18 กุมภาพันธ์ 2552 20:34 น.
วิทย์ ศิริ
แด่............พ่อ
วันและคืนผ่านพ้น เนิ่นนาน
หลายสิ่งพ่อชี้วาน สั่งบ้าง
เป็นตัวอย่างช่างงาน ปั้นแต่ง
ให้ลูกนี้อยู่ข้าง บ่มชี้ ร่ำมา
ลูกนั้นพาร่าเต้น บ่ายเบี่ยง
บ้างก็หาเรื่องเกี่ยง เลี่ยงแล้
ไม่ซึบซับทับเที่ยง นี้เหตุ
ลูกละเลยจริงแท้ ชิดใกล้ ใส่ใจ
ครั้นลูกได้โตขึ้น ขีดเขียน
พ่อส่งเสียให้เรียน ใฝ่รู้
กำชับมั่นพากเพียร หน้าที่
หวังวันที่ลูกสู้ หล่อเลี้ยง ชีพตน
บทเรียนผลพ่อย้อน บ่งบอก
ประสพการณ์ย้ำตอก อย่างนี้
ให้ลูกรักจำลอก สิ่งดี
เป็นดุจประทีปชี้ ส่องให้ สว่างไสว
ยากแท้ใจร่ำร้อง กลับคืน
ทุกสิ่งไม่อาจฝืน อีกทั้ง
สุดจะกลั้นกลืนขืน รักยิ่ง
ใจมิอาจเหนี่ยวรั้ง ปล่อยให้ ตามกาล
วันวานพ่อแก่แล้ว ใช่เปรย
กำลังวังชาเคย พรั่งพร้อม
กลับถดถอยนิ่งเฉย เห็นอยู่
หวังอดีตห้อมล้อม จบสิ้น ร้างลา
ท่ามกลางภาวะนี้ เศร้าใจ
โรคภัยไม่ปราศรัย รุ่มเร้า
สุดจะหักอาลัย ร่ำไห้
ประณตกราบแทบเท้า พ่อนี้ สืบไป
16 กุมภาพันธ์ 2552 14:26 น.
วิทย์ ศิริ
สับสน
การเดินทางครั้งนี้ดูห่างไกล
ต้องชั่งใจทุกครั้งที่ก้าวเดิน
ดูเหมือนใกล้แต่แรกที่ดำเนิน
จะก้าวเดินย่างก้าวดูสับสน
บางครั้งถอยตั้งต้นนับหนึ่งใหม่
บางครั้งหยุดถอดใจในวังวน
หลายครั้งใจอยากนิ่งยิ่งร้อนรน
แต่ทุกครั้งเตือนตนและเตือนใจ
ณ. แห่งหนึ่งดูคับแคบแนบกับกาย
แต่มลายขอบเขตสุดกว้างไกล
ดูสงบอบอุ่นละมุ่นละไม
สว่างไสวสดใสดูน่ายล
บางครั้งหนาวกายาน่าฉงน
แต่ละคนแตกต่างช่างอับจน
หลายคำนึงสุดลึกล้ำนำกมล
จงช่วยดลเห็นตัวตนคนทุกคน
13 กุมภาพันธ์ 2552 22:43 น.
วิทย์ ศิริ
ใช่คู่แล้ว...ไม่แคล้วกัน
( สรรพ...ทวิ...ดั่ง...เช่น...สัญญา...ใจ )
สรรพ...สิ่งนิ่งสนิท อนิจจัง
สรรพ...พลังหวังได้ ไม่ยั่งยืน
สรรพ...ชีวิตจิตดับ ลับหวนคืน
สรรพ,,,อารมณ์ฝืนข่ม บ่มฟืนไฟ
ทวิ...ภาพทาบอาบร่าง ต่างเนื้อคู่
ทวิ...สู่ลู่ทาง หว่างหทัย
ทวิ...ปริผลิก่อ หน่อเนื้อใจ
ทวิ...ใยใช่คู่แล้ว ไม่แคล้วกัน
ดั่ง...มัจฉาว่าภักดี พี่วารี
ดั่ง...ปักษีศรีสมร วอนฟ้าฝัน
ดั่ง...ภมรพิตเกสร ซ่อนลาวัณย์
ดั่ง...ไก่ขันครันเช้า เฝ้าสุรีย์
เช่น...ตะวันจันทรา ทานภา
เช่น...ทิวาราตรี พลีปฐพี
เช่น...พสุธาค้ำจุน ขุนคีรี
เช่น...มณีเทิดเลิศล้ำ ธำมรงค์
สัญญา...รักจักยอ ทอรุ้งงาม
สัญญา...ใจถามความจริง ยิ่งมั่นคง
สัญญา...ฝันหวานสุขปลื้ม ลืมหลุ่มหลง
สัญญา...เราปลงสันโดษ โปรดเข้าใจ
ใจ...จะรักจักศรัทธา ฝ่าภัยผอง
ใจ...จะปองครองสัมพันธ์ วันอาลัย
ใจ...จะพร้อมยอมรับ กับอภัย
ใจ...จะได้ใช่คู่แล้ว ไม่แคล้วกัน
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:52 น.
วิทย์ ศิริ
Soul of Love
Soul of love fathomed so deep
Whoever wants to please so-called
Ever suffers , never leaves so on forgiver
Breathing in your soul so long ago
No worth of love borne likewise
Unless it's sacrifice, uplifts
Hoping you realize, cheerfully endured
The great given gift the world possesses
เจตแห่งรัก
เจตแห่งรักหยั่งซึ้ง ลึกล้ำ
ใครใคร่น้อมนำค้ำ รักไซร้
ยอมทุกข์สุขชอกช้ำ หนุนเนื่อง เคืองอภัย
ดื่มด่ำเจตรักไคล้ ผ่านพ้น นานเถิด
รักก่อเกิดค่าไร้ คล้ายเช่น
หากพบเสียสละเป็น ค่าล้น
หวังยิ่งท่านเล็งเห็น ทนทุกข์ สุขเกษม
ปลอบขวัญมอบท่วมท้น ภพนี้ อิ่มเอม
7 กุมภาพันธ์ 2552 22:39 น.
วิทย์ ศิริ
ความนัย.....ความลับ
มีคำถามความนัยในใจนี้
ปรัศนีย์หัวใจใครรู้บ้าง
ปริศนาคาใจใช่เลือนร้าง
ล้วนคาค้างร้างคำตอบกรอบไมตรี
ที่ว่าแน่แน่แค่ใหนใคร่ขอถาม
อยากติดตามถามไถ่ในวิถี
เคยแก้ได้เบ็ดเสร็จเด็ดดวงดี
ขอถามทีใจนี้ไซร้ไร้เยื่อใย
สักกี่ครั้งที่สำเร็จเสร็จดั่งใจ
ไม่มีใครจาบัลย์วันอาลัย
ความอาทรร้อนใจใช่หายไป
ต้องมีใครไม่ใครต้องจำทน
มีสักครั้งใจนี้ที่ยอมรับ
มีความลับคับใจในวังวน
บอกกับใครไม่ได้ใช่ฝืนทน
แต่เพราะผลผูกพันมันยาวไกล
หน้าส่วนตัว
1056
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
