6 กรกฎาคม 2552 19:47 น.
วิเชียรมาศ
อนิจจาความรักน้ำผักต้ม
ทำชีวิตเธอขมลมแทบจับ
คำนึงถึงวันเวลานานานับ
ก่อนจะติดกับความรักสลักใจ
รักก่อนเก่าระรื่นหวานชื่นนัก
น้ำต้มผัก เธอทัก ว่ากินไหว
กินน้ำตาล ยังจะขานจืดเกินไป
เพราะตอนรัก ทำให้ ใจ พลิกแพลง
รักปีแรก แรกรักรักมิร้าว
นั่งนับดาวคืนวันไปมิไร้แสง
จนเพื่อนมันหมั่นไส้ใส่ไฟแรง
เริ่มยุแยงแผลงฤทธิ์คิดการไกล
ด้วยว่ามันอิจฉาความรักเพื่อน
คอยยุยงให้ลืมเลือนเดือนสดใส
เกิดเป็นความหม่นหมองมาครองใจ
เพื่อนจัญไรยุให้ไม่รักกัน
พอถึงวันพี่เขามีรักใหม่
ต้องมานั่งร้องไห้ไม่สุขสันต์
โพนทะนาโทษโน่นนี่สารพัน
เจ็บแก่ใจของฉันทุกวันวาน
อนิจจารักร้าวสาวอกหัก
ได้บทเรียนอันหนักหนามหาศาล
ที่ย้ำให้เจ็บลงใจไปทุกกาล
มิสำราญจิตใจไม่ชื่นชม
เป็นเรื่องที่ไม่สุขสมอารมณ์รัก
จนได้กินน้ำต้มผักทักว่าอม
ต้องนั่งเศร้าเสียใจในอารมณ์
คงต้องจมในปลัก กระอักตาย
6 กรกฎาคม 2552 19:11 น.
วิเชียรมาศ
นักลีลาศคนหนึ่งซึ่งหล่อนัก
แฟนที่รัก สวยใสหน้า ไร้สิว
รักกันมาสองปีกว่าพากันติว
ลีลาศพลิ้วรื่นเริงบันเทิงใจ
ตอนรักกันบางคนขว้างรักพวกเขา
ซึ่งทำเอารักพวกเขาไม่สดใส
ทุกข์มาข้องหมองหม่นปนกันไป
สาวหน้าใสน้อยใจในแฟนตน
อีกเพื่อนเพื่อนยุให้รำตำให้รั่ว
ป้ายความชั่วใส่ร้ายให้สับสน
เพื่อนดีดีต้องคอยเตือนว่าคำคน
ทำหมองหม่นแล้วทนฟังทำไหม
จนความรักเธอเขาเข้าขั้นวิกฤต
เริ่มออกฤทธิ์นักลีลาศมิสดใส
คบคนใหม่มาเย้ยเลยเอาไง
คำของคนทำให้ร้าวใจนาน
ตัวเราเป็นเพื่อนรักยักจะเศร้า
จะรักร้าวทำเอาเราสงสาร
เสียเวลาที่คบกันมานาน
ความหอมหวานครั้งเก่าทำเศร้าใจ
ได้แต่นั่งร้องไห้เดียวดายจิต
ได้แต่คิดนำพาหน้าไม่ใส
รักลีลาศรักร้าวร้าวฤทัย
จงจำไว้มีรักใหม่เตรียมใจเลย
เรื่องจริง ที่เรา พบ
6 กรกฎาคม 2552 18:46 น.
วิเชียรมาศ
เรียนหรือเล่นเล่นหรือเรียนเรียนหรือเล่น
เกรดจึงเป็นอันต่ำช้ำเหลือหลาย
เรียนแล้วเล่นมีอันต้องวอดวาย
ยังไม่สายที่จะกลายเป็นเด็กดี
เรียนแล้วเพียรเพียรแล้วเรียนได้ดีแน่
อย่าเรียนแค่จบไปไร้ศักดิ์ศรี
เรียนให้สูงมุ่งไปให้มั่งมี
ไม่กี่ปีจบไปสุขใจนาน
เรียนแล้วเล่นเล่นไปไม่ยักจบ
คงต้องพบจุดจบไม่สุขสาน
เป็นคนเขลาเบาปัญญาปัญหาบาน
คนกล่าวขานนินทาทุกนาที
ควรเลือกเอาเรียนแล้วเพียรเรียนหรือเล่น
ชีวิตเด่นล่มจมเป็นสักขี
ผลได้ที่มากมายและมากมี
เรียนอย่างไรให้ดีมีผลเคียง
มะแรง อย่างใจ คิด อ่ะ
5 กรกฎาคม 2552 18:25 น.
วิเชียรมาศ
มีอิฐเก่าอิฐมอญอยุ่ก้อนหนึ่ง
ระลึกถึงประวัติศาสตร์อันลำค่า
อิฐเก่าเพียงก้อนเดียวมากราคา
ใช้ศึกษาเรื่องเก่าที่เล่ากัน
เพื่อให้รู้รักษาค่าของอิฐ
ให้นึกคิดถึงคุณที่มีมหันต์
อิฐก้อนเดียวมีคุณค่าสารพัน
อิฐก้อนนั้นคืออิฐเก่าเล่าตำนาน
5 กรกฎาคม 2552 18:08 น.
วิเชียรมาศ
เมื่อหน้าร้อนพบรักสลักจิต
ได้แต่คิดรักใคร่ใจโหยหา
ปลายหน้าร้อนอ้อนขอรักเธอทักมา
เธอตอบว่าโอเคเย้ดีใจ
ต้นหน้าฝนคบกันแสนหวานชื่น
แสนระรื่นเฮฮาหน้าสดใส
จนเธอเริ่มมีอาการคิดนอกใจ
ก่อนเธอจะลาไปใจระทม
ขึ้นหน้าหนาวฉันต้องโสดสนิท
ได้แต่คิดเรื่อยไปไม่สุขสม
โสดหน้าหนาวเดียวดายหน่ายอารมณ์
ไม่ชื่นชมรักร้าวสาวนอกใจ
ต้องนอนเดี่ยวคนเดียวแสนเปลี่ยวเปล่า
ต้องนอนเศร้าเธอทำเอาน้ำตาไหล
เหลือแต่เพียงชีวิตเราเอาอะไร
กับฤทัยเศร้าเศร้าเอาไปเลย
ผ่านไปสองสามวันฉันยังคิด
หาวิธีคุมจิตให้อยู่เฉย
โสดหน้าหนาวหนาวเดียวดายระอายเอย
โสดหน้าหนาวฉันไม่เคยเลยต้องทน
วิเชียรมาศ
หน้าส่วนตัว
957
