4 เมษายน 2553 22:02 น.
วิทย์ ศิริ
ด้วยคาดหวัง ภาพฝัน อันวิจิตร
แลพินิจ นิมิต ใกล้ชิดกัน
ซุกอารมณ์ ซ่อนปม กลอนคำฉันท์
ล้วนวาดฝัน บรรเจิด เพริศพราวเกล็ด
อาจมีบ้าง ร่างสำนวน จิตผวนผัน
หลายคู่นั้น อยู่คั่นกลาง หว่างจริงเท็จ
อาจมีบ้าง รักทักทาย หมายสำเร็จ
ใจแน่วแน่ แววดุจเพชร ผุดประกาย
ฝันหนอฝัน ทอดั่งเดิม ยังเติมแต่ง
ใจเสริมแข่ง แบ่งส่วนสัด คัดลวดลาย
ใจหนอใจ คลอแกว่งไกว อ่อนไหวง่าย
คำคมคาย คิดมิวาย หายสงสัย
ฤา.....ฝันนั้น ไร้ค่า ครายึดติด
โลกแห่งฝัน ชวนคิด สะกิดใคร
เพียงอย่าหลง คงมั่น ฝันไปไกล
เผื่อครึ่งใจ เพื่อใฝ่ โลกแห่งธรรม
1 เมษายน 2553 22:48 น.
วิทย์ ศิริ
สารพัด จัดสรรหา มาครอบครอง
ทุกสิ่งของ หมายปอง ครองหมายมั่น
ด้วยเพราะจิต คิดแก่งแย่ง แข่งขันกัน
เรื่องแบ่งปัน ฝันไปเถิด เกิดจนตาย
หวัง....ได้คิด อิทธิฤทธิ์ จิตเจ้าเอย
สิ่งชมเชย เคยหมุนเวียน เปลี่ยนกลับกลาย
จากมือหนึ่ง ถึงอีกมือ ถือจนตาย
สุดทางปลาย วายวอด มอดทุกคน
ใจลวงหลอก บอกสัจจะ ละเสียได้
เรื่องการให้ ตัดใจได้ ในบันดล
ต้องเรียนรู้ สู่อิสระ จะอดทน
พ้นวังวน สั่งสม ปมอัตตา
หากจากไป ไม่เสียดาย หายสงสัย
ได้เข้าใจ ทุกสิ่งสรรพ พร้อมลับลา
ได้ปล่อยวาง หมดทางเกื้อ เมื่อถึงครา
ไม่ครหา กล่าวโทษ โกรธเคืองใคร
หวัง....ได้คิด สนิทใจ ในรากเหง้า
เกิดมาเจ้า บริสุทธิ์ ผุดผ่องไซร้
กลับกล่อมเกลา เงากิเลส เหตุเลศนัย
ซ้ำหลงใหล ในอัตตา พาหลงทาง
1 เมษายน 2553 10:02 น.
วิทย์ ศิริ
มีบ้านอยู่ ไม่หรู ดูสบาย
แต่มิวาย คิดการใหญ่ ใหม่ถอดด้าม
นิวโปรเจ็ค เด็ดสาระตี่ ที่ติดตาม
แผนการนี้ มิมองข้าม ห้ามไม่ฟัง
อยู่ในเมือง เนืองแน่นคน จนที่ทาง
มิเลือนลาง สีสัน วันคืนหวัง
อยากอยู่นอก ออกนคร ตอนมีตังค์
ด้วยคาดหวัง หลุดพ้น คนชั้นกลาง
ชนชั้นกลาง ในเมือง สิ้นเปลืองมาก
สารพัด จำพราก หากเงินจาง
ตื่นแต่เช้า เจ้ากลับสาย มิวายวาง
ทุกหนทาง แน่นขนัด จัดขบวน
ขนาดมี รถไฟฟ้า มาเสริมทัพ
ยังไม่นับ บีอาร์ที ที่ชี้ชวน
ยากแก้ไข ในวิถี ที่ปั่นป่วน
ชนหมู่มวล เช้าค่ำ คราคร่ำลา
โอ้ย...ที่รัก คิดแล้วกลุ้ม รุ้มร้อนใจ
ย้ายไปใหน ให้ปลอดโปร่ง โล่งอุรา
พาลอยากไป ให้ไกลหู อยู่ไกลตา
สู่บ้านนอก คอกนา น่าภิรมย์
คิด...วางแผน สู่แคว้น แดนทางเหนือ
น่าจะมี ที่ว่างเหลือ เผื่อเชยชม
นอกเขตเมือง เรืองรอง มองพร่างพรม
หมายสุขสม ห่มฟ้าใส ไร้หมอกควัน
คิด....แผนสอง ตรองอยู่ คู่ความหวัง
จะไปยัง แดนอีสาน ลานแป้งมัน
ดูซิว่า น่าสบาย กว่าใหนกัน
คิดขำขัน หากอยู่ได้ ทำไรกิน
คิด....แหล่งใหม่ แห่งใด ไม่ลงทุน
ขอแรงหนุน อุ่นใจ ในเพื่อนถิ่น
หวังขออยู่ บ้านกลอน วอนยุพิน
เพราะเคยชิน กลอนยินยล จากคนไกล
28 มีนาคม 2553 22:32 น.
