูด
พอแล้ว.... จบกันที เพราะรักนี้ไม่จริงใจ
เธอตก..ย้ำกระไร ย้ำในใจ คิดถึงเขา....
ปากตัดแต่ใจรัก คนเรามักไม่ตรงใจ.....
สายฝน ปนน้ำตา หนาวนักหนา... เพราะขาดเธอ
ขาดอุ่น อบไอรัก ขาดดวงภักดิ์ ขาดดวงใจ
ไปเถอะ ไปให้ไกล คนอะไรใจโลเล............
----------------------------------
ความรักมิได้อยู่แค่ดวงหน้า หรือ ดวงตา หรือ ดวงใจ
ความรัก สำคัญมากเพียงใด สู้ความเข้าใจเหนือใดเอย
-----------------------------------
อธิบายหรือเผยใจมาได้นะคะ พี่ ว.ลักษณ์
หน้าส่วนตัว
616
