28 ธันวาคม 2547 15:31 น.

...ก็เราเป็นคนไทย...

วุ้นเส้นต้มยำ

ซึนามิหรือจะริสู้น้ำใจ.................
ของปวงไทยที่หลั่งไหลไปแดนใต้
หอบความรักความหวังดีแสนห่วงใย
ที่ทำได้ก็แค่คอยกาลเวลา

เมื่อไหร่วันอันโหดร้ายจะผ่านพ้น
ความเสียใจเปี่ยมล้นเกินรับไหว
คนเป็นร้อยเป็นพันเจ็บปางตาย
ดูข่าวไปน้ำตาไหลตลอดเวลา

ที่เจ็บใจก็เพราะทำได้แค่ดู
ใครจะรู้ว่าคนดูเจ็บแค่ไหน
ก็คงเพราะเราก็เป็นคนไทย
ไม่ช่วยไทยแล้วใครจะช่วยเรา

...เราแต่งกลอนนี้สดๆ  ไม่ได้คาดหวังให้มันเพราะซึ้งกินใจ  แต่ก็แต่งไป  ร้องไห้ไป  จริงๆ ...  ให้ตายสิ  อยากลงไปช่วยเขาจริงๆเลย  มันอึดอัดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ที่ช่วยอะไรไม่ได้เลย  เสียดายทุกสิ่งทุกอย่าง  โอ๊ย......จะไม่ไหวแล้วนะ...


++ รักเธอประเทศไทย ++				
29 ตุลาคม 2547 19:47 น.

เหมือนไม่ใส่ใจ...แต่..ไม่ใช่เลย

วุ้นเส้นต้มยำ

เวลานั่งข้างๆ
ก็ได้แต่คอยเว้นระยะห่างแล้วหันหน้าหนี
เวลาเดินด้วยกันก็ไม่เคยแสดงอาการยินดี
ก็เพราะใจที่มีมันล้ำเส้นเกินความเป็นจริง

กลัวก็แต่ว่าเธอจะรับรู้
สิ่งที่ทำอยู่มันอาจบดบังไม่ไหว
เพราะอาการอาจแพ้เสียงของใจ
ที่เอาแต่ตะโกนอยู่ได้ว่ารักเธอ

เวลาเจอเธอก็บอกว่าคือ..เพื่อน..
เหมือนจะเตือนหัวใจที่กล้าหาญของฉัน
ให้รู้สำนึกว่าก้าวมาลึกเกินกว่าให้อภัยกัน
แต่ว่ามันคงไม่อาจก้าวกลับมา

คิดไปเองมากมายเพราะใจกังวล
เจ็บที่ต้องทนเฉยเมยทำเป็นไม่เคยจะใส่ใจ
คำว่าเพื่อนทำให้ปวดร้าวจนไม่มีน้ำตาจะไหล
เหงาจังเหงาใจ  ไม่รู้ทำไมต้องเป็นเธอ				
20 ตุลาคม 2547 15:17 น.

..เ พ ร า ะ เ ร า เ ป็ น เ ร า..

วุ้นเส้นต้มยำ

ห า ว่ า เ ร า ง อ แ ง
อ่ อ น แ อ ไ ม่ เ อ า ไ ห น
ขี้ โ ว ย ว า ย เ อ า แ ต่ ใ จ
ท ำ อ ะ ไ ร ก็ ขั ด ใ จ ขี้ น้ อ ย ใ จ ช ะ ม ั ด เ ล ย

ห า ว่ า เ ร า งี่ เ ง่ า
จ ะ ห ว า น อ ย่ า ง ใ ค ร เ ข า ก็ ไ ม่ มี
ขี้ ง อ น ขี้ แ ย ช่ า ง เ ซ้ า ซี้
ส รุ ป ว่ า ไ ม่ ดี ซั ก อ ย่ า ง เ ล ย

บ อ ก ว่ า อ ย า ก ใ ห้ เ ร า เ ป็ น
อ ย่ า ง ที่ เ ท อ เ ห็ น ๆ ค น อื่ น ๆ เ ค้ า
อ ย า ก ใ ห้ ท ำ อ ย่ าง นู้ น อ ย่ า ง นี้ ที่ ไ ม่ ใ ช่ เ ร า
พ อ ไ ม่ ท ำ ไ ม่ เ อ า ก็ ห า ว่ า ไ ม่ เ ข้ า ใ จ

เ อ า ใ จ ไ ม่ ถู ก แ ล้ ว น ะ
จ ะ เ ป็ น อ ยู่ อ ย่ า ง นี้ ห ล ะ ไ ม่ ท ำ อ ะ ไ ร ทั้ ง นั้ น
ก็ เ ร า เ ป็ น เ ร า จ ะ ใ ห้ เ ป็ น อ ย่ า ง ใ ค ร ก ั น
เ ร า ก็ เ ป็ น อ ย่ า ง งั้ น จ ะ รั ก กั น ก็ ต้ อ ง รั ก ที่
 เ ร า เ ป็ น เ ร า				
28 สิงหาคม 2547 11:36 น.

...ตัวสำรอง...

วุ้นเส้นต้มยำ

ได้แค่มอง..มอง..มอง..แล้วก็มอง
ก็รู้ว่าเป็ตัวสำรอง..รองจากใครคนนั้น
ก็รู้ว่าทำได้แค่มองเธอไปวันๆ
ฝัน..ฝัน..ฝัน..ทุกที..ทุกที
วันนั้นถึงวันนี้ก็ยังฝันไม่จบ
ก็พบ..พบ..พบ..อยู่ทุกวันอย่างนี้
ไม่พบเมื่อไรแทดขาดใจเลยนะคนดี
แต่ก็ฝันทุกที  เฮ้อ ! แย่จัง


..ขนาดในฝันยังเป็นได้แค่ตัวสำรองเลย..				
13 สิงหาคม 2547 20:59 น.

!!! ปีศาจไร้หัวใจ !!!

วุ้นเส้นต้มยำ


โดนหน้าตาเทพบุตรหลอกเอา                        
วันนี้เราเลยต้องนั่งร้องไห้
ไม่มีอีกแล้วเหลือแต่ปีศาจไร้หัวใจ
ตอบหน่อยสิว่าทำไมต้องหลอกกัน

พอกันที...จบกันที...จบตรงนี้
ไม่ต้องมีใครอีกแล้วต้องร้องไห้
เอาหัวใจไร้ความรักของเธอกลับไป
ไม่มีใครแถวนี้ที่ต้องการ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวุ้นเส้นต้มยำ
Lovings  วุ้นเส้นต้มยำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวุ้นเส้นต้มยำ
Lovings  วุ้นเส้นต้มยำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวุ้นเส้นต้มยำ
Lovings  วุ้นเส้นต้มยำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวุ้นเส้นต้มยำ