วิทย์ ศิริ
ระบายภาพ...ความว่าง กลางสายฝน
ไร้ผู้คน วนเวียน เพียรเสาะหา
หวังที่รัก จำเรื่องราว คราวฝนมา
สองอุรา ฝ่าสายฝน บนทางใจ
ระบายภาพ...เขียวขจี ที่กลางทุ่ง
ลำแสงรุ้ง พุ่งพาดผ่าน ม่านเมฆใหญ่
ฟ้าหลังฝน บนฟ้าคราม งามวิไล
เรืองแสงทอง ผ่องอำไพ ไกลสู่สรวง
ระบายภาพ...งามบุปผา พารัญจวน
ใจปั่นป่วน หวนคนึง ถึงแดดวง
มิอาจแสร้ง แกล้งไม่สน ปนห่วงหวง
สิ้นหลอกลวง ตวงตัก รักล้นใจ
ระบายภาพ...แสงแดด แรงเจิดจ้า
ฟ้าเหลืองทอง มองสุดหล้า ฟ้าแดนไกล
เป็นนิมิต จิตสว่าง ทั่วร่างไท
รักนี้ไซร้ ไร้มืดมน กมลกานต์
ระบายภาพ...ผาสูงชัน อันยิ่งใหญ่
แหล่งน้ำตก เกรียงไกร ใครกล่าวขาน
งามจารึก เสียงกึกก้อง ห้องปราการ
สิ้นลมปราณ ดวงมาลย์นี้ ที่จดจำ
28 มีนาคม 2553 00:07 น.
วิทย์ ศิริ
ความวุ่นวาย มากมาย หลายสถาน
สถานการณ์ แหลมคม ซ่อนปมเงื่อน
รานรุกราก หมากกล บนทางเถื่อน
สามัคคึ รางเลือน เปื้อนฝุ่นฝน
ความมักใหญ่ ใฝ่สูง ตัวจูงใจ
หมายอำนาจ กิเลสใคร่ ในกมล
เพราะลิ้มรส จรดลิ้น แลดิ้นรน
ล้วนตัวตน ยึดมั่น กำปั่นหนา
ความแตกต่าง เกิดได้ ใช่เรื่องแปลก
แต่แตกแยก แหลกลาญ ใช่หาญกล้า
ก่อวิบัติ พลัดพราก ทุกข์ยากนา
พสุธา จารึก ทำศึกเอง
ความสับสน ปนเป เล่ห์เหตุผล
แสร้งอวยชัย อดทน พ้นยำเกรง
อัปยศ ชนชั้น นั้นข่มเหง
โหมเพลิงเพลง เท่าเทียม เปี่ยมความฝัน
ความขัดแย้ง ทางแพร่ง แกร่งเหลือหลาย
สั่งสมสร้าง ยากทำลาย มลายพลัน
สุดเยียวยา สาละวน จนนานครัน
ซ้ำมัวเมา ดึงดัน ให้หวั่นภัย
ความวิบัติ เด่นชัด อาจรัดตรึง
พินาศถึง รากฐาน การเมืองไทย
เป็นคราวเปลี่ยน ระบอบ กรอบ...ธิปไตย
ล้านดวงใจ สลดยิ่ง สิ่งฉกรรจ์
ความเข้าใจ บริบท พจน์วาทะ
ผู้ชนะ นั้นไซร้ นัยสำคัญ
แต่งเติมต่อ ก่อสำเร็จ จริงเท็จมั่น
ล้วนเย้ยหยัน ผู้แพ้ ธาตุแท้ใจ
ความจริงแท้ แน่สนิท เป็นมิตรธรรม
เสวยกรรม สถิตล้ำ ค้ำสมัย
ใครเรียนคัด เขียนบรรทัด สุดท้ายไป
การเมืองไทย เดินทางแพร่ง แห่งกงเกวียน
หน้าส่วนตัว
1110
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
