30 มกราคม 2552 21:48 น.
วิทย์ ศิริ
หวั่น
หวั่นเกรงฝันวันเก่าก่อนวอนหวนคิด
หวั่นไหวจิตนินทาพาเหม่อลอย
หวั่นอารมณ์ชมชื่นตื่นยังคอย
หวั่นใจน้อยคล้อยไปในวิญญา
หวั่นกรงกลัวชั่วและดีที่คำนึง
หวั่นไหวถึงซึ่งคำมั่นหมั่นสัญญา
หวั่นอารมณ์ข่มไม่ลงคงปัญหา
หวั่นใจยาไม่พบสบหมายปอง
หวั่นเกรงขามความคิดปิดไม่มิด
หวั่นไหวจิตสนิดชิดมิตรหม่นหมอง
หวั่นอารมณ์ซุกซ่อนวอนเฝ้ามอง
หวั่นใจครองลองสมัครรักอีกแล้ว
หวั่นเกรงรักมักขาดความเข้าใจ
หวั่นไหวใครกำหนดได้ใจกล้าแกล้ว
หวั่นอารมณ์แว่วเสียงคำทำใจแป้ว
หวั่นใจแล้วคลาดแคล้วแก้วกานดา
27 มกราคม 2552 23:45 น.
วิทย์ ศิริ
Mystery......Destiny
Mystery in the world behind
Waiting for mankind disclosed
Secrets in the mind untold
Waiting for who those know truth...concerned
Passion learn inborn unproud
Miracle of life found discerned
Days and night with clouds endless
Destiny in turn unavoid...to end
ลึกลับในโลก...กับ...โชคชะตา
โลกลึกลับแห่งนี้ เก็บงำ
ซุกซ่อนรอมนุษย์นำ พบค้น
ความลับที่จิตจำ กำหนด...ปิดบัง
ผู้เห็นชีพก้าวพ้น จิตแจ้ง...ความจริง
กิเลสแลนิ่งแท้ เวทนา
เป็นกฎชีพนำพา สุดล้ำ
วันคืนชื่นเมฆา คงอยู่...ชั่วกาล
ต่อเนื่องชะตาค้ำ ไม่พ้น..มฤตยู
23 มกราคม 2552 22:19 น.
วิทย์ ศิริ
เมื่อ.....เพื่อเธอ
เมื่อ...ความทุกข์ลุกลามตามประชิด
ความ...นึกคิดปลิดปลงลงมืดมิด
เพื่อ...เธอคลายมลายเศร้าเหงาดวงจิต
เป็น...คู่คิดน้ำตาพี่นี้ให้เธอ
เมื่อ...ความสุขปลุกสวรรค์วันสดศรี
ความ...ปิติปรีดามาเสมอ
เพื่อ...เธอปลื้มลืมทุกข์โศกโลกพร่ำเพ้อ
เป็น...เพื่อนเธอเผยอยิ้มพริ้มละไม
เมื่อ...ความหนาวก้าวเยือนเตือนใจสั่น
ความ...ไหวหวั่นพรั่นกายกลายเภทภัย
เพื่อ...เธอได้อบอุ่นกรุ่นกายใจ
เป็น...หทัยใยภูษามาห่มเธอ
เมื่อ...ความรักมักสับสนปนเปใจ
ความ...หลงใหลเข้าใกล้ใจเผลอเรอ
เพื่อ...เธอได้สงบพบเจอะเจอ
เป็น...สายลมข่มละเมอเพ้อฝันไป
เมื่อ...ความหวังดั่งจินดาคราดับสูญ
ความ...อาดูรพูนทับดับแววใส
เพื่อ...เธอได้สมหวังในฤทัย
เป็น...พลังใจใส่เพิ่มเติมชีวัน
เมื่อ...ความจริงยิ่งแสดงแจ้งแจ่มชัด
ความ...จรัสผลัดเวียนเปลี่ยนจากฉัน
เพื่อ...เธอได้สมปองครองคู่กัน
เป็น...ทางผ่านวานเธอก่อนผ่อนรันทด
เมื่อ...ความเจ็บโรคามาตรงหน้า
ความ...แกล้วกล้าท้าทายมลายหมด
เพื่อ...เธอฟื้นคืนระรวยสวยปรากฏ
เป็น...โอสถบดน้ำผึ้งซึ้งใจยา
เมื่อ...ความโกรธโลดแล่นแพ่นเดือดดาล
ความ...สราญผลาญดิ้นสิ้นศรัทธา
เพื่อ...เธอได้สบายหายโกรธา
เป็น...กายากระสอบทรายปลายหมัดเธอ
20 มกราคม 2552 20:37 น.
