1 กุมภาพันธ์ 2553 13:25 น.
วิจิตรศิลป์
ณ ชานเมืองเซียงหยาง มีเหลาสุราหลังเล็กๆหลังหนึ่งอยู่ริมถนนทุรกันดาร มีโต๊ะตัวหนึ่งอยู่มุมอับในเหลา นั่งไว้ด้วยชายหนุ่มสามคน คนแรกสวมเสื้อนักศึกษาเครายาวคล้ายบัณฑิตผู้คงแก่เรียนผู้หนึ่ง อีกคนสวมเสื้อกระสอบ มีร่างกายสูงใหญ่ ไว้หนวดเคราประปราย หน้าตาเหี้ยมหาญดุดัน คนสุดท้ายสวมชุดนักพรต กลางหลังสะพายกระบี่ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา หล่อเหลาคมคายยิ่ง กลับเป็นนักพรตผู้หนึ่ง
นักพรตนั้นกล่าวถามบัณฑิตว่า
"พี่ใหญ่ เหตุใดอาจารย์จึงต้องส่งพวกเราสามคนมามอบของขวัญแซยิดเศรษฐีแซ่อู๋ด้วยเล่า"
บัณฑิตนั้นหาได้ตอบคำไม่ ชายสูงใหญ่นั้นจึงกล่าวว่า
"นั่นสินะ สำนักเรากับตระกูลอู๋ก็ไม่ได้มีสัมพันธ์ใดมาก่อน เหตุใดอาจารย์จึงต้องส่งของขวัญมา แล้วยังมอบหน้าที่นี้ให้พวกเราทั้งสามคนด้วย หรือของขวัญนี้มีเลศนัยใด"
กล่าวพลางก็เหลือบไปที่ถุงแดงที่วางอยู่กลางโต๊ะ
ที่แท้ทั้งสามล้วนเป็นศิษย์เอกของหลิวเทียนเอี้ยเจ้าสำนักมังกรฟ้า บัณฑิตนั้นเป็นศิษย์คนโต มีนามว่าจูเพี๊ยะเล้ง ชายสูงใหญ่นั้นเป็นศิษย์คนรอง นามว่าเอี้ยเทียนเล้ง นักพรตหนุ่มเป็นศิษย์ลำดับที่สี่ นามว่าเตียทิเล้ง หลิวเทียนเอี้ยได้ส่งศิษย์เอกทั้งสามมามอบของขวัญงานแซยิดของอู๋ซัน เศรษฐีใหญ่แห่งเมืองเซียงหยาง
บัณฑิตจูเพี๊ยะเล้งจึงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า
ิ "เลศนัยหาได้อยู่ที่ของขวัญไม่ หากแต่อยู่ที่หน้าที่ของพวกเรา..."
กล่าวถึงตอนนี้พลันมีชายฉกรรจ์สิบกว่าคนถือดาบบุกเข้ามาในเหลา ขับไล่แขกเหรื่อออกไป เตียทิเล้งเห็นชายเหล่านั้นล้วนถือดาบใหญ่ สวมเสื้อสีแดงเหมือนกัน จึงกล่าวว่า
"นี่มันเรื่องราวใด"
เอี้ยเทียนเล้งจึงกล่าวว่า
"พวกนี่เป็นคนของพรรคฟ้าโลหิต คงจะมาก่อกวนวุ่นวาย"
จูเพี๊ยะเล้งจึงกล่าวว่า
"ที่นี่อนยู่นานไม่ได้ ไปกันเถอะ"
กล่าวจบก็ล้วงทองคำแท่งหนึ่งวางลงบนโต๊ะ เก็บถุงแดงนั้นเข้าอกเสื้อ แล้วจึงกระโดดปราดออกทางหน้าต่าง
เอี้ยเทียนเล้งและเตียทิเล้งเห็นดังนั้นจึงติดตามศิษย์พี่ใหญ่ไป
ทั้งสามวิ่งตะบึงไปทิศใต้สิบกว่าลี้ก็ถึงตัวเมืองเซียงหยาง ทั้งสามสอบถามผู้คนไปครึ่งชั่วยามก็ถึงบ้านของเศรษฐีแซ่อู๋ เมื่อทั้งสามย่างก้าวเข้าประตูบ้าน ก็ต้องภพกับภาพอันน่าสะพรึงกลัว ตระกูลอู๋ถูกฆ่าล้างทั้งตระกูล!!! เตียทิเล้งตกใจยิ่งนัก จูเพี๊ยะเล้งและเอี้ยเทียนเล้งทั้งสองจึงตรวจตราดู ปรากฏว่าไม่มีผู้รอดชีวิตแม้แต่คนเดียว เอี้ยเทียนเล้งเหลือบไปเห็นศพชายชราอ้วนใหญ่ผู้หนึ่ง คาดว่าเป็นเจ้าบ้านแซ่อู๋ ทันใดนั้นเอง ก็มีเกาทัณฑ์ดอกหนึ่งวิ่งเข้ามาหาจูเพี๊ยะเล้งทันที จูเพี๊ยะเล้งจึงชักพู่กันที่เหน็บอยู่ข้างเอวออกปัดดอกเกาทัณฑ์นั้นออก
เตียทิเล้งเห็นดังนั้นจึงชักกระบี่ออกมาขวางไว้เหนืออก เอี้ยเทียนเล้งก็ตั้งท่าหมัดเตรียมรับการจู่โจม
ทันใดนั้นเอง ก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์ชุดแดงสิบกว่าคนวิ่งออกมาล้อมจูเพี๊ยะเล้งทั้งสามไว้ ชายฉกรรจ์อายุสามสิบเศษผู้หนึ่งอยู่หน้าขบวนกล่าวว่า
"พรรคฟ้าโลหิตมาเพื่อปล้นชิงตึกตระกูลอู๋ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักมังกรฟ้าท่าน เหตุใดจึงต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวมากความ"
เอี้ยเทียนเล้งจึงกล่าวว่า
"อาจารย์ส่งพวกเรามาเพื่อมอบของขวัญแด่ท่านอู๋ ภารกิจพวกเรายังไม่เสร็จ จะไม่ให้ยุ่งเกี่ยวมากความได้อย่างไร"
ชายฉกรรจ์นั้นจึงยิ้มอย่างเยือกเย็นพลางกล่าวว่า
"งั้นพวกท่านก็ลงไปหาอู๋ซันในปรภพเถิด"
ศิษย์พรรคโลหิตฟ้าสิบกว่าคนนั้นจึงเข้าจู่โจมจูเพี๊ยะเล้งทั้งสามทันที
โปรดติดตามตอนต่อไป