26 พฤษภาคม 2554 20:35 น.
วิทย์ ศิริ
พระเจ้า ทรงยิ่งใหญ่ เหลือคณา
พระเมตตา คนธรรมดา พร่ำวิงวอน
ขอพระองค์ สงสาร ประทานพร
ช่วยไถ่ถอน ทุกข์ยาก ลำบากนาน
พระเจ้า เสมอภาพ เธอกับฉัน
ต่างมีฝัน ครบครัน ภพสถาน
ดูประหนึ่ง ถึงประสงค์ ตรงเหตุการณ์
มือประสาน พนมกราบ ตราบวายชนม์
พระเจ้า ทรงล่วงรู้ อยู่สถิต
ทุกดวงจิต ติดตาม ถามเหตุผล
โปรดแนะนำ ธรรมพิศาล บันดาลดล
ให้อดทน อดกลั้น มิหวั่นภัย
พระเจ้า สร้างแตกต่าง แปลกเผ่าพันธุ์
ทั้งเสกสรร ทุกร่าง ต่างจิตใจ
อัตลักษณ์ สลักไว้ ในสายใย
ยุติธรรม กำหนดไว้ หมดวางวาย
พระเจ้า หนึ่งองค์รวม สวมกอดฟ้า
มหรรณพ ภพหล้า ชีวาหลาย
ด้วยกำลัง พระองค์เล่า เปล่าดูดาย
สร้างมิ่งหมาย พระ"มารดา" มาแบ่งเบา
19 พฤษภาคม 2554 22:14 น.
วิทย์ ศิริ
หน้ากาก.....ประดิษฐิ์.....คิดออก
คัดลอก.....ร่องรอย.....ของจริง
เหตุนั้น.....มั่นใจ.....เหมือนยิ่ง
แน่นิ่ง.....อาการ.....ด้านเดียว
หน้ากาก.....จับต้อง.....จ้องมอง
รู้สึก.....นึกลอง.....ข้องเกี่ยว
แนบรับ.....กับหน้า.....จริงเจียว
ปราดเปรียว.....ลุกขึ้น.....บึ่งตา
ชีวา.....มายา.....น่าดู
ครอบครู.....เคล็ดลับ.....ทับหล้า
บทบาท.....วาดแสดง.....แรงกล้า
ปั้นหน้า.....ว่าแค่.....ละคร
ชีวา.....ซับซ้อน.....ซ่อนเงื่อน
ปมเขื่อน.....เตือนซ้ำ.....คำสอน
ความจริง.....เบื้องหลัง.....สังวร
หน้ากาก.....ยากคลอน....ถอนไกล
หน้ากาก.....มากหมาย.....หลายหลาก
แตกต่าง.....แปลกจาก.....เข้าใจ
อัดอั้น.....ตันใจ.....สงสัย
เหตุไฉน.....คล้ายเช่น.....หน้าคน>
17 พฤษภาคม 2554 21:06 น.
วิทย์ ศิริ
ในมุมมอง.....ของชีวิต.....ที่คิดต่าง
ต่างพื้นฐาน.....ทางย่างก้าว.....ข้ามดำเนิน
ต่างด้วยวัย.....ยุคสมัย.....ใจห่างเหิน
ประสพการณ์.....ต่างเผชิญ.....เกินบรรจบ
การยอบรับ.....กับความต่าง.....ในความเหมือน
ช่วยลบเลือน.....ขัดแย้ง.....แจ้งชัดครบ
หน่อเนื้อใน.....ความเข้าใจ.....ได้พานพบ
กาลประสพ.....นบน้อม.....พร้อมปรับตัว
เพราะต่างจิต.....อิสระ.....คละความเห็น
บ้างประเด็น.....เป็นปัญหา.....พาหมองมัว
ความหวังดี.....ที่มอบให้.....ใจหวั่นกลัว
เพราะความเห็น.....ส่วนตัว.....ถ้วนทั่วมาก
มิคาดหวัง.....พลังใด.....ใครกำหนด
หมายตั้งกฎ.....กติกา.....เห็นทียาก
แม้แต่เรา.....เอาเข้าจริง.....ยิ่งลำบาก
บ้างหยั่งราก.....ฝั่งลึก.....ถึงตัวตน
เหตุปัจจัย.....ใครปรุงแต่ง.....ระแวงไว้
ถึงอยู่ได้....ไม่สู้นาน.....พาลเห็นผล
หากเข้าใจ.....ในวิถี.....ที่แยบยล
แต่ละคน.....แค่คำรบ.....พบครึ่งทาง
9 พฤษภาคม 2554 14:33 น.
วิทย์ ศิริ
ความรู้สึก นึกคิด ที่ติดบ่วง
เป็นเจ้าของ ทรัพย์ทั้งปวง ที่ห่วงหา
เพราะกิเลส เหตุปัจจัย ในโลกา
ร้ายหนักหนา พาใจ ให้หลงทาง
มีชีวิต ยึดติด สถิตล้ำ
หมายอยู่ค้ำ ฟ้าดิน สิ้นขัดขวาง
ด้วยวิบาก มากตัณหา ยากระวาง
ทางสายกลาง เหินห่าง จางหายไป
เมื่อมีรัก คนรัก พึ่งพักพิง
กลับกลายสิ่ง จับจ้อง เจ้าของได้
เหตุยึดติด จิตประมาท อาจทุกข์ภัย
ใจคลั่งใคล้ ไร้สำเหนียก ยากเรียกคืน
ทรัพย์สิน ชีวิต มิตรคนรัก
ล้วนประจักษ์ โลกนี้ มีดาษดื่น
เป็นเจ้าของ ปองได้ ไม่ยั่งยืน
หวังได้เพียง วันคืน ผู้ดูแล
19 เมษายน 2554 23:19 น.
วิทย์ ศิริ
กุญแจ....ดอกหนึ่ง....ซึ่งสำคัญ
รูปลักษณ์....ต่างกัน....ใช่ปัญหา
เป้าหมาย....คล้ายคลึง....ถึงปัญญา
ต่างคน....รักษา....อย่าฝากไข
กุญแจ....ดอกใด....ใช้ทุกวัน
ดอกนั้น....แวววาว....พราวสุกใส
เก็บซ่อน....หลงลืม....ให้ยืมไป
หาใหม่....ไม่ง่าย....เสียดายนาน
ความสุข....ปลุกปลอบ....อยู่ขอบฟ้า
ไขว่คว้า....ท้าใจ....ให้สืบสาน
เหนื่อยยาก....มากเค้น....เป็นพยาน
คุณค่า....กล่าวขาน....เบิกบานทรวง
ตราบเท่า....เข้าถึง....ซึ่งกุญแจ
ปัญญา....นั้นแล....แฉทั้งปวง
เพียงเรา....เข้าใจ....ใช่หรือลวง
ผลพวง....หนักหน่วง....หากห่วงแทน
อย่าหวัง....หยิบยืม....หรือลืมเลือน
ธรรมย้ำ....ค้ำเตือน....จำหวงแหน
ความสุข....เล็กน้อย....อย่าดูแคลน
โภคทรัพย์....หมื่นแสน....คอแหงนดาว
กุญแจ....แขแหล่ง....แห่งความสุข
มีบ้าง....ร่างทุกข์....รุกย่างก้าว
ช้ำชอก....นอกใน....ไยปวดร้าว
แกร่งกร้าว....ป่าวดิ้น....สิ้นอาวรณ์
หน้าส่วนตัว
4110
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
