28 ธันวาคม 2547 15:31 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ซึนามิหรือจะริสู้น้ำใจ.................
ของปวงไทยที่หลั่งไหลไปแดนใต้
หอบความรักความหวังดีแสนห่วงใย
ที่ทำได้ก็แค่คอยกาลเวลา
เมื่อไหร่วันอันโหดร้ายจะผ่านพ้น
ความเสียใจเปี่ยมล้นเกินรับไหว
คนเป็นร้อยเป็นพันเจ็บปางตาย
ดูข่าวไปน้ำตาไหลตลอดเวลา
ที่เจ็บใจก็เพราะทำได้แค่ดู
ใครจะรู้ว่าคนดูเจ็บแค่ไหน
ก็คงเพราะเราก็เป็นคนไทย
ไม่ช่วยไทยแล้วใครจะช่วยเรา
...เราแต่งกลอนนี้สดๆ ไม่ได้คาดหวังให้มันเพราะซึ้งกินใจ แต่ก็แต่งไป ร้องไห้ไป จริงๆ ... ให้ตายสิ อยากลงไปช่วยเขาจริงๆเลย มันอึดอัดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่ช่วยอะไรไม่ได้เลย เสียดายทุกสิ่งทุกอย่าง โอ๊ย......จะไม่ไหวแล้วนะ...
++ รักเธอประเทศไทย ++