24 พฤษภาคม 2550 05:11 น.
วิภาวดี
เช้าสดใส ไร้เหงา ไร้ความเศร้า
มีใจเฝ้า เพียงเธอ แสนสุขสันต์
รักเธอนั้น รักมั่น กันและกัน
คิดถึงพลัน เอื้อมจับ เธอหลับพลิ้ม
แสนกรุ้มกริ้ม ร่าเริง เธอยิ้มตอบ
เธอนั้นมอบ จุมพิต จิตสมัย
และสวมกอด อบอุ่น ชื่นในใจ
เหมือนฝันใฝ่ คอยมา นับหลายปี....
22 พฤษภาคม 2550 08:09 น.
วิภาวดี
คิดถึงเธอ คืนวัน ที่ผันผ่าน
ดูเนิ่นนาน กดจิต ทำหวั่นไหว
คิดถึงเธอ ทุกวัน ใจแกว่งไกว
โอ้หัวใจ สุดช้ำ ระกำยิ่ง
แม่ยอดมิ่ง ขวัญจิต พิสมัย
พี่ขอย้ำ รักเธอ จากดวงใจ
เธอไปไกล แต่ใจ เหมือนอยู่ใกล้
ขอหัวใจ เธอฉัน รักมั่นคง....
13 พฤษภาคม 2550 13:21 น.
วิภาวดี
ยามรักนั้น ร้องเรียกพลัน หันกลับที
ร้องเรียกพี่ ช่วยน้องหน่อย น่ะพี่จ๊า
ได้เลยน้อง ช่วยอะไร กันน้องนา
โอ้แก้วตา เรื่องแค่นี้ มีอีกไหม....
(คิดถึงใครคนหนึ่ง....ในต่างแดน...)
11 พฤษภาคม 2550 07:41 น.
วิภาวดี
เพื่อนเอ่ยเพื่อน โพเอ็ม ที่น่ารัก
เป็นประจักษ์ คนเก่า มักห่างหาย
เพราะเบื่อการ โพสกลอน มามากมาย
ทำให้หาย หน้าแรก อย่างรวดเร็ว
มาช่วยกัน แก้ไข ดีไหมเอ่ย
ขอเฉลย ลงกลอน เพียงหนึ่งครั้ง
ในหนึ่งหน้า ขอมี เพื่อพลัง
ใครกำลัง อยากโพส จึงนำลง
และอย่างตรง อยากบอก เห็นปัญหา
เห็นกับตา ถ้า โกรธกัน อย่าโพสกลอน
อย่าตำหนิ อย่าว่า อย่าแบ่งตอน
กลอนทุกกลอน คนแต่ง อย่างตั้งใจ
ในหัวใจ คนแต่ง อย่างทำดี
เป็นสิ่งที่ ดีที่สุด ของเขานั่น
อ่านกันแล้ว ต้องเคารพ สิทธิเขานั้น
อย่าว่าพลัน ปล่อยเถอะ ให้สิทธิกัน....
9 พฤษภาคม 2550 06:36 น.
วิภาวดี
ค่ำคืนหนึ่ง ฉันยืน ค้นชีวิต
ทุกกรรมกิจ ชีวิต ของฉันนี้
แอบหลงรัก คนหนึ่ง แต่ไม่กล้า
เหมือนเห็นฟ้า กว้างไกล ใจไร้ทาง
ในท่ามกลาง ความมืด ฉันยืนอยู่
จนฟ้าตรู่ แสงสาด ส่องใส่ฉัน
คงยืนนิ่ง เหมือนสิ้น ชีวิตกัน
ทุกสิ่งพลัน หมุนกลับ เป็นเช่นเดิม
ฉันอยากเติม ความจริง เช่นที่ฝัน
ให้เรากัน กุมมือ พาเดินฝัน
มุ่งเติมใจ รักมั่น มุ่งฝ่าฟัน
ให้เธอฉัน เป็นของ กันและกัน
ในฉับพลัน เธอมา บอกคำฉัน
เธอคือเพื่อน ที่สนิท ยิ่งกว่าเพื่อน
คอยย้ำเตือน เพื่อนกัน อย่าแชเชือน
เราคือเพื่อน เตือนเตือน อย่าได้ลืม
ฉันอยากตื่น จากความฝัน ฉันรักเธอ
ไม่อยากเก้อ เพ้อฝัน อย่างที่เป็น
ให้คงเป็น เพียงคิด ไม่อยากเต้น
ให้เหมือนเป็น ความจริง ที่เก็บไว้
ให้หัวใจ คงรัก อย่างมั่นคง
รักตรงตรง ไม่อ้อม อย่างที่เป็น
รักในใจ เก็บไว้ อย่าให้เห็น
ให้คงเป็น อย่างนี้ ไปพันปี......
หน้าส่วนตัว
796
