19 เมษายน 2554 23:19 น.
วิทย์ ศิริ
กุญแจ....ดอกหนึ่ง....ซึ่งสำคัญ
รูปลักษณ์....ต่างกัน....ใช่ปัญหา
เป้าหมาย....คล้ายคลึง....ถึงปัญญา
ต่างคน....รักษา....อย่าฝากไข
กุญแจ....ดอกใด....ใช้ทุกวัน
ดอกนั้น....แวววาว....พราวสุกใส
เก็บซ่อน....หลงลืม....ให้ยืมไป
หาใหม่....ไม่ง่าย....เสียดายนาน
ความสุข....ปลุกปลอบ....อยู่ขอบฟ้า
ไขว่คว้า....ท้าใจ....ให้สืบสาน
เหนื่อยยาก....มากเค้น....เป็นพยาน
คุณค่า....กล่าวขาน....เบิกบานทรวง
ตราบเท่า....เข้าถึง....ซึ่งกุญแจ
ปัญญา....นั้นแล....แฉทั้งปวง
เพียงเรา....เข้าใจ....ใช่หรือลวง
ผลพวง....หนักหน่วง....หากห่วงแทน
อย่าหวัง....หยิบยืม....หรือลืมเลือน
ธรรมย้ำ....ค้ำเตือน....จำหวงแหน
ความสุข....เล็กน้อย....อย่าดูแคลน
โภคทรัพย์....หมื่นแสน....คอแหงนดาว
กุญแจ....แขแหล่ง....แห่งความสุข
มีบ้าง....ร่างทุกข์....รุกย่างก้าว
ช้ำชอก....นอกใน....ไยปวดร้าว
แกร่งกร้าว....ป่าวดิ้น....สิ้นอาวรณ์
2 เมษายน 2554 20:14 น.
วิทย์ ศิริ
ก่อนหน้าเบื้องหลัง.....ช่างน่าขัน
ใครรู้เท่าทัน.....มันเหตุใด
จู่จู่เราอยู่.....หารู้ไม่
"อำนาจ"แบบใด.....ใครบ่งชี้
แปลกใจ"อำนาจ".....ช่างเหลือล้น
จับวางผู้คน.....บนโลกนี้
กำหนดบทบาท.....วาดแผนที่
ถ้วนถี่ขวบปี.....ที่จัดให้
ส่งผ่านประตู.....สู่ชีวิต
ไม่ถามสักนิด.....ยินยอมไหม
เหตุปมข่มเหง.....ไม่เกรงใจ
"อำนาจ"บาตรใหญ่.....เหนือสิ่งใด
คำถามก่อเกิด.....มิเปิดเผย
ล่วงเลยทุกยุค.....ทุกสมัย
ค้นหาคำตอบ.....อยู่ร่ำไป
สุดท้ายจากใหน.....ไปใหนกัน
ประตูชีวิต.....กับ"อำนาจ"
เหตุผลคำปราชญ์.....ยากแปรผัน
ลึกล้ำ"อำนาจ".....อัศจรรย์
สำคัญมั่นหมาย.....นั่นคือ"กรรม"
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
หน้าส่วนตัว
2520
