16 เมษายน 2546 13:39 น.
วิจิตร ภู่เงิน
เปล่า.............
เปล่า เปล่าจริง--จริง
เปล่านะ เปล่าคิดถึง
แต่มือ ดันดื้อดึง
ให้เขียนถึง เหมือนห่วงหา
เปล่าเลย..........
ไม่เคย แม้จะคิดสนใจใยดี
แต่ขีดและเขียนทุกที ลงที่เธอ
ไม่เลย ไม่เคยอยากจะพบเจอ
แต่มือสิเผลอ จึงเหมือนเพ้อถึง
กลอนบทนี้ขอบอกว่าเปล่า.....นา
ฉันเขียนด้วยศรัทรา และยกย่อง
เปล่าคิด ให้ใจถูกจำจอง
แค่เขียนใว้ท่อง กลอนเปล่า---เปล่า
15 เมษายน 2546 19:02 น.
วิจิตร ภู่เงิน
กี่คืนวันผันผ่านเนินนานนับ
กี่ใจหลับลืมตื่นระรื่นหลง
กี่เรื่องเศร้าเผ่าใจไม่ปดปลง
กี่ประสงค์ในใจให้ทุกข์ทน
กี่ครั้งคราวเรื่องราวและปัญหา
กี่เวลาทุกข์ทนใจหม่นหมอง
กี่ฟ้าฝนที่ใจถูกจำจอง
กี่ครรลองประคองใจให้ใฝ่ดี
กี่ร้อยเรื่องสุมใจให้โรยรา
กี่ทิวาปีเดือนละเลื่อนผ่าน
กี่ใจเล่าหลงใหลแล้วแหลกราน
กี่วันวานผ่านผันไม่กลั่นกรอง
กี่มากน้อยที่ใจไม่เคยคิด
กี่ครั้งผิดพลาดแล้วไม่แก้ไข
กี่เวลาชีวิตผันผ่านไป
กี่กระไดก้าวพลาดให้ขลาดกลัว
โอ้ชีวิตเจ้ามีกี่ร้อยเรื่อง
ชำแลเลืองดูใปไม่รู้เห็น
แล้วแต่วันแล้วแต่คืนที่จะเป็น
ร้อยเรื่องเล่นกี่เรื่องเล่าเจ้าจะเจอ
11 เมษายน 2546 21:29 น.
วิจิตร ภู่เงิน
ความรักคืออะไร
ฉันถามหัวใจ......ของตัวเอง
ความรักคล้ายบทเพลง.....บรรเลงเล่น
หรือรักเจ้าเพียงเป็น.......สายลมเย็นพัดผ่านไป
ความรักคืออะไร
มีสักคนไหม......ตอบฉันได้บ้าง
ความรักคือความเข้าใจ......พร้อมจะร่วมทาง
หรือเพียงแค่ชิมลาง......แล้วจากไป
ความรักคืออะไร
ใครเข้าใจ.....ตอบมาที
ฉันเข้าใจความรักเป็นเพียงวลี
พูดจากปากเดียวนี้......แล้วก็ลืม
ความรักของฉันคืออะไร
คือความเข้าใจคือการที่ต่างฝ่ายต่างให้.....ต่างดูแล
แต่เธอไม่เข้าใจแถมไม่เคยแคร์
ความรักของฉันจึงเป็นเพียงการยอมแพ้.....แล้วจากไป
.......ผมเคยเข้าไปดูบทกลอนของคุณสีน้ำฟ้าเห็นเข้าแต่งในลักษณะนี้ไม่รู้เรียกว่าอะไรแต่คิดอยากจะแต่งดูบ้าง ก็เลยลองเขียนดู
7 เมษายน 2546 10:38 น.
วิจิตร ภู่เงิน
หักห้ามหัวใจไม่ให้คิด
แต่เพราะพิษรักใคร่ใจถวิล
แอบรักแอบมองหวังยลยิล
ตัดไม่สิ้นโอ้รักข้าหนักใจ
ใจเอ๋ยใจทำไม่ไม่ฟังบ้าง
ไม่มีทางเป็นได้จงหน่ายหนี
เก็บเอารักเอาหลงอันภักดี
กลับคืนที่คืนทางระหว่างใจ
ใจก็รู้ว่าเขาไม่เคยสน
ยังจะรนหาที่ให้ชีซ้ำ
รู้แล้วรู้โปรดเถิดเชื่อฟังคำ
อย่าถลำลึกไปจะไม่ดี ...........บอกแล้วให้เชื่อกันบ้าง ....นะใจจ๋า
5 เมษายน 2546 11:55 น.
วิจิตร ภู่เงิน
มองดูเขาย้อนดูเราไม่ต่างกัน
ชีวิตผันเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
หลากหลายเรื่องไม่ซ้ำไม่ถาวร
เหมือนละครบทเล่นให้เป็นไป
กี่คำเช้าเรื่องราวของชีวิต
ใครลิขิตใครเขียนจึงเปลี่ยนผัน
ให้พานพบเจอะเจอไม่รู้ทัน
ช่วงชีวันผันแปรไม่แท้จริง
โอ้ชีวิตคิดไหมอะไรแน่
สิ่งไหนแท้เท็จจริงหรือปลิ้นปล้อน
รู้เถิดรู้ว่าชีวิตไม่แน่นอน
หากผลัดผ่อนสิ่งทำจะซ้ำใจ
......ไม่ใช่แค่ชีวิตไม่แน่นอน สรรพสิ่งบนโลกไม่แน่นอนทั้งนั้นล่ะ เวร์อเทรสที่ว่าแน่ๆยังทรุดมาแล้ว จริงไหม ฉนั้นจะทำอะไรให้รีบทำ คิดฝันสิ่งใดให้รีบทำ หรือรักใครก็ให้รีบบอก
ผมรักแต่ไม่กล้าบอกสักทีสงสัยต้องซ้ำใจตายแน่ๆเลย...ฮู้ เหนื่อยใจ