เปิดลิ้นชัก หารักเอย ที่เคยทุกข์ ซ่อนตัวซุก ในความมืด วืดความหวัง ลมหายใจ รวยริน คล้ายภินท์พัง ดูเหมือนยัง อ้างว้าง ไม่ซ่างซา ดูแลตัว เองบ้าง ต่างต้องสู้ รู้ทั้งรู้ เหมือนไม่สิ้น ถวิลหา โอ้ความรัก เกิดที่ใจ ไร้ที่มา อนิจจา ที่จะไป ก็ไม่มี ปิดลิ้นชัก ว่ารักเอย ที่เคยทุกข์ ซ่อนตัวซุก แม้เหงาหงอย อย่าถอยหนี หากพร้อมสู้ ลุยต่อ อย่ารอรี เคาะบอกที ที่ตรงอก ตกลง...นะ
หน้าส่วนตัว
1215