วิทย์ ศิริ
จิต.......สติ
จิตมนุษย์ สุดยาก หยั่งถึง
จิตคำนึง ถึงบึ้ง อารมณ์
ผลกระทบ ปรุงแต่ง แบ่งปม
ทั้งชื่นชม ขื่นขม ปมใจ
จิตนั้นแล แปรเปลี่ยน เวียนหมุน
จิตนั้นขุน หนุนเนื่อง เฟื่องไกล
ผลแห่งกรรม จำแม่น แก่นใน
ทั้งจิตใจ ใยดี มีชั่ว
สั่งสมอง ตรองดู ถี่ถ้วน
กระทำล้วน ผวนกลบ ครบทั่ว
เป็นหนึ่งเดียว เฉลียวใจ ในตัว
เป็นดีชั่ว ตัวทำ งำเงื่อน
สั่งสมอง แผลงศร วอนเห็น
กระทำเช่น เด่นชัด จัดเคลื่อน
เป็นผลพวง พฤติกรรม ธรรมเตือน
เป็นเช่นเพื่อน สนิทชิด ติดตาม
พฤติกรรม สะสม จมนิ่ง
อยู่กับสิ่ง เคยชิน ยินยาม
เก็บสั่งสม ปมเขื่อง เนื่องตาม
บ้างคุกคาม งามทราม ความดี
พฤติกรรม มีอยู่ คู่ผล
อยู่บัดดล จนใจ ใช่ที
เก็บเกี่ยวไว้ ใจเฉย เคยมี
บ้างราคี บารมี หนีสูญ
สติที่ ล่วงรู้ ผู้คน
ขอแรงดล ผลเริ่ม เพิ่มพูน
แสงสว่าง กลางใจ ทวีคูณ
ให้ได้ปูน บำเหน็จ เพชรัตน์
สติเกิด เปิดใจ สมาธิ
ขอสนธิ สงบเรียบ เงียบสงัด
แสงแห่งธรรม กำกับ นพรัตน์
ให้พิพัฒน์ ชัดแสดง แจ้งใจ
19 มกราคม 2552 15:59 น.
วิทย์ ศิริ
เพียง...เธอ...หวน...คิด
เพียง..ลมหวิวพริ้วใบใม้ในไพรสนฑ์
เพียง..ลมฝนอลวนบนนภา
เพียง..ลมหนาวคราวผ่านม่านดวงตา
เพียง..ลมรักพัดโบกลาพาหม่นหมอง
เธอ..เป็นคนกำหนดบทวิถี
เธอ..เป็นผู้รู้ดีที่เฝ้ามอง
เธอ..เป็นเพื่อนเตือนสติมิครอบครอง
เธอ..เป็นรองแค่เคืองเรื่องข่มใจ
หวน..รำลึกความหวังดีที่เคยมอบ
หวน..ดำริคิดชอบปลอบคนไกล
หวน..รำพึงถึงมิตรรักถักสายใย
หวน..รำพันวันอุ่นใจในกานต์กลอน
คิด..ถึงตอนยอกเย้ากระเซ้ากัน
คิด..ถึงครั้งสัมพันธ์วันเก่าก่อน
คิด..ถึงรักแบ่งปันไม่สั่นคลอน
คิด..ถึงบ้างบ้านกลอนวอนคนดี