12 กรกฎาคม 2551 23:27 น.
วิหารสีเพลิง
ฟ้าหลง ฟ้าลืม คนอย่างฉัน
จันทร์เอ๋ย จันทร์ก็ลืม คนอย่างข้า
ตะวันเอ๋ย ตะวันเจ้า เบาสายตา
ไม่มองมา แม้สอดส่อง หาฉันเลย
....แต่งเพื่ออะไรหว่า...
เหมือนจะไม่ค่อยสัมผัสซะด้วยสิ - -
10 กรกฎาคม 2551 23:47 น.
วิหารสีเพลิง
ขอกล่าวสวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ พลพรรคนักกวีทุกคนนะครับ
คือผมเพิ่งจะมาใหม่ ยังไงก็ขอคำแนะนำต่างๆ ด้วยครับ
ผมเองก็ไม่ได้แต่งกลอนพวกนี้เก่งสักเท่าไหร่
ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวไว้กับบ้านหลังนี้ด้วยนะครับ ^ ^
ฉันคนนี้ เด็กใหม่ ผู้ไร้หน้า
เพิ่งเข้ามา หาพวกพ้อง มิตรสหาย
ฉันเข้ามา ไม่ได้มา หาอะไร
มีแต่ใจ เข้ามา เพื่อ*ครอบครัว
*ครอบครัว แห่งนี้ บ้านแห่งนี้ บ้านกลอน.....
10 กรกฎาคม 2551 23:18 น.
วิหารสีเพลิง
ขอให้เป็นสุข และบทกลอนนี้ขอให้ไปถึงจุดที่นายอยู่
วันนี้จาก เพื่อนไป ไกลลิบโลก
โศกและเศร้า เข้ามา พาใจหาย
เพื่อนทั้งคน ตายไป อย่างเร็วไว
แล้วใครเล่า จะไป รับไว้ทัน
มันเป็นคน ใจดี อารมณ์ขัน
ชอบแบ่งปัน ความสุข ทุกที่หนอ
มันเฝ้ารอ วันนั้น ที่ดีพอ
วันที่รอ คือวัน ของพวกเรา
หากเปรียบมัน เช่นราตรี ที่มีดาว
ราตรีนั้น สุขสกราว ราวกับฝัน
ในวันนี้ ราตรีนั้น กลับแปรผัน
ไม่มีดาว อย่างนั้น เช่นดั่งเคย
ยามราตรี ไม่มีดาว ที่ว่านั้น
ราตรีนั้น หนาวเย็น เช่นน้ำแข็ง
แรงเรี่ยวหมด ทนไม่ไหว ใจหมดแรง
หายหมดไป ดั่งราตรี เช่นนั้นเอย
... เนม .... ขอให้หลับอย่างสบาย พวกเรา... จะจดจำตัวตนของนายไว้ตลอดกาล ...
หน้าส่วนตัว
610
