19 พฤษภาคม 2549 10:59 น.
วิญญาณศิลา
เจ้ายุงตัวน้อย ล่องลอยหากิน
ปีกบางโบยบิน เปลี่ยนถิ่นเรื่อยไป
เดี๋ยวเกาะตรงขา เดี๋ยวมาตรงไหล่
เดี๋ยวบินไปไกล เดี๋ยวบินกลับมา
มองเห็นเหยื่อใกล้ สุขใจหนักหนา
รีบปรี่เข้ามา เกาะขาเร็วไว
ย่องย่องค่อยแอบ ยลแยบหาไหน
ไม่ได้เฉลียวใจ ว่าภัยจะมา
โลหิตอุ่นอุ่น หอมกรุ่นตรงหน้า
ปากเจาะเข้ามา บนขาเร็วพลัน
มนุษย์ตัวใหญ่ ตกใจหน้าหัน
เจ็บจี๊ดแสบคัน ไม่ทันตั้งตัว
สายตาสอดส่าย กราดกรายมองทั่ว
เห็นยุงทั้งตัว ดูดเลือดอาจิณ
ท้องป่องท้องเป่ง ยุงน้อยเก่งกิน
หมดแรงขึ้นบิน หย่องแหย่งหนีไป
สองฝ่ามือหนัก ย่องยักเข้าใกล้
ตีเผียะทันใด ไม่รีรอกาล
ร่างน้อยค่อยหล่น ลงบนพื้นบ้าน
รอเจ้ามดคลาน ลากหามไปกิน.........