19 พฤศจิกายน 2554 00:48 น.
วิปัสสนา
ร้อยรสบทกวี
ในวจีที่ขับขาน
ราตรีนี้ยาวนาน
มาพานพบบรรจบกัน
วันคืนล่วงเลยไป
บัดนี้ทำสิ่งใดกัน
ชีวิตลิขิตฝัน
มุ่งฝ่าฟันก้าวกันไป
โลกนี้มันไม่เที่ยง
ขอเพียงเธออย่าท้อใจ
เส้นทางที่ห่างไกล
ขอเพียงใจยังมั่นคง
สองมือที่ไขว้คว้า
อาจอ่อนล้าและสับสน
ชีวิตที่ดิ้นรน
อาจมีคนเข้าใจเธอ
กลุ่มกวีธรรม นำชีวิต
http://www.facebook.com/groups/dhammapoem/
15 พฤศจิกายน 2554 09:30 น.
วิปัสสนา
ว่ายวนเวียนในวัฎทุกข์แห่งชีวิต
วนเวียนไม่รู้จบในสังสาร
หลงติดในมายามาช้านาน
หลงสังขารว่าเป็นนิจจัง
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง
ทุกคนเลี่ยงความตายไม่พ้น
ท้ายที่สุดเราต้องตายกันทุกคน
เพียงฝึกตนให้หลุดพ้นจากบ่วงมาร
โดยวิปัสสนา
เรียนเชิญสมาชิกมาร่วมแต่งกลอนที่กลุ่มกวีธรรม นำชีวิตคะ
www.facebook.com/#!/groups/dhammapoem
5 ธันวาคม 2553 11:36 น.
วิปัสสนา
เพราะพ่อคือทุกสิ่งในชีวิตที่ฉันมี
ของใดที่มีค่าไม่อาจเทียบกับคนคนนี้
ความรักที่พ่อมอบให้ลูกจะเก็บรักษาให้ดี
ตราบเท่าที่ลมหายใจนี้จะหมดไป
พ่อคือท้องฟ้าที่ยิ่งใหญ่ของลูก
ลูกคนนี้จะโอบกอดพ่อเอาไว้
จะดูแลไม่ทิ้งพ่อไป
จับมือพ่อเอาไว้ไปสู่ปลายทางที่ดี
เพราะพ่อคือลมหายใจของฉัน
คือความฝันที่เป็นจริงในวันนี้
เพราะพ่อเป็นกำลังใจที่แสนดี
ที่ลูกมีวันนี้เพราะพระคุณพ่อเอ๋ย
3 ธันวาคม 2553 13:13 น.
วิปัสสนา
เดินบนถนนแห่งนิพพาน
แม้นานเพียงใดต้องฟันฝ่า
ต้องเจออุปสรรคนานา
แต่เธออย่าอ่อนล้าอดทนมุ่งไป
...เดินไป ก้าวไปให้ถึงฝั่ง
แม้ฝั่งนั้นจะไกลแค่ไหน
ขอเพียงเธอมีกำลังใจ
มุ่งมั่นเดินไปด้วยใจศรัทธา
แม้จะล้มอย่าเพิ่งท้อ
ขอจงเดินต่อหากยังมีแรงไหว
ใช้ความเพียรและสติ พาก้าวข้ามไป
แล้ววันหนึ่งเธอจะไปถึงสุดสายพระนิพพาน
5 สิงหาคม 2553 01:10 น.
วิปัสสนา
กายของเรานี้ทุกข์ล้วนๆ
ทุกสิ่งส่วนต่างเปื่อยเน่ามิหลงไหล
ใจของเรานี้ก็ทุกข์กว่าสิ่งใด
หลงตามไปกิเลสตัณหาอุปทาน
วิปัสสนารู้แจ้งตามความจริง
ว่าทุกสิ่งเกิดดับเป็นไตรลักษณ์
ใช้ปัญญาตามรู้เห็นประจักษ์
ตามองค์มรรคเพื่อบรรลุพระนิพพาน
หน้าส่วนตัว
1999